Βλέπετε 586–600 από 1568 αποτελέσματα

Όλα τα προϊόντα

Σπύρος Μεϊμάρης

ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

Πόσο θα μπορέσω ακόμη;
Ξανά τα ίδια έρχονται και ξαναέρχονται.
Παγωμένα μέλη, παγωμένη καρδιά, παγωμένη ανάσα.

Ξέρω τι κάνω ή δεν ξέρω;
Ευτυχισμένος τη μια στιγμή, δυστυχής την άλλη.
Τίποτα δεν γίνεται και όμως γίνονται πολλά.

Τα μάτια και το κεφάλι βάρυναν, θάμπωσαν.
Ό,τι κι αν συμβαίνει απέξω δεν με αφορά.
Μια αλλαγή σε όλη την ατμόσφαιρα.

Βαθιές, επώδυνες ανάσες, οι άνθρωποι περιττοί.
Βυθισμένος ολοκληρωτικά μέσα στο κορμί μου.
Σκοτεινιασμένος έως τα βάθη περιμένω να ανέλθω.

18.00

Ελληνική λογοτεχνία

Ο πολτός των πραγμάτων

Αριστείδης Αντονάς

Ανοιγοκλείνω τα μάτια ή δεν τα ανοιγοκλείνω; Νιώθω σίγουρα μια σύσπαση στο μάτι, ένα «τικ» χτυπάει επαναλαμβανόμενα στο βλέφαρο. Στο αριστερό μάτι, και ίσως είναι απλή διαταραχή του κυκλοφορικού. Πιθανώς ασήμαντη διαταραχή. Πιθανώς όχι ακριβώς ανεξήγητο ανοιγοκλείσιμο. Είμαι ακόμη σε κακή κατάσταση, είμαι κουρασμένος, εξαντλημένος, σε απόγνωση, νεκρός. Ξυπνάω; Γιατί; Είμαι τέτοιο ράκος που πρέπει αμέσως να ξανακοιμηθώ να μη βλέπω καθόλου γύρω μου. Με απασχολούσε άραγε κάτι προχθές; Πριν απ’ όλα αυτά είχα ζωή; Πριν συμβεί ό,τι συνέβη, γινόταν κάτι που αξίζει να θυμηθώ; Περιμένω κάτι από το παρελθόν; Περιμένω δηλαδή να θυμηθώ κάτι που ξεχνάω; Έχω παρελθόν; Πού χάθηκε ό,τι γινόταν πριν; Και μήπως λίγο πριν, θυμόμουν κάτι για πιο πριν; Μήπως κι από πριν δεν είχα ξεχάσει το πριν, αν υπήρχε κάτι εκεί; Τώρα ξυπνάω από λήθαργο. Κι όμως δεν μπορώ να βγω ακριβώς έξω από το λήθαργο, δεν θυμάμαι τι ήταν πριν από αυτόν, δεν θυμάμαι την αρχή του, μήπως δεν είναι λήθαργος λοιπόν αλλά κανονική κατάσταση.

9.00

Fiction/Μυστηρίου

Ιππόκαμπος

Αντώνης Μυλωνάκης

Η Γη δέχεται την εισβολή μιας απόκοσμης ακτινοβολίας που μεταλλάσσει τα ψυχικά δάκρυα σε τοξικά. Όποιος κλαίει από έντονη χαρά ή λύπη χάνει τα μάτια του. Κλονίζονται όλες οι θεμελιώδεις αρχές και τελικά καταρρέουν, ενώ όσοι άνθρωποι απομένουν αντιμετωπίζουν τις μνήμες ως πιθανή απειλή και ζουν απομονωμένοι.

Η Άλις Γουόντερ, ένα κορίτσι που γεννήθηκε μετά την ακτινοβολία, ταξιδεύει με ανυπομονησία για τη Φυλακή – το ασφαλέστερο μέρος στη Νέα Εποχή. Οφείλει όμως να κάνει πρώτα μια στάση για την κηδεία μιας άγνωστης γυναίκας, της μαμάς της. Στο τρένο συναντάει έναν μυστηριώδη άντρα, τον Άλμπερτ, ο οποίος της αποκαλύπτει πως γνώριζε τη μητέρα της από παιδί και της προτείνει να μοιραστεί μια παλιά, κοινή ανάμνησή τους. Η Άλις, αν και απαγορεύεται αυστηρά από τον νόμο, υποκύπτει στον πειρασμό και δέχεται. Πριν το καταλάβει, ένας άλλος, καλύτερος, κόσμος φανερώνεται μπροστά στα μάτια της. Μένει έκθαμβη, αλλά πολύ σύντομα συνειδητοποιεί πως κινδυνεύει…

Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα για τη μνήμη και την υποταγή.

Μια ιστορία για το πώς θα ήταν η ζωή δίχως αναμνήσεις.

14.00

Ξένη λογοτεχνία

Αβέβαιη Δόξα

Joan Sales

ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Αυτό το πολυφωνικό λογοτεχνικό έργο, του οποίου οι χαρακτήρες ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της περιπέτειας και των ιδανικών τους, εκτυλίσσεται στη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, μέσα από την αλληλογραφία τους, μέσα από ημερολογιακές καταγραφές τους, μέσα από διαλόγους δουλεμένους στην εντέλεια και με υψηλή φιλοσοφική πρόζα. Παρακολουθούμε τον Λιουίς, νεαρό στρατιώτη στο μέτωπο των Δημοκρατικών· την αναρχική σύντροφό του Τρίνι που έχει μείνει στη Βαρκελώνη με το παιδί τους· τον Σολεράς, που γοητεύει όσους τον συναντούν· και τον Κρουέλς, νεαρό ιεροσπουδαστή, στον οποίο οι συμπολεμιστές του εμπιστεύονται τις εσωτερικές μάχες τους. Οι πρωταγωνιστές της “Αβέβαιης δόξας” –εθελοντές μαχητές ή μη, στο μέτωπο της Αραγώνας– ζουν μια κατάσταση που τους ξεπερνά και τους μεταμορφώνει σε πιόνια ενός παιχνιδιού που δεν γνωρίζουν. Οι δοκιμασίες, οι αμφιβολίες, οι ηρωισμοί, οι θυσίες τους ενσαρκώνουν «την αβέβαιη δόξα μιας απριλιάτικης μέρας», τη φράση του Σαίξπηρ που δίνει στο βιβλίο τον τίτλο του.

Ο Ζοάν Σάλες, πολεμιστής του Ισπανικού Εμφυλίου, αποστάζει τις εμπειρίες του σε μια διαχρονική ιστορία ματαιωμένου έρωτα, χαμένης νιότης και συντριβής των ψευδαισθήσεων.

Η “Αβέβαιη δόξα” είναι έργο πολυπρισματικό, υπαρξιακό, ένα σπάνιο μαργαριτάρι που έζησε πολλαπλές ζωές, υπέστη τις χειρουργικές περικοπές που του επέβαλε η λογοκρισία του Φράνκο, γνώρισε διάφορες εκδόσεις, και ως κείμενο το επεξεργαζόταν ο συγγραφέας του μέχρι το θάνατό του, το 1983.

Ένα συγκλονιστικό έπος, που έχει προκαλέσει συγκρίσεις με το έργο του Ντοστογέφσκι και του Σταντάλ.

*

«Οι αγγλόφωνοι αναγνώστες έχουν μάθει για τον αγώνα των Ισπανών Δημοκρατικών μέσα από τα μάτια του Όργουελ ή του Χέμινγκουεϋ. Ο Ζοάν Σάλες δημιούργησε ένα ξεχωριστό κωμικοτραγικό όραμα της ζωής στον εμφύλιο πόλεμο. Το μυθιστόρημά του μας υπενθυμίζει ότι πολλοί Καθολικοί πολέμησαν κατά του Φράνκο, υπέρ της Δημοκρατίας και υπέρ της Αυτόνομης Καταλανικής Κυβέρνησης, και ότι ελάχιστα πράγματα ήταν τόσο βέβαια όσο οι βεβαιότητες των ιδεολόγων».

–PETER BUSH, ο Άγγλος μεταφραστής του βιβλίου

«Υπέροχο ανάγνωσμα· οι ζωντανές εικόνες του φυσικού κόσμου και της καθημερινής ζωής, που δίνουν στη μυθοπλασία πραγματική υπόσταση, διανθίζονται με αιχμηρές συζητήσεις, σπαρταριστές φιλοσοφικές ατάκες και πινελιές –συνήθως σκοτεινού– χιούμορ. Η “Αβέβαιη δόξα” είναι ένα μεγαλειώδες μυθιστόρημα που εκφράζει την απογοήτευση μιας γενιάς που πολέμησε έναν δίκαιο πόλεμο κατά του φασισμού, αλλά έχασε τον ιδεαλισμό και τη νιότη της».

– MICHAEL EAUDE, Literary Review

«Ένα στανταλιανό έπος … Σπουδαίο ανθρώπινο μυθιστόρημα».

– JONATHAN GIBBS, Independent

«Ο Ζοάν Σάλες βασίστηκε στην εμπειρία του ως μαχητή στον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο όταν άρχισε να γράφει το βιβλίο Αβέβαιη δόξα το 1948 στη Βαρκελώνη, έπειτα από εννέα χρόνια εξορίας στην Αιτή, στη Δομινικανή Δημοκρατία και στο Μεξικό. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1956 με το nihil obstat του Αρχιεπισκόπου της Βαρκελώνης. Αυτό συνέβη αφού η λογοκρισία του Φράνκο είχε επιβάλει πλήρη απαγόρευση της έκδοσης, με την αιτιολογία ότι «εκφράζει αιρετικές ιδέες, συχνά με αηδιαστική, άσεμνη γλώσσα». Ο Σάλες συνέχισε να αναπτύσσει το μυθιστόρημα, και το οριστικό κείμενο –ένα πολύ μεγαλύτερο και πιο σύνθετο μυθιστόρημα– αποτέλεσε την τέταρτη έκδοση που κυκλοφόρησε το 1971».

– PETER BUSH, ο Άγγλος μεταφραστής του βιβλίου

«Ένα διαχρονικό κλασικό βιβλίο για τις χαμένες ψευδαισθήσεις, τα χαμένα ιδανικά, τη χαμένη νιότη».

– Economist, Books of the Year

«Το “Catch-22” με στοιχεία από τον κωμικό συγχρονισμό του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Ένα αριστούργημα που θα σαγηνεύσει με το πάθος, το χιούμορ και τις πολύ ανθρώπινες εκρήξεις θυμού του».

– EILEEN BATTERSBY, Irish Times

24.00

Ξένη λογοτεχνία

Ανοιχτή θάλασσα

Κέιλεμπ Αζουμά Νέλσον

Βραβείο Costa 2021

Δυο νέοι γνωρίζονται σε μια πολύβουη λονδρέζικη παμπ. Και οι δύο είναι Μαύροι, Βρετανοί, και οι δύο πήγαν με υποτροφία σε ιδιωτικά σχολεία στα οποία δεν ταίριαξαν, και οι δύο είναι τώρα καλλιτέχνες –φωτογράφος εκείνος, χορεύτρια εκείνη–, και οι δύο προσπαθούν να αφήσουν το ίχνος τους σε μια πόλη που πότε τους τιμά και πότε τους απορρίπτει. Διστακτικά, τρυφερά, ερωτεύονται. Μα δυο άνθρωποι, ακόμα κι αν φαίνονται προορισμένοι να είναι μαζί, μπορεί να χωριστούν από τον φόβο και τη βία.

Μια οδυνηρά όμορφη ιστορία αγάπης αλλά και μια έντονη ματιά στη φυλή και την αρρενωπότητα. Με γραφή τρυφερή και οικεία μας κάνει να αναρωτηθούμε για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος σε έναν κόσμο που σε βλέπει μόνο ως μαύρο σώμα, να είσαι ευάλωτος όταν σε σέβονται μονάχα για τη δύναμή σου, να βρίσκεις την ασφάλεια στον έρωτα, μόνο και μόνο για να τον χάσεις. Με υπέροχη εκφραστική ένταση ο Caleb Azumah Nelson σε αυτό το πρώτο του μυθιστόρημα μας παραδίδει ένα σπαρακτικό πορτρέτο του έρωτα με όλα του τα πυρετώδη κύματα και την παρηγορητική του ομορφιά.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

Λυρικό… αυτό το συναισθηματικά πλούσιο πρώτο μυθιστόρημα αφηγείται τη γέννηση ενός έρωτα με φόντο τη μαύρη κουλτούρα, τη χαρά και τον πόνο… Το Open Water ζει στο εδώ και το τώρα.
Entertainment Weekly

Μια άψογη ερωτική ιστορία που όμοιά της δεν έχει γραφτεί… ουσιώδης και πανέμορφη.
The Face

Ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, γεμάτο ένταση.
Guardian

Μια καθηλωτική ιστορία αγάπης, γραμμένο σε λυρική και προωθητική πρόζα.
Kirkus Reviews

Αριστούργημα. Απεικονίζει μοναδικά την οικειότητα και την εγγύτητα μεταξύ δύο ανθρώπων. Ένα βιβλίο για τα μαύρα σώματα και τη δύναμη, την ευθραυστότητα και τον φόβο. Γεμάτο μουσικές και ήχους, συνεπαίρνει τον αναγνώστη.
Evening Standard

Μόνο οι μεγάλοι καλλιτέχνες μπορούν να φτιάξουν μυθιστορήματα από το νερό. Οικογένεια, θλίψη, μαύρη ταυτότητα, Frank Ocean, χιπ-χοπ, χορός, ενηλικίωση, χωρισμός, Λονδίνο, καταπίεση. Για τον Caleb Azumah Nelson, όλα είναι νερό… Σε αυτό το αξέχαστο ντεμπούτο όλα τα ρεύματα συνδέονται… Η ποιητική ευφυΐα του Azumah Nelson, η ικανότητά του να εξισορροπεί το γενικό και το ειδικό, το ατμοσφαιρικό και το θολό αποτελεί αξιοσημείωτο επίτευγμα.
New York Times

14.94

Στυλιανός Αντωναράκης

Τι είναι το γονιδίωμα; Τι είδους ποικιλομορφία το χαρακτηρίζει; Πώς διαμορφώνεται κάθε άνθρωπος βάσει της μοριακής ιδιαιτερότητας του γονιδιώματός του; Πόσο σημαντικές είναι οι γονιδιωματικές παραλλαγές για την εμφάνιση γενετικών ασθενειών και την εκδήλωση προδιάθεσης σε κλινικές καταστάσεις και χαρακτηριστικά; Ποιο είναι το γενετικό υπόβαθρο των ασθενειών; Μπορεί η εμφάνισή τους να ερμηνευθεί εξελικτικά; Είναι άραγε ο καρκίνος μια γονιδιωματική πάθηση; Και εντέλει, πόσο σημαντικές για την υγεία και την ασθένεια είναι οι πληροφορίες που αποκομίζουμε από το γονιδίωμα;

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας πραγματεύεται όλα αυτά τα —σημαντικά για τη ζωή κάθε ατόμου, αλλά και ολόκληρου του ανθρώπινου είδους— ερωτήματα και προσπαθεί να δώσει απαντήσεις με βάση τις γνώσεις που διαθέτουμε σήμερα. Στο βιβλίο χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα περίπου πενήντα μικρές ιστορίες, που σκοπό έχουν να βοηθήσουν τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα τον θαυμαστό κόσμο του γονιδιώματος, αλλά και να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για περαιτέρω αναζήτηση και ενημέρωση.

Στην πορεία για την κατανόηση της κρυμμένης αλήθειας, η επιστημονική γνώση διαρκώς εμπλουτίζεται, αναθεωρείται και κάποτε οδηγείται σε κοινούς τόπους — πάντα μέσα από τη γόνιμη αντιπαράθεση. Οι ιστορίες του βιβλίου βασίζονται στις γνώσεις που έχουμε σήμερα· όπως, όμως, λέει ο Σαίξπηρ στην Τρικυμία: «Ό,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος». Η έκδοση αυτή, λοιπόν, παραδίδεται στο αναγνωστικό κοινό με κάποιο δέος — το δέος που πηγάζει από τον βαθμό της αγνωσίας μας.

12.60

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Μια λεσβιακή ζωή

Maria Cyber / Μαρία Κατσικαδάκου

Λεσβία είναι μια υπέροχη λέξη και από τότε που την ανακάλυψα δεν την έχω αποχωριστεί. Με καθορίζει και μου προσφέρει μια ζωή γεμάτη περιπέτειες. ΜΙΑ ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΖΩΗ! Απολαύστε λίγο από αυτή τη ζωή,  ξεναγηθείτε μέσα από τις φωτογραφίες και το κείμενο, αφεθείτε να νιώσετε τη γεύση της και υπερασπιστείτε το δικαίωμά της να υπάρχει, ίση με όλες τις άλλες ζωές!

21.20

Fiction/Μυστηρίου

Ο Κόκκινος πλανήτης

Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ

Το 1908 που ο Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ γράφει το πρώτο από τα δυο μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, τον Κόκκινο Πλανήτη, ο αιώνας των κοινωνικών και τεχνολογικών ανατροπών έχει ήδη εισβάλει στη ζωή της Ευρώπης και της Ρωσίας, κάνοντας πολλούς να ονειρεύονται με τρόπο πρωτόγνωρο και ίσως έκτοτε ανεπανάληπτο. Δίνοντας λογοτεχνικό σχήμα στην αχαλίνωτη φαντασία και το ανήσυχο πολιτικό, επιστημονικό, καλλιτεχνικό δαιμόνιό του, και απηχώντας τις τολμηρές επαγγελίες των Ρώσων επαναστατών, ο συγγραφέας προσγειώνεται στον Άρη, ενάμιση σχεδόν αιώνα νωρίτερα από τις σημερινές ρομποτικές μηχανές, φιλοξενούμενος μιας ανώτερης μορφής ζωής κι ενός πολιτισμού, συγγενικού μας μεν, όχι ακριβώς δε.

Εκεί παρατηρεί, συμμετέχοντας, τη ζωή των Αρειανών, η οποία διαθέτει όλα τα στοιχεία των σοσιαλιστικών ουτοπιών που οραματίστηκε η κοινωνική φιλοσοφία των περασμένων αιώνων: ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, αμοιβαίος σεβασμός, ελεύθερες ερωτικές σχέσεις, ατομικές ελευθερίες στη δουλειά, στη διασκέδαση, στη ζωή και στο θάνατο κ.λπ, και επιπρόσθετα πολύ υψηλό επίπεδο οργάνωσης σε όλους τους τομείς. Έκθαμβος παρατηρεί τα τεχνολογικά επιτεύγματα κάποια εκ των οποίων χρόνια αργότερα θα έμπαιναν ορμητικά στη ζωή μας: μηχανές μεταγραφής του ήχου σε έντυπο λόγο, ατομική ενέργεια και πολλαπλή (για το καλό και για το κακό) χρήση της, λέιζερ, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, συνθετικές ίνες κ.α. Ο Λεονίντ, ο άνθρωπος της Γης, αρχίζει να προσαρμόζεται και να ευτυχεί, όταν ξαφνικά όλα ανατρέπονται. Η φύση του Κόκκινου Πλανήτη προβάλλει τα όριά της, θέτει όρους για τη συνέχιση της ζωής, απαιτεί κατεπείγουσες λύσεις, οι ηγεσίες αντιμετωπίζουν διλήμματα του τύπου ή αυτοί ή εμείς, το έγκλημα έρχεται να ακυρώσει ένα ιδανικό σχέδιο και να θυμίσει την αποσβολωτική ανεπάρκεια του ατόμου που διαλύει και διαλύεται… Επί της ουσίας, ο Μπογκντάνοφ, κατεξοχήν πολιτικό ον, απηχώντας τους προεπαναστατικούς προβληματισμούς, κάνει ένα διεξοδικό και εμπνευσμένο σχόλιο για τη δυνατότητα μιας τάξης να υλοποιήσει την κοινωνία της απόλυτης δικαιοσύνης, και για τη θέση του ατόμου μέσα σ’ αυτή.

Ο Κόκκινος πλανήτης είναι ένα συναρπαστικό, μοντέρνο, αλληγορικό μυθιστόρημα για το όνειρο και την ελεύθερη πτήση του, για την επιθυμία και το όριό της. Για τον άνθρωπο-δημιουργό, για τον άνθρωπο-καταστροφέα

16.60

Νίκος Σάρρος

Τα ελληνικά μουσικά συγκροτήματα των 60s

«Το φωτογραφικό υλικό είναι και τεράστιο και σπάνιο, αλλά το βιβλίο δεν μένει πίσω και στο πληροφοριακό πεδίο, που επίσης είναι βαθύ και ψαγμένο. Και κάπως έτσι, ανακαλύπτουμε, στα ποπ-ροκ συγκροτήματα του ’60, τα ονόματα δεκάδων μουσικών μας, που τότε, σε πολύ νεαρή ηλικία, ξεκινούσαν τη σταδιοδρομία τους. Το βιβλίο του Νίκου Σάρρου είναι γεμάτο με τέτοιου τύπου «εκπλήξεις». Και σ’ αυτή τη δεύτερη έκδοσή του είναι και κάτι παραπάνω από πλήρες, και πάντα απολαυστικό στην ανάγνωσή του.» (Φώντας Τρούσας)

«Κερδίζει επάξια μια θέση στη βιβλιοθήκη μου και θα είναι το πιο χρήσιμο και απαραίτητο βοήθημα κάθε φορά που θα ετοιμάζω εκπομπές για τα υπέροχα εκείνα συγκροτήματα, που μπορεί να μην υπάρχουν σήμερα, αλλά στον καθεδρικό της καρδιάς μας, ένα κερί θα καίει πάντα, για τις υπέροχες μουσικές που μας χάρισαν – την μουσική υπόκρουση των εφηβικών μας χρόνων.» (Λευτέρης Κογκαλίδης)

«Χαίρομαι που το βιβλίο «Ελληνικά Συγκροτήματα των ’60s – ένα φωτογραφικό λεύκωμα» του Νίκου Σάρρου, που απαθανάτισε ζουμερά και έντονα τις αξέχαστες εποχές της ελληνικής ποπ, κυκλοφορεί σε νέα έκδοση και μάλιστα εμπλουτισμένη και βελτιωμένη. Δεν ήταν εύκολη δουλειά και πρέπει να χρειάστηκαν επίπονες ώρες έρευνας για να σταθεί το κείμενο έντιμα απέναντι στην ιστορία.» (Νίκος Μαστοράκης)

25.92

Ξένη λογοτεχνία

UFO 78

Γου Μινγκ

1978. Η απαγωγή του Άλντο Μόρο – και η εκτέλεσή του. Στις πόλεις επιβάλλεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα ναρκωτικά σαρώνουν. Τρεις πάπες στο Βατικανό. Οι τελευταίες μεγάλες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, όλο και περισσότεροι Ιταλοί βλέπουν ιπτάμενους δίσκους νύχτα μέρα. Πρόκειται για ένα μαζικό φαινόμενο, το «Μεγάλο Κύμα». Δύο χιλιάδες θεάσεις UFO στον ιταλικό ουρανό, δεκάδες «επαφές τρίτου τύπου» με διαγαλαξιακούς ταξιδιώτες. Οι εξωγήινοι και τα διαστημόπλοια κατακλύζουν την ποπ κουλτούρα. Η Μιλένα Κραβέρο, μια νεαρή ανθρωπολόγος, μελετά τους «ουφολόγους» σε ένα σκοτεινό και στρατιωτικοποιημένο Τορίνο. Ο Μάρτιν Τζάνκα, επιτυχημένος συγγραφέας, έχει διηγηθεί ιστορίες για αρχαίους κοσμοναύτες, αλλά έχει κουραστεί από τον ίδιο του τον εαυτό – και έχει κουραστεί από τη Ρώμη. Ο γιος του, ο Βιντσέντσο, πρώην ηρωινομανής, ζει στη Θάνουρ, ένα κοινόβιο στη Λουνιτζάνα, στις πλαγιές ενός μυστηριώδους βουνού. Το Κουαρτσερόνε, με τις τρεις κορυφές του. Ένας τόπος γεμάτος μύθους και θρύλους, ανεξήγητα φαινόμενα και ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Η πιο πρόσφατη, αυτή του Γιάκοπο και της Μαργκερίτα, δύο προσκόπων που εξαφανίστηκαν στο δάσος και δεν βρέθηκαν ποτέ. Γύρω από την εξαφάνισή τους, μια δίνη ιστοριών και χαρακτήρων.

Οι Wu Ming είναι μια συγγραφική κολεκτίβα από την Ιταλία. Ξεκίνησαν ως Luther Blisset και το 2000 μετονομάστηκαν σε αυτό που στα κινεζικά σημαίνει «ανώνυμος» ή «κανένας».

27.00

Τίκουν

Υπήρξε μια εποχή κατά την οποία ο όρος «κυβερνητική» (cybernetics) απασχολούσε την επιστημονική βιβλιογραφία, τόσο στο πεδίο των θετικών επιστημών, όπως τα μαθηματικά και η ανερχόμενη τότε πληροφορική, όσο και στο πεδίο των ανθρωπιστικών επιστημών και επιστημών υγείας, όπως η ψυχολογία, η βιολογία, τα οικονομικά κ.α. Ο ίδιος αυτός όρος φαίνεται να εξαφανίστηκε ακριβώς τη στιγμή που η επιρροή του και τα αποτελέσματά του -ιδίως με τη μορφή των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των αυτοματισμών- άρχισαν να κατακλύζουν τον κόσμο.

Τι σημαίνει η κυβερνητική να μην είναι απλά μια επιστημονική μέθοδος αλλά μια υπόθεση, ένα κοινωνικό και πολιτικό σχέδιο διακυβέρνησης, μια κοσμοθεωρία με την οποία η εξουσία βλέπει, οργανώνει και διοικεί την κοινωνία; Στην Κυβερνητική Υπόθεση, η κολλεκτίβα Tiqqun μας δείχνει τη λεπτεπίλεπτη μορφή εξουσίας και ελέγχου που πλαισιώνει τη νεοφιλελεύθερη συνθήκη. Τα συστήματα, η ανάδραση, το δίκτυο, ο αλγόριθμος μετατρέπονται σε πολιτικές κατηγορίες ανατρέποντας το μύθο περί μη επέμβασης του κράτους στην κοινωνία και αποδεικνύοντας ότι το κυβερνάν ήταν, είναι και θα είναι πάντα μια εμπρόθετη υπόθεση.

13.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Πως χάσαμε τον πόλεμο

Λουκής Χασιώτης

Η εμπειρία της κοινωνικής επανάστασης και της ήττας στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο (1936-1939) υπήρξε κρίσιμη διεθνώς τόσο για τον αναρχικό χώρο, διαμορφώνοντας σε σημαντικό βαθμό την πολιτική του κουλτούρα, όσο και για όλα σχεδόν τα ρεύματα της αριστεράς.

Το βιβλίο εξετάζει κριτικά τις μαρτυρίες αγωνιστών και αγωνιστριών του ισπανικού αναρχοσυνδικαλιστικού κινήματος (της CNT/FAI) και επικεντρώνεται σε τέσσερα σημεία, κομβικά για την κατανόηση της εξέλιξης και της έκβασης του εμφυλίου: στο ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, στον ρόλο του διεθνούς παράγοντα, στον στρατιωτικό και στρατηγικό παράγοντα, και στην εμπειρία της κολεκτιβοποίησης και τη συμβολή της στην πολεμική προσπάθεια. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να ανανεώσει τη σχετική συζήτηση, υπό το πρίσμα των σύγχρονων ιστοριογραφικών προσεγγίσεων αλλά και των συλλογικών και προσωπικών αναζητήσεων που απασχολούν από τη δεκαετία του 1930 μέχρι τις μέρες μας το αντικαπιταλιστικό κοινωνικό κίνημα και όσες/ους έχουν ως αναφορά τον αγώνα ενάντια στον φασισμό.

14.84

Ξένη λογοτεχνία

Οι έρωτες τριών γενεών

Αλεξάνδρα Κολλοντάι

“Το πρωί, στην υπηρεσία, ανάμεσα σε ένα σωρό επαγγελματικές και προσωπικές επιστολές, βρήκα έναν χοντρό φάκελο, που τράβηξε την προσοχή μου. Σκέφτηκα, ότι ήταν ένα άρθρο και το άνοιξα πρώτο. Αλλά τελικά ήταν ένα γράμμα, με πολλές σελίδες. Έψαξα για μία υπογραφή – Όλγα Βεσελόφσκαγια”.

Το γράμμα της Όλγα Βεσελόφσκαγια αφορά σε ένα “αυστηρώς προσωπικό” ζήτημα. Η Όλγα είναι μεγαλωμένη στην τσαρική Ρωσία, από αυστηρή μητέρα, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η Οκτωβριανή Επανάσταση.

Όταν η κόρη της Ζένια δημιουργεί ερωτική σχέση με τον πατριό της και νεότερο ηλικιακά σύζυγο της Όλγα, η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη. Η Όλγα δεν ξέρει πώς να σταθεί. Η Ζένια πώς να κατανοήσει.

10.00

Άνταμ Γκόλντγουιν

I first came across Rae Dalven without even knowing it, at the opening of one of my art school graduation exhibitions in Berlin, 2012, when I read Constantine Cavafy’s “Ithaka,” a poem about missing a home one could never reach. This poem was translated by Rae Dalven into English in the late 1950s and is one of the reasons why she is still known in some circles today.

A few years later, in 2018, I, like Cavafy’s Odysseus, reached an old-new discovered home when I first visited Ioannina while researching an ongoing art project about the Romaniote community of Ioannina. The city of Ioannina, or, as some write, Janina, was home to the largest Romaniote community in the world prior to the Shoah, and among its residents was my mother’s family, the Levis. Re-discovering this place, I felt a deep connection to it, and to my family who had lived there: it gave me an explanation for the many questions I had about my identity, my sense of belonging. […]

12.72

Μαρία Μάζη

«Στο σύνθημα η Ζάκι ζει, η Ζάκι φαίνεται να καθίσταται ένα σύμβολο διασταυρώσεων ταυτοτήτων, που είναι ευάλωτο στην ελληνική κοινωνία, και ένα σύμβολο κοινών αγώνων διεκδίκησης στο ελληνικό ΛΟΑΤΚΙ φαντασιακό. Παρ όλα αυτά, φάνηκε σε πολλά από αυτά τα γεγονότα η ανάγκη για μία αναθεώρηση των πολιτικών και για μία ανάπτυξη διαθεματικής οπτικής, που δεν θα βασίζεται σε εσφαλμένες ή βεβιασμένες αφηγήσεις περί ενωμένης και ίσης «κοινότητας». Στο εσωτερικό του Εμείς υπήρξαν πράγματι συγκρούσεις ανάμεσα σε όλους τους παραπάνω χώρους, που υπογράμμισαν την ανάγκη ξεδιπλώματος του φαντασιακού των κοινοτήτων και ίσως μιας ειλικρινά διαθεματικής προσέγγισης των αγώνων.

Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/της Ζάκι τον Σεπτέμβρη του 2018 συντάραξε ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Για τις ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, φάνηκε να υπάρχει η ανάγκη συσπείρωσης και διαμαρτυρίας αλλά και ένας αναστοχασμός γύρω από το τι σημαίνει «ασφάλεια» και «κοινότητα», μέσω της διαχείρισης του προσωπικού και του δημόσιου πένθους».

Η έρευνα της Μαρίας Μάζη που έγινε στον απόηχο της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου, με ενεργή συμμετοχή και της ίδιας της ερευνήτριας στις κινηματικές διαδικασίες, έρχεται να φωτίσει και να εξιστορήσει μια πολύ σημαντική στιγμή των ελληνικών κινηματικών διεκδικήσεων και της ορατότητας των ΛΟΑΤ(Κ)Ι ατόμων και ομάδων, τόσο στην ελληνική κοινωνία όσο και στον ίδιο τον κινηματικό χώρο. Ταυτόχρονα όμως αναδεικνύει και ζητήματα κοινών(;) αγώνων, αντικρουόμενων συμφερόντων, θεσμικής εμπλοκής και κινηματικού ανταγωνισμού. Ποιο είναι το Εμείς που αναδύθηκε μετά τη δολοφονία της Ζάκι; Πόσο ενιαίο είναι; Είναι τελικά ένα;

13.78