Βλέπετε 901–915 από 1568 αποτελέσματα

Όλα τα προϊόντα

Ξένη λογοτεχνία

Έρωτας και εξορία

Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ

Σε μεγάλη ηλικία, λίγο πριν βραβευτεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο Ισαάκ Μπασέβις Σίνγκερ αρχίζει να γράφει την ιστορία της ζωής του, από τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στην Πολωνία μέχρι και την οριστική εγκατάστασή του στην Αμερική.  

Στο περιβάλλον όπου ανατράφηκε ο Σίνγκερ, ο Θεός δεν ήταν μια έννοια θεωρητική αλλά μια καθημερινή, ζωντανή παρουσία. Για την ύπαρξη του Θεού ο Σίνγκερ δεν έχει ποτέ αμφιβολίες. Ωστόσο, από μικρό παιδί κιόλας, αδυνατεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ο Θεός αφήνει αθώα πλάσματα να βασανίζονται χωρίς να έχουν κάνει τίποτα κακό. Πώς γίνεται ένας καλός και παντοδύναμος Θεός, που έφτιαξε τον κόσμο κατά τη βούλησή Του, να επιτρέπει μια τέτοια αδικία;  Ψάχνοντας για απάντηση, ο Σίνγκερ στρέφεται στη φιλοσοφία, στην επιστήμη, στο μυστικισμό, στη λογοτεχνία. Μέχρι που σιγά-­σιγά η απάντηση που φοβόταν του φανερώνεται: τον κόσμο όντως τον έφτιαξε ο Θεός· μόνο που ο Μεγαλοδύναμος είναι ένας Θεός μοχθηρός, που διψάει για αίμα και χαίρεται με τον πόνο των αδύναμων· ο κόσμος είναι ένα σφαγείο φτιαγμένο από έναν στυγερό Δημιουργό.

Μέσα σ’ έναν τέτοιο κόσμο ο Σίνγκερ δεν μπορεί να υπάρξει. Ζει σαν εξόριστος, χωρίς κίνητρο, χωρίς φιλοδοξίες, ένας ζωντανός νεκρός που απλώς λαθροβιώνει. Παραδίνεται στους δαίμονες του κόσμου αυτού, με πρώτο και κύριο τον δαίμονα του έρωτα. Κάνει είδωλό του τη λογοτεχνία, μέχρι που κι αυτή την εγκαταλείπει φτάνον­τας στην Αμερική. Σέρνεται τρομαγμένος, ανήμπορος αλλά μονίμως εξεγερμένος, παρατηρώντας τον κόσμο να οδεύει προς την καταστροφή, χωρίς ποτέ να θρηνεί, μα αντίθετα γελώντας βουβά με τη φάρσα τη ζωής. 

19.80

Νίκος Βατόπουλος

Με αφετηρία το ημερολόγιο που κρατούσε ο πατέρας του στα χρόνια του ’30 και ως το 1944, ο Νίκος Βατόπουλος ξετυλίγει μια διπλή αφήγηση μέσα στον χρόνο και με φόντο την Αθήνα της Κατοχής αλλά και το τοπίο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας εκείνα τα χρόνια. Μαζί με την καθημερινότητα, έρχονται στο φως διαδρομές μέσα στην Αθήνα, τα σχολικά χρόνια στη Λεόντειο Πατησίων, ο συνοικιακός αθλητισμός γύρω από το «Σπόρτιγκ», τα μπάνια στο Φάληρο, τα ταξίδια με καΐκι ως το Άστρος, η εξερεύνηση του παραμυθένιου τοπίου στις όχθες του Κηφισού. Όλα αυτά συνθέτουν μια διαφορετική εμπειρία της αστικής διαβίωσης και δίνουν τροφή για σκέψη για τις ανάγκες της απλής ζωής, για το δικαίωμα στην ευτυχία, για τη σταδιακή ενηλικίωση μέσα από τα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής. Με την Αθήνα πρωταγωνίστρια, το ημερολόγιο αυτό είναι ένα από τα σπάνια γραπτά τεκμήρια γραμμένα από παιδί ή έφηβο στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’40. Δίνει το έναυσμα για σύγκριση, μελέτη, αναστοχασμό.

Οι μεγάλες αφηγήσεις είναι υποκειμενικές. Αλλά και οι ελάσσονες, οι μικρές, αυτές που ξεχάστηκαν σε τετράδια, τεφτέρια, κατάστιχα, κόλες διαγωνίσματος, φύλλα αλληλογραφίας. Όπως όσα άφησε ο πατέρας μου με το μολύβι του και τα ανορθόγραφα γράμματά του και αργότερα με το καφετί μελάνι και την καλλιγραφία του γυμνασιόπαιδα. Όλες οι αφηγήσεις όμως, είτε είναι αυθόρμητες και αβίαστες είτε προσεκτικά σχεδιασμένες, βάφονται με το χρώμα του συναισθήματος, ακόμα και όταν τεκμηριώνονται ως αντικειμενικές.

11.97

Διπλό Τεύχος

Λέττα Κάππα:
H τρανς τραγουδίστρια που θα ερμηνεύσει τον ρόλο στη λυρική.

Μαζί θα βρείτε και την νέα ειδική ειδική έκδοση για όλες τις τάσεις που καθορίζουν το ελληνικό επιχειρείν

Good Buisness Directory 2022

Δωρεάν - Μόνο με έξοδα αποστολής

Ένιο Μορικόνε

Το βιβλίο «Ennio Morricone – Αναζητώντας εκείνον τον ήχο | Η μουσική μου, η ζωή μου»  είναι το αποτέλεσμα συναντήσεων χρόνων μεταξύ του Ένιο Μορικόνε και του νέου συνθέτη Αλεσάντρο ντε Ρόζα. Είναι ένας διάλογος πυκνός και βαθύς και ταυτόχρονα ξεκάθαρος και ακριβής, που μιλά για τη ζωή, για μουσική και για τους θαυμάσιους και απρόβλεπτους τρόπους με τους οποίους η ζωή και η μουσική έρχονται σε επαφή και επηρεάζουν η μία την άλλη.

Ο Μορικόνε αφηγείται με πολλές λεπτομέρειες την πορεία του. Τα χρόνια των σπουδών στο Ωδείο, το επαγγελματικό ντεμπούτο στη RAI και την RCA, όπου έγραψε και διασκεύασε πολυάριθμα τραγούδια επιτυχίες –δικό του είναι, μεταξύ άλλων, το Se telefonando, το οποίο ερμηνεύει η Μίνα–, τις συνεργασίες με σημαντικούς Ιταλούς και ξένους σκηνοθέτες, από τον Λεόνε μέχρι τον Παζολίνι, τον Μπερτολούτσι και τον Τορνατόρε, από τον Ντε Πάλμα στον Αλμοδόβαρ, μέχρι τον Ταραντίνο και το τελευταίο βραβείο Όσκαρ.

Σε αυτές τις σελίδες, που προκαλούν ζάλη σε οποιονδήποτε αγαπά τη μουσική και την τέχνη, ο μαέστρος ανοίγει για πρώτη φορά τους πόρτες του δημιουργικού του εργαστηρίου, εισάγοντας τον αναγνώστη τους ιδέες που βρίσκονται στην καρδιά τους μουσικής σκέψης του και τον καθιστούν έναν από τους πιο ιδιοφυείς συνθέτες τους εποχής τους. Με διαυγή ειλικρίνεια ο Μορικόνε μάς αφηγείται τι σημαίνει γι’ αυτόν να συνθέτει, αποκαλύπτοντάς τους τη μυστηριώδη και αμφίσημη σχέση που συνδέει τη μουσική και τους εικόνες στον κινηματογράφο, αλλά και τη δημιουργική ανάγκη που βρίσκεται στη βάση των πειραματισμών στο πλαίσιο τους απόλυτης μουσικής.

Οι σελίδες προχωρούν σε έναν διάλογο που συνδέει το βιογραφικό στοιχείο με τη μουσικολογική σκέψη, την ιστορία με την τεχνική εξήγηση: «Είναι περίεργο να παρατηρεί και να επανεξετάζει κανείς τη ζωή του μέσω μιας τέτοιας διαδρομής. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα το κάνω. Ωστόσο, προσφάτως γνώρισα τον Αλεσάντρο και αυτό το σχέδιο αναπτύχθηκε τόσο σταδιακά κι αυθόρμητα ώστε κι εγώ ο τους ξαναήρθα σε επαφή με γεγονότα που αναδύθηκαν στην επιφάνεια σχεδόν χωρίς να το αντιληφθώ.

Σήμερα μπορώ να πω ότι έχω διαμορφώσει νέα άποψη σε σχέση με κάποια συμβάντα, αυτά που συνήθως κατά τη διάρκεια τους ζωής απλώς επέρχονται, χωρίς να υπάρχει χρόνος να αξιολογηθούν στη σωστή τους διάσταση».

25.44

Πάνος Βλαγκόπουλος

Το βιβλίο αποτελείται από την έκδοση πέντε συλλογών με εναρμονισμένα δημοτικά τραγούδια και συνοδεύεται από μια εκτεταμένη εισαγωγή σχετικά με το ενδιαφέρον των πρώτων Ευρωπαίων διανοουμένων, όπως ο Johann Gottfried Herder για τον Λαό και τον πολιτισμό του, και πιο ειδικά για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι (κείμενο και μουσική).

Οι παρουσιαζόμενες συλλογές δημιουργήθηκαν σε διάστημα περίπου εκατό χρόνων (από το 1814 έως το 1913) από δύο Γερμανούς διανοουμένους, δύο Γάλλους συνθέτες και έναν Έλληνα λυρικό τραγουδιστή της Διασποράς. Εξ αυτών, μόνον η μία είναι γνωστή (αυτή του Bourgault-Ducoudray), ενώ οι υπόλοιπες τέσσερες παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά (αυτές του Werner von Haxthausen, του Leopold Schefer, του Aramis [ψευδώνυμο του Περικλή Αραβαντινού] και του Anselme Vinée).

Τα ερευνητικά ευρήματα οδηγούν σε έναν κριτικό αναστοχασμό σχετικό με όλους τους συστατικούς όρους της έκφρασης «ελληνικό δημοτικό τραγούδι»: είναι το κριτήριο της (ελληνικής) γλώσσας καθοριστικό; Το «δημοτικό» αφορά την καταγωγή, τη δημοτικότητα ή το ύφος; «Τραγούδι» (ή «Lied» ή «mélodie») σημαίνει «μονοφωνική» ή/και «εναρμονισμένη μελωδία»; Πέραν του καθαρά επιστημονικού κινήτρου, η έκδοση αυτών των, αδίκως παραμελημένων, τεκμηρίων του ευρωπαϊκού φιλελληνικού ενδιαφέροντος διεκδικεί επίσης την προσοχή των σύγχρονων καλλιτεχνών, με τη βεβαιότητα ότι πολλά από αυτά αξίζουν μια θέση στο σύγχρονο συναυλιακό ρεπερτόριο.

22.50

Ζακ Μπαλταζάρ

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός των περισσότερων ανθρώπων είναι ετεροφυλοφιλικός: το ερωτικό τους ενδιαφέρον αφορά άτομα του αντίθετου φύλου. Ένα αξιοσημείωτο ποσοστό των ανθρώπων, όμως, συνήθως γύρω στο 5-10%, έχουν ομοφυλοφιλικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Σε τι οφείλεται τελικά το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας;

Την αναζήτηση απαντήσεων συσκότιζαν ανέκαθεν προκαταλήψεις και παρανοήσεις, π.χ. ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια ασθένεια που μπορούμε να θεραπεύσουμε ή μια στάση ζωής που επιλέγουμε. Η πρώτη προσπάθεια ορθολογικής προσέγγισης του φαινομένου στηρίχτηκε στην ιδέα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός στον άνθρωπο διαμορφώνεται στην παιδική ηλικία από τη διαπαιδαγώγηση και το κοινωνικό περιβάλλον. Τούτη η άποψη είναι η πλέον διαδεδομένη στις μέρες μας.

Ωστόσο, η πρόσφατη ανάπτυξη της βιολογίας και των νευροεπιστημών επέτρεψε μια ολότελα διαφορετική προσέγγιση. Τα ομοφυλόφιλα άτομα, κατά την εμβρυϊκή τους ζωή και αμέσως μετά τη γέννηση, αντιμετώπισαν ένα ασυνήθιστο ενδοκρινικό περιβάλλον, το οποίο οδήγησε όχι μόνο στον ιδιαίτερο σεξουαλικό προσανατολισμό τους, αλλά και σε διαφοροποιήσεις στη συμπεριφορά και τη φυσιολογία. Για τον Jacques Balthazart, συγγραφέα του βιβλίου και κορυφαίο εκφραστή της συγκεκριμένης άποψης, η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί θέμα επιλογής, δεν είναι ασθένεια ή διαστροφή, ούτε οφείλεται σε αδιάφορους γονείς ή σε προβληματικό κοινωνικό περιβάλλον. Είναι ακόμη μία εκδοχή του φαινομένου της βιολογικής ποικιλότητας.

16.80

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Πίστη, ελπίδα και πόνος

Νικ Κέιβ - Σον Ο Χάγκαν

Μπορεί να αλλάζουμε δέρμα πολλές φορές, αλλά παραμένουμε το ίδιο φίδι, πανάθεμά μας.

Το Πίστη, ελπίδα και πόνος είναι ένα βιβλίο για την εσωτερική ζωή και τις σκέψεις του Νικ Κέιβ. Προέκυψε από μια εκτεταμένη συνομιλία μεταξύ του Nick Cave και του δημοσιογράφου του Observer, Seán O’Hagan, που γνωρίζονται εδώ και τριάντα χρόνια. Βασισμένο σε ηχογραφήσεις που διήρκεσαν περισσότερο από σαράντα ώρες, το βιβλίο εξετάζει ζητήματα πίστης, τέχνης, μουσικής, ελευθερίας, θλίψης και αγάπης. Βασίζεται με ειλικρίνεια στη ζωή του Cave, από την παιδική του ηλικία μέχρι σήμερα, τους έρωτές του, την εργασιακή του ηθική και τη δραματική μεταμόρφωσή του τα τελευταία χρόνια.

Μετά την απώλεια του γιου του Άρθουρ το 2015, ο Nick Cave αποτραβήχτηκε σε μεγάλο βαθμό από τις συνεντεύξεις στα ΜΜΕ. Η περίοδος του εγκλεισμού λόγω Covid υπήρξε για τον τραγουδοποιό και ερμηνευτή ένα διάστημα περισυλλογής και προβληματισμού, από το οποίο προέκυψε το βιβλίο αυτό.

19.80

Ξένη λογοτεχνία

Αργά μέσα στη μέρα

Τέσα Χάντλεϊ

Η Κριστίν, ζωγράφος με κάποια μικρή αναγνώριση, είναι παντρεμένη με τον γοητευτικό και εγωκεντρικό Άλεξ, δάσκαλο, ποιητή στα νιάτα του. Της τον είχε συστήσει η φίλη της Λίντια, που ήταν κάποτε ερωτευμένη μαζί του, αλλά τελικά εκείνη παντρεύτηκε τον ευκατάστατο έμπορο τέχνης Ζάκαρι, τον οποίο αρχικά προξένευε στην Κριστίν. Οι τέσσερίς τους παραμένουν στενοί φίλοι πάνω από τριάντα χρόνια. Ο ξαφνικός θάνατος του Ζάκαρι, όμως, θα περιπλέξει τις σχέσεις τους: καταπιεσμένοι πόθοι και απωθημένα χρόνων βγαίνουν στην επιφάνεια και οι ισορροπίες ανατρέπονται.

«Μια από τις μεγαλύτερες στιλίστριες της εποχής μας» (The Washington Post), η Βρετανίδα Τέσα Χάντλι (γενν. 1956) έχει αποσπάσει πολλά βραβεία, όπως τα Orange Prize, Hawthornden Prize, Windham-Campbell Literature Prize. Από τις εκδόσεις μας κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της Το παρελθόν.

14.40

Ξένη λογοτεχνία

Πικρή ζωή

Λουτσάνο Μπιαντσάρντι

Όχι, εγώ θέλω παλιομοδίτικη κηδεία, το έχω γράψει και στη δια­θήκη μου, πολιτική κηδεία, αλλά κατανυκτική. Δεν θέλω παπάδες, θέλω πρώην παπάδες, θέλω αυτούς που πέταξαν διά παντός τα ράσα τους κι έγιναν κομμουνιστές, μολονότι παρέμειναν παπά­δες στην ψυχή. Θέλω τέσσερις τέτοιους αποσχηματισμένους και τολιατικούς παπάδες και θέλω και δύο μαύρα άλογα με λοφίο στο κεφάλι, δύο λογοτεχνικούς κριτικούς στη θέση του αμαξά και στους τέσσερις τροχούς της άμαξας θέλω, με τη σειρά αυτή, έναν ιστορικό, έναν τεχνοκριτικό, ένα στέλεχος εκδοτικού οίκου κι έναν συντάκτη της τρίτης σελίδας.

(απόσπασμα από το βιβλίο)

Μυθιστόρημα αυτοβιογραφικό, η Πικρή ζωή διαδραματίζεται στο Μιλάνο του «οικονομικού θαύματος». Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μεταβαίνει εκεί προκειμένου να εκδικηθεί για τον θάνατο δεκάδων εργατών στα ορυχεία της γενέτειράς του. Από τη μικρή επαρχιακή του πόλη βρίσκεται ξαφνικά στο Μιλάνο της προόδου και της εκβιομηχάνισης, στο Μιλάνο των καμπαρέ και των φουτου­ριστών ζωγράφων. Σαν κινούμενη άμμος που ρουφάει όποιον την πλησιάσει, έτσι καταβροχθίζει κι εκείνον, κάνοντάς τον ούτε λίγο ούτε πολύ να λησμονήσει τον πρωταρχικό του στόχο. Για να επιβι­ώσει, εργάζεται αρχικά σε ένα πολιτιστικό περιοδικό, ώσπου κατα­φεύγει στο ελεύθερο επάγγελμα και βιοπορίζεται μεταφράζοντας αγγλόφωνους συγγραφείς. Η αγωνία που τον κατατρώει καθημε­ρινά είναι μία και μόνη: θα καταφέρνει άραγε να μεταφράζει σε καθημερινή βάση είκοσι σελίδες, προκειμένου να μπορεί να βγάζει τα προς το ζην ο ίδιος, η σύντροφός του στο Μιλάνο, αλλά και η σύζυγός του και το παιδί τους πίσω στον τόπο του;

15.28

Ξένη λογοτεχνία

Ο νεαρός άνδρας

Ανί Ερνό

Σε λιγοστές σελίδες, γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο, η Annie Ernaux αφηγείται την ερωτική ιστορία της με έναν κατά πολύ νεότερό της άνδρα. Μια εμπειρία που, για λίγους μήνες, την έκανε ξανά το κορίτσι που «σκανδάλιζε τους γύρω του», το κορίτσι που ήταν άλλοτε. Ένα ταξίδι στον χρόνο, μια απoφασιστική καμπή.

Ένα κείμενο συγκλονιστικό, αποκαλυπτικό, για τη σχέση της Annie Ernaux με τον χρόνο και τη γραφή.

5.94

Ξένη λογοτεχνία

Όλα για το τίποτα

Βάλτερ Κεμπόφσκι

Γενάρης του 1945. Το ανατολικό μέτωπο καταρρέει, ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει. Οι Ρώσοι είναι πολύ κοντά, ο αχός των κανονιών τους ακούγεται πια καθαρά. Αλλά στο Γκεόργκενχοφ, το αρχοντικό της οικογ­ένειας φον Γκλόμπιχ, η ζωή μοιάζει να διατηρεί τη ρουτίνα της.

Ο πατέρας απουσιάζει, είναι αξιωματικός της Βέρμαχτ. Η γυναίκα του, η Καταρίνα, είναι κουρασμένη, χρειάζεται ησυχία. Το σπίτι το διαχειρίζεται μια θεία, μαζί με το αλλοδαπό υπηρετικό προσωπικό. Ο δωδεκάχρονος Πέτερ δεν έχει πάρε-δώσε με τα παιδιά απ’ τον απέναντι συνοικισμό, όπου κατοικεί ο λαουτζίκος. Του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα ο δρ. Βάγκνερ, που έχει ένα γενάκι που σου δίνει την αίσθηση ότι από κάπου τον ξέρεις.

Μήπως πρέπει να τα μαζέψουν και να φύγουν; Έξω στο δρόμο περνούν κάρα με Γερμανούς πρόσφυγες. Οι επισκέπτες φέρνουν αντιφατικές ειδήσεις. Μα είναι δυνατό να ηττηθεί η Γερμανία μας; Και τα ασημικά; Τα τραπεζομάντιλα; Όχι, όχι, οι δυνάμεις του έθνους είναι ανεξάντλητες. Και τι θα κάνουν οι Ρώσοι αν έρθουν; Ακούγεται ότι διψούν για εκδίκηση…

Ο Κεμπόφσκι χτίζει το σύμπαν του αργά-αργά. Κοιτάζει τους ­ήρωές του σαν τον εντομολόγο με το μικροσκόπιό του, χωρίς να κρίνει, μα και χωρίς να συμπάσχει. Εδώ, σ’ αυτό το μεγάλο μυθιστόρημα της γερμανικής ήττας, η τραγωδία δεν είναι γέννημα της ύβρεως αλλά της ανθρώπινης μικρότητας.

18.00

Λευκάδιος Χερν

Με πέντε ιστορίες που βάζουν φωτιά στη φαντασία, κινούνται μέσα σε υπερφυσικούς κόσμους και ξεσηκώνουν το συναίσθημα, σας συστήνουμε το Λευκάδιο Χερν.

Επιλέξαμε τρεις ιαπωνικές ιστορίες: Μια γυναικεία φιγούρα, ζωγραφισμένη σε ένα χάρτινο παραβάν, ζωνταντεύει χάρη στον δίχως όρια έρωτα. Ένας τυφλός βάρδος ταξιδεύει σε έναν υπερβατικό κόσμο για να αφηγηθεί την επική μάχη ανάμεσα σε δύο φατρίες· για ποιον άραγε; Ο μικρός ψαράς Ουρασίμα Τάρο βρίσκει την ευτυχία δίπλα στην όμορφη κόρη του Θεού-Δράκου της Θάλασσας, αλλά αθετεί την υπόσχεση που της έδωσε.

Και τις συνδυάσαμε με προσωπικά αλληγορικά κείμενα που ανοίγουν μικρά παράθυρα στον πλούσιο ψυχισμό του συγγραφέα, στη σπάνια ευαισθησία και στο ταλέντο του να μετεωρίζεται ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και στην αχαλίνωτη φαντασία.

Ο Λευκάδιος Χερν ήταν ένα περιπλανώμενο φάντασμα, σύμφωνα με έναν βιογράφο του. Ο Ελληνοϊρλανδός, και πολιτογραφημένος Ιάπωνας, συγγραφέας περπάτησε σε όλου του κόσμου τα μονοπάτια, έζησε σαν Οδυσσέας και αφηγήθηκε σαν Όμηρος.

Η ζωή του Λευκάδιου Χερν είναι η ιστορία ενός πραγματικά χαρισματικού ανθρώπου που αναμετρήθηκε με πολλές ατυχίες της μοίρας: χωρίς γονείς, χωρίς πατρίδα, χωρίς αξιόλογη εκπαίδευση, μισότυφλος, πάμφτωχος σε πολλές πε­ριόδους της ζωής του, ταλαιπωρημένος προσωπικά και επαγγελματικά, πά­λε­ψε σε δύο ηπείρους, μέχρι που κατάφερε να βρει και να φτιάξει τον ιδανικό του τόπο σε μια τρίτη ήπειρο. Άνθρωπος ευαίσθητος, αντισυμβατικός, πολυσυλλεκτικός, μάλλον μοναχικός, αυθεντικός, δεν επαναπαύθηκε ποτέ, αλλά ούτε και η ζωή τού το επέτρεψε.

 

6.93

Ξένη λογοτεχνία

Πανικός

Τζέιμς Ελρόϊ

Ντίβες, αλκοολικοί και διεφθαρμένοι αστυνομικοί συγκρούονται σφοδρά στο Χόλυγουντ της δεκαετίας του ’50, σε μια σκληρή και συναρπαστική ιστορία.

Από τον σύγχρονο μετρ του νουάρ, ένα μυθιστόρημα για έναν μοχθηρό μονάρχη του χολυγουντιανού υπόκοσμου τη δεκαετία του 1950 – μια ιστορία διάχυτης παράνοιας γεμάτη κομμουνιστικές συνωμοσίες, χαφιέδες του FBI, πορνοταινίες με διασημότητες, και παράξενα ταίρια.

«Με κατατρώει η ειλικρίνεια, με τσακίζουν οι αναμνήσεις. Είμαι αναζωογονημένος, αναγεννημένος. Η μεγαλοπρεπής παλαβή μου λεωφόρος της μνήμης ξεκινά ΤΩΡΑ».

Ο Φρέντι Ότας ήταν ο άνθρωπος που γνώριζε το Λος Άντζελες τη δεκαετία του ʼ50. Ήταν ο άνθρωπος που έπρεπε να γνωρίζεις: ένας βρόμικος μπάτσος, ένας ποταπός ιδιωτικός ντετέκτιβ, εκβιαστής, νταβατζής και, κυρίως, ο αρχιτραμπούκος του περιοδικού Confidential.

Το Confidential πλασάριζε βρόμα, πληροφορίες, αχρεία αρθρογραφία, δυσφήμιση, συκοφαντία. Κατασπάραζε μισάνθρωπους σταρ του σινεμά, κοσμικούς βρομισμένους απ’ το σεξ, βλάκες πολιτικούς. Τον γυναικά Τζακ Κένεντι, τον Τζέιμς Ντιν, τον Μοντγκόμερι Κλιφτ, τον Μπαρτ Λάνκαστερ, τη Λιζ Τέιλορ, τον Ροκ Χάντσον – ο Φρενιασμένος Φρέντι τους ξεμπρόστιαζε όλους. Ήταν ο Τύραννος του Κουτσομπολιού, που κρατούσε όμηρό του το Χόλυγουντ, και τώρα είναι εδώ για να ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ.

Με την άγρια διασκεδαστική φωνή του Φρέντι, ο Πανικός κάνει σκόνη το Χόλυγουντ της  δεκαετίας του 1950. Είναι μια αποκάλυψη που κατακαίει τα πάντα – μια αποκάλυψη διαφθοράς, διάχυτης παράνοιας κι αμετρίαστης αμαρτίας και εξιλέωσης.

Ένας Ellroy στην άγρια πεμπτουσία του. Ο Φρέντι Ότας γράφει την εξομολόγησή του – κι εσείς είστε εδώ για να τη διαβάσετε, έρμαιό της.

  • Αυτόνομο βιβλίο
  • Βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
  • Στο βιβλίο συναντάμε χαρακτήρες από παλαιότερα δημοφιλή έργα του Ellroy, όπως το Λος Άντζελες Εμπιστευτικό.
15.93

Βιογραφία - Μαρτυρίες

George Michael: Η ζωή του

Τζέιμς Γκάβιν

Η οριστική βιογραφία του George Michael μάς προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα της βασανισμένης ζωής αυτού του θρυλικού τραγουδιστή, τραγουδοποιού και σούπερ σταρ της ποπ.

Ο George Michael ήταν ένας εξαιρετικά προικισμένος, ανοιχτόκαρδος τραγουδιστής της σόουλ, του οποίου η δουλειά συμπύκνωνε αρκετό πόνο αλλά και ερωτισμό. Ήταν ένας τραγουδοποιός με αληθινό ταλέντο και καλλιτεχνική υπόσταση, και η μουσική του κατέκτησε τον κόσμο, ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η κατασκευασμένη εικόνα του –αυτή του θεού του σεξ– δέσποζε στην ποπ κουλτούρα της εποχής του και έκρυβε για ένα διάστημα το μυστικό το οποίο πάλευε να μην αποκαλυφθεί: ήταν ομοφυλόφιλος.

Η βιογραφία αυτή αποτυπώνει τη συναρπαστική ιστορία ενός σούπερ σταρ, του οποίου τα πάθη, όπως και τα τραγούδια, συνεχίζουν να αγγίζουν τους θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο.

O διακεκριμένος βιογράφος James Gavin παρακολουθεί τη μεταμόρφωση του ντροπαλού και ιδιόρρυθμου Αγγλοκύπριου Γιώργου Παναγιώτου σε είδωλο της ποπ, ως μέλους των Wham! τη δεκαετία του ’80, και στη συνέχεια περιγράφει με λεπτομέρειες την εντυπωσιακή σόλο καριέρα του, καθώς και τη συνακόλουθη πτώση του. Αναλύοντας τη δημιουργική διαδικασία πίσω από τα άλμπουμ του Michael, τις περιοδείες και τα πολύκροτα βιντεοκλίπ του, και παίρνοντας συνεντεύξεις από φίλους και συναδέλφους του, ο Gavin συνθέτει το απόλυτο πορτρέτο μιας θρυλικής φυσιογνωμίας.
Περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό.

23.94

Ρόντρικ Μπίτον

Το βιβλίο αυτό αφηγείται την ιστορία του πολιτισμού που συνέβαλε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στον τρόπο με τον οποίο ζούμε σήμερα στη Δύση. Μας ταξιδεύει σε όλη την υδρόγειο και σε τέσσερις χιλιετίες, από τους αρχαιολογικούς θησαυρούς του Αιγαίου της Εποχής του Χαλκού και από τους μύθους για θεούς και ήρωες έως τις σημερινές πολιτικές εξελίξεις στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η πορεία είναι μια ιστορία επινοήσεων, όπως του αλφαβήτου, της φιλοσοφίας και της επιστήμης, αλλά και επανεπινοήσεων, καθώς οι  Έλληνες πάντα προσαρμόζονταν σε καταστροφικές αλλαγές και έβρισκαν νέους τρόπους να επιβιώνουν και να βάζουν τη σφραγίδα τους στον κόσμο γύρω τους, ακόμη και σήμερα μέσω της ελληνικής διασποράς στις πέντε ηπείρους.

«Η μακρά ιστορία των Ελλήνων είναι σίγουρα μια από τις πλουσιότερες, αν όχι η πλουσιότερη, σε όλη την παγκόσμια ιστορία. Τούτο το βιβλίο υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι αυτή η ιστορία δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, αλλά είναι μια ιστορία για τον κόσμο.  Όπως έλεγε με περιεκτικό και ωραίο τρόπο ο καταξιωμένος συγγραφέας και ηθοποιός Στίβεν Φράυ για τη διακοσιοστή επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου 2021, «Η Ελλάδα δε θα οφείλει ποτέ στον κόσμο τόσα όσα οφείλει ο υπόλοιπος κόσμος στην Ελλάδα». Όμως ελαχιστότατοι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο εκτιμούν σωστά αυτό το γεγονός. Ακόμη και αν το εκτιμούν, μπορεί να μην κατανοούν πλήρως το πώς και το γιατί. Για να το κατανοήσουμε αυτό, δεν αρκεί να επαναλαμβάνουμε την παλιά ρήση για τους «αρχαίους προγόνους».
Πράγματι δεν αρκεί ούτε απλώς να τιμούμε και να μελετούμε τον πολιτισμό της «κλασικής αρχαιότητας», αν απομονώνουμε αυτή την περίοδο της ελληνικής ιστορίας από την πολύ μεγαλύτερη αφήγηση της οποίας αποτελεί μέρος». Roderick Beaton

20.61