Βλέπετε 181–195 από 1567 αποτελέσματα

Όλα τα προϊόντα

Γιλά Μοσάεντ

Κρύβομαι
σε ένα μικρό μέρος
Μια τρύπα
Το μερίδιό μου από το όλο του κόσμου
Τα πόδια μου
ενδυναμώνονται από μια άγνωστη αγάπη
η επόμενη τρύπα
είναι πολύ μακριά
Τρέχω

10.60

Ξένη λογοτεχνία

Ασήμαντη λεπτομέρεια

Αντανία Σίμπλι

Καλοκαίρι του 1949, ένας χρόνος μετά τον πόλεμο που οι Παλαιστίνιοι θρηνούν ως τη Νάκμπα -την καταστροφή που οδήγησε στον εκτοπισμό 700.000 Παλαιστινίων- και οι Ισραηλινοί γιορτάζουν ως τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Ισραηλινοί στρατιώτες αιχμαλωτίζουν μια νεαρή Παλαιστίνια στην έρημο Νέγκεβ, τη βιάζουν και στη συνέχεια την εκτελούν και θάβουν το σώμα της στην άμμο. Χρόνια αργότερα, μια γυναίκα αγκιστρώνεται από αυτή την ασήμαντη λεπτομέρεια και αναζητά εμμονικά την αλήθεια αυτού του γεγονότος.

Μια στοιχειωτική καταγραφή της βίας και του τρόμου, της απώλειας και της ζωής που κυλά ανάμεσα σε υλικά και άυλα σύνορα.

14.00

Ξένη λογοτεχνία

Μια Κυριακή στο βουνό

Ντανιέλ ντε Ρουλέ

1975. Σε μία από τις κορυφές των ελβετικών Άλπεων, εξαιρετικά δύσκολης στην αναρρίχησή της, το σαλέ του μεγιστάνα του γερμανικού Τύπου Άξελ Σεζάρ Σπρίνγκερ τυλίγεται στις φλόγες μέσα στη νύχτα. Την επομένη, τα ελικόπτερα φτάνουν πολύ αργά: το σαλέ έχει γίνει στάχτη. Η αστυνομία εξαπολύει διεθνές ανθρωποκυνηγητό, επικηρύσσοντας τους τρομοκράτες, που θεωρεί πως ήρθαν από το εξωτερικό για να καταστρέψουν την κατοικία του Σπρίνγκερ. Η πυρκαγιά αποδίδεται στις βίαιες παρεκτροπές του φοιτητικού κινήματος.

Τριάντα χρόνια αργότερα, ο δράστης αυτού του εμπρησμού, ένας άνθρωπος υπεράνω κάθε υποψίας, διηγείται με χιούμορ τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οργάνωσε και διέπραξε το «έγκλημά του», σαν μια κυριακάτικη βόλτα στο βουνό…

12.00

Ελληνική λογοτεχνία

Όκτοπους, η γη της ελευθερίας

Τέο Ρόμβος

…Ό,τι πιο άσχημο έχω ζήσει στην παιδική μου ζωή ήταν τα χρόνια του σχολείου κι αργότερα τα χρόνια της στράτευσης. Στο σχολείο πήγα στα επτά μου χρόνια και την πρώτη μέρα, την πρώτη ώρα, τα πρώτα λεπτά, ο δάσκαλος με ανέκρινε για να μάθει εάν είμαι κορίτσι ή αγόρι. Αιτία τα μακριά μου μαλλιά. Και όταν κατάλαβε επιτέλους ότι είμαι αγόρι, με έδιωξε λέγοντάς μου ότι θα πρέπει πρώτα να πάω να κουρευτώ και μετά να παρουσιαστώ στο σχολείο. Αυτονόητο είναι ότι μίσησα απόλυτα το σχολείο, μαζί και τους δασκάλους του και τον ναρκισσισμό του αυταρχισμού τους.

Λυτρώθηκα κάπως με τις σχετικά σύντομες εμπειρίες ενός εμπνευσμένου δασκάλου στο Δημοτικό κι ενός φιλολόγου στο Γυμνάσιο που μου έδειξαν ότι δεν είναι όλοι τους καθίκια. Και έτσι, το σχολείο και η αρρωστημένη προσφερόμενη εκπαίδευση παρέμειναν ένα απόλυτα απεχθές κομμάτι της ζωής μου. Παρόλα αυτά η σχέση μου με την εκπαίδευση συνεχίστηκε, όχι βεβαίως στην Ελλάδα αλλά σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου έκανα σπουδές και γνώρισα και λάτρεψα σπουδαίους δασκάλους.
Αυτά είχα στο νου μου όταν άνοιξα το Octopus Press, στέκι και καταφύγιο και σχολείο για τους νέους της εποχής, που τους αγάπησα και με αγάπησαν κι εκείνοι. Κι έγινε το βιβλιοπωλείο, όπως και το σπίτι μου και η ζωή μου ολόκληρη και όλοι οι χώροι όπου συναντιόμασταν, τόποι απελευθερωτικής γιορτής, τόποι φιλίας, αγάπης και καθημερινής δημιουργίας έργων που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια και ίχνη ενός αυριανού πολιτισμού…

16.00

Ελληνική λογοτεχνία

Άπαντα. Πεζογραφία, θέατρο

Περικλής Κοροβέσης

Περικλή Κοροβέση “Άπαντα”. Η πορεία ενός συγγραφέα στο λογοτεχνικό στερέωμα, αρχής γενομένης με τους “Ανθρωποφύλακες”, το 1969, έως τις “Παράπλευρες καθημερινές απώλειες”, το 2013. Υπό τον όρο των “Απάντων” συγκεντρώνεται το σύνολο της δημοσιευμένης λογοτεχνικής του δημιουργίας, κείμενα πεζά και θεατρικά, τα οποία, υπό την μορφή διαρκούς προπαρασκευαστικής απόπειρας, όπως μαρτυρά και η ανάγνωση του αρχειακού του υλικού, συνιστούν την οριστική απόληξη μιας αενάως υπό επεξεργασία εκφραστικής φόρμας. Κείμενα τα οποία ιχνογραφούν το λογοτεχνικό αποτύπωμα και θεμελιώνουν την λογοτεχνική υπόσταση ενός συγγραφέα ο οποίος, μέσα από την λογοτεχνική του γλώσσα, κατοχυρώνει μια δυνατότητα ένταξης στον κόσμο των ιδεών, ενώ συνάμα αντανακλούν και αποτυπώνουν, μέσω της αμιγούς αισθητικής τους αυτοτέλειας, τις λογοτεχνικές προϋποθέσεις εγγραφής ενός κοινωνικού συστήματος, μιας κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία υφίσταται και λειτουργεί πέρα από τους όρους της αισθητικής της ανάπλασης. Κείμενα τα οποία συνυπάρχουν με την εν γένει πνευματική παραγωγή του συγγραφέα, κατά κανόνα τον δοκιμιακό του λόγο υπό την μορφή επιφυλλίδας, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εβδομαδιαίας δοκιμασίας στον ημερήσιο Τύπο, πρακτική η οποία τον συνοδεύει έως και τις τελευταίες μέρες της ζωής του.

Τα κείμενα των “Απάντων” συνυφασμένα με την ατομική πορεία του δημιουργού στον χρόνο, συνδεδεμένα με τις μείζονες συνθήκες του ιστορικού του βίου αλλά και τις ελάσσονες στιγμές εκτύλιξης και συνάμα συγκρότησης μιας αναλυτικής σκέψης, η οποία συμπτύσσει και ανασυνθέτει το ατομικό βίωμα υπό την μορφή λογοτεχνικής αφήγησης, ποιητικής ιδέας, δοκιμιακού προβληματισμού ή έστω καθημερινής άσκησης γραφής, κατά το πρότυπο του δασκάλου του Ρολάν Μπαρτ – όπως ομολογούσε και ο ίδιος ο συγγραφέας – ο οποίος, καθημερινώς, ωσάν αθλητής σε προπόνηση ή μουσικός σε μελέτη και πρόβα, χρειαζόταν να γράφει, έστω και μικρά σημειώματα, ώστε να διατηρεί την συγγραφική του φόρμα. (Από την εισαγωγή του Νίκου Παπαχριστόπουλου)

43.84

Ξένη λογοτεχνία

Το Ελληνικό Καλοκαίρι

Ζακ Λακαριέρ

Έκανα το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα στα 1947 και το τελευταίο το φθινόπωρο του 1966. Η τελευταία εικόνα μου: ένα νησί του Αιγαίου, άδεντρο, μ’ ένα μοναδικό χωριό· τοπίο απογυμνωμένο με τη μιζέρια και την ομορφιά συναρμοσμένες σαν δυό πλαγιές του ίδιου λόφου. Μιζέρια και ομορφιά. Σύζευξη των αντιθέτων, όπως η φράση του Ηράκλειτου που τα κυκλαδίτικα τοπία δεν παύουν να τη συλλαβίζουν μέσα στο φως τους: «Αρμονίη κόσμου παλίντροπος». Αν η εικόνα αυτού του χαμένου νησιού παραμένει μέσα μου τόσο έντονη, είναι ίσως επειδή στάθηκε η τελευταία. Ωστόσο, κοιτώντας απ’ την απόσταση του χρόνου, συνειδητοποιώ μέχρι ποιού σημείου μπλέκονται μέσα στη μνήμη μου οι αναμνήσεις σαν σε παιχνίδι αινιγματικό. Γιατί τάχα ορισμένες τους, τόσο ανώνυμες φαινομενικά, παραμένουν επίμονες λες κι ήθελαν να υπογραμμίσουν ένα μήνυμα που το νόημά του δεν καταφέρνω ακόμα να συλλάβω;

26.29

Ξένη λογοτεχνία

Καθάρισε μου έναν λωτό

Κλιφτ Τσάρμιαν

Αρχές 1956. Λίγους μήνες πριν, η Charmian Clift έχει φτάσει με την οικογένειά της στην’Υδρα – κι ας μην αναφέρεται πουθενά μέσα στο σώμα του κειμένου του βιβλίου της το όνομα του νησιού. Δεν έχουν έρθει για διακοπές· έχουν έρθει για να στεριώσουν. Θα μείνουν εκεί σχεδόν μια δεκαετία και θα αποτελέσουν έναν ζωτικό πυρήνα, θα διαμορφώσουν αυτοί πρωτίστως τη φιλόξενη εστία γύρω από την οποία θα αναπτυχθεί στην ‘Υδρα της δεκαετίας του ’60 η εκτεταμένη «αποικία» ξένων καλλιτεχνών και διανοούμενων, με εξέχοντα μέλη της τον Λέοναρντ Κοέν, τον Άξελ Γένσεν και πολλούς άλλους «ανθρώπους που ονειρεύτηκαν νησιά». Προς το παρόν όμως, όταν γράφει αυτό το βιβλίο -ουσιαστικά τα απομνημονεύματα της Κλιφτ από τους πρώτους μήνες της παραμονής τους στην Ύδρα- τα πράγματα είναι δύσκολα. «Ζώντας σ’ ένα νησί, κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, θα συναντήσεις τον εαυτό σου» γράφει η Κλιφτ στο “Καθάρισέ μου έναν λωτό” – και αυτή η «συνάντηση» βρίσκεται στον πυρήνα του βιβλίου.

17.70

Ξένη λογοτεχνία

Από άλλον κόσμο

Άμπι Χιμένεθ

Ύστερα από ένα απίθανο στοίχημα, ένα γκουρμέ σάντουιτς και μερικές αγκαλίτσες με ένα κατσικάκι που φορά πιτζάμες, τα πάντα στον κόσμο της Αλέξις Μοντγκόμερι ανατρέπονται. Η αιτία; Ο Ντάνιελ Γκραντ. Αδιανόητα κούκλος. Ξυλουργός. Δέκα χρόνια νεότερός της και η προσωποποίηση της χαλαρότητας. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή της σοφιστικέ κοσμοπολίτισσας Αλέξις. Κι όμως, η χημεία ανάμεσά τους –σε κάθε τομέα– είναι αδιαμφισβήτητη.

Ενώ οι πάμπλουτοι και παγκοσμίου φήμης χειρουργοί γονείς της Αλέξις απαιτούν από εκείνη να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση, η ίδια δε θέλει τη δόξα και το γκλάμουρ. Της αρκεί να είναι μία απλή γιατρός στα Επείγοντα Περιστατικά. Και με κάθε λεπτό που περνάει με τον Ντάνιελ στη μικρή πόλη, ανακαλύπτει τι είναι πραγματικά σημαντικό για εκείνη. Όμως, αν επιτρέψει στη γνωριμία τους να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω, θα πρέπει να γυρίσει την πλάτη στην οικογένειά της και να απαρνηθεί την ευκαιρία να βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους.
Είναι αδύνατον ο Ντάνιελ να γίνει κομμάτι του κόσμου της, αλλά δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς αυτόν. Πώς θα μπορέσει η Αλέξις να επιλέξει ανάμεσα στον κόσμο της και στον δικό του;

Διασκεδαστικό, φρέσκο και ρομαντικό, αυτό το σύγχρονο παραμύθι μάς υπενθυμίζει ότι όσα μας ενώνουν είναι πάντα περισσότερα από όσα μας χωρίζουν.

19.90

Ξένη λογοτεχνία

Λίγη ζωή

Χάνια Γιαναγκιχάρα

Τέσσερις φίλοι και συμφοιτητές μετακομίζουν, μετά την αποφοίτησή τους, στη Νέα Υόρκη για να φτιάξουν τη ζωή τους – άφραγκοι, χαμένοι, με μόνο τους στήριγμα τη φιλία τους και τις φιλοδοξίες τους:

Ο ευγενής, ωραίος Γουίλεμ, επίδοξος ηθοποιός• ο Τζέι Μπι, ζωγράφος από το Μπρούκλιν, που προσπαθεί να κατακτήσει τον καλλιτεχνικό κόσμο• ο Μάλκολμ, αρχιτέκτονας σε μια σημαντική εταιρεία• και ο Τζουντ – ο ιδιοφυής, αινιγματικός Τζουντ. Όπως περνούν οι δεκαετίες, οι σχέσεις τους βαθαίνουν, αλλά και σκοτεινιάζουν, καθώς τις χρωματίζουν ο εθισμός, η επιτυχία, η περηφάνια. Ωστόσο η σπουδαιότερη πρόκληση, συνειδητοποιούν όλοι, είναι ο ίδιος ο Τζουντ, πλέον ένας απίστευτα χαρισματικός δικηγόρος μα και ένας άνθρωπος ολοένα και πιο διαλυμένος, με το σώμα του και τον νου του σημαδεμένα από τους ανείπωτους τρόμους της παιδικής του ηλικίας – κυνηγημένος από τραύματα που φοβάται ότι όχι μόνο δεν θα ξεπεράσει ποτέ, αλλά και θα τον ορίζουν για πάντα. Με πρόζα πλούσια και λαμπρή, η Γιαναγκιχάρα γράφει έναν τραγικό, υπερβατικό ύμνο στην αγάπη, μια αριστοτεχνική απεικόνιση του σπαραγμού, της τυραννίας της μνήμης και των ορίων της ανθρώπινης αντοχής.

25.20

Σάρα Φράϊερ

Βασισμένο σε συνεντεύξεις με όλους τους ανθρώπους-κλειδιά που επηρέασαν την εξέλιξή του, το Χωρίς Φίλτρο ζωντανεύει μοναδικά την ανάδειξη του Instagram ως της πιο επιτυχημένης φωτογραφικής εφαρμογής της εποχής μας. Καλύπτει την άγνωστη πορεία από τη σύλληψή του, σε ένα καφέ στη Σίλικον Βάλεϊ, ως την εξαγορά μαμούθ από το Facebook και τις δραματικές συγκρούσεις των ιδρυτών του με το νέο τους αφεντικό, τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ. Παράλληλα, εξετάζεται πώς το Instagram έχει αλλάξει τη σύγχρονη κοινωνία – υποχρεώνοντας τις επιχειρήσεις να θέτουν υπεράνω όλων την αισθητική της εικόνας τους, δημιουργώντας μια νέα οικονομία ψηφιακών επιχειρηματιών και διαμορφώνοντας τον τρόπο που μια ολόκληρη γενιά αντιλαμβάνεται τη διασημότητα και την επιτυχία.

Το αποτέλεσμα είναι η πλέον τεκμηριωμένη ιστορία για την επανάσταση που έφερε μια απλή πλατφόρμα στην τεχνολογία, την επιχειρηματικότητα και την ποπ κουλτούρα. Η συλλογική μας ταυτότητα επαναπροσδιορίστηκε με βάση τη μορφή του Instagram, και αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει το πώς.

22.20

Ελληνική λογοτεχνία

Πως φιλιούνται οι αχινοί

Αλεξάνδρα Κ*

Οκτώ και μισή, βράδυ, μήνας Ιούνιος. Έβραζαν στο Παγκράτι πενθώντας πάφαπούφα το δικαίωμα εις το εργάζεσθαι και το φιλείν. Σαλονάκι ευάερο, μα αέρας ούτε για φου. Ένα κλιματιστικό της ύστερης αρχαιότητος ανάδευε τον καπνό, παραιτημένο οιασδήποτε άλλης φιλοδοξίας. Μια βρύση κάπου στο βάθος – δεν ακουγόταν μα σίγουρα έσταζε. Ολόκληρο το Παγκράτι ήταν μια έκθεση χαλασμένων υδραυλικών εκείνο τον μήνα, λες κι οι βαλβίδες της περιοχής είχαν εγκαταλείψει ομοθυμαδόν την προσπάθεια. Έσταζαν και πλημμύριζαν χωρίς καμιάν εγκράτεια, και δεν είχε μπει ακόμα Ιούλιος. Καύσων ο αθηναϊκός – αχνίζαν τα τσιμέντα μέσα έξω, μα τα νερά νερά. Ξεχείλιζαν στα μωσαϊκά τα λεκανάκια των Επειγόντων – κανείς δεν ασχολούνταν με τη βλάβη. Όλο έλεγαν «αύριο», «να ηρεμήσω πρώτα», κάποιοι «τον άλλο μήνα φεύγουμε», «κανείς να το φροντίσει;». Η Έρση: «Mόνο τη νύχτα ακούγεται, σιγά».

Καλοκαίρι αυτό που πέρασε κι αυτό που θα ’ρθει. Αθήνα? η πόλη που στενεύει μέρα τη μέρα. Πέντε άνθρωποι καθηλωμένοι στους δρόμους της, στις μνήμες τους, σε όσα έγιναν και σε όσα δε θα γίνουν? σώματα που πέφτουν σωρηδόν στην άσφαλτο και το ένα μέσα στ’ άλλο. Ανάμεσά τους, μια γερασμένη χελώνα παρακολουθεί βουβή την ατελείωτη παρέλαση των ανθρώπων που έχουν ήδη εξαντληθεί, μα συνεχίζουν να πορεύονται για χάρη των άλλων. Ή χάρη ακριβώς σ’ εκείνους.

12.20

Φρίντα ΜακΦάντεν

Είναι δύσκολο να βρω έναν εργοδότη που να μην κάνει πολλές ερωτήσεις για το παρελθόν μου. Ευχαριστώ, λοιπόν, την τύχη μου που οι Γκάρικ με προσέλαβαν για να καθαρίζω το εκπληκτικό ρετιρέ τους με θέα στην πόλη και να ετοιμάζω φανταχτερά γεύματα στη λαμπερή κουζίνα τους. Μπορώ να δουλέψω εδώ για λίγο, να μείνω απαρατήρητη μέχρι να καταφέρω αυτό που θέλω.

Όλα φαίνονται τέλεια. Αλλά ακόμα δεν έχω γνωρίσει την κυρία Γκάρικ, ούτε επιτρέπεται να μπω στο δωμάτιό της. Είμαι σίγουρη ότι την ακούω να κλαίει. Παρατηρώ κηλίδες αίματος γύρω από τη λαιμόκοψη των λευκών νυχτικών της όταν βάζω πλυντήριο. Και μια μέρα δεν μπορώ να αντισταθώ, της χτυπώ την πόρτα. Όταν η πόρτα ανοίγει, αυτό που βλέπω αλλάζει τα πάντα…

Τότε είναι που δίνω μια υπόσχεση. Άλλωστε, το έχω ξανακάνει αυτό. Μπορώ να προστατεύσω την κυρία Γκάρικ, ενώ κρατάω τα δικά μου μυστικά κλειδωμένα. Ο Ντάγκλας Γκάρικ έκανε ένα μεγάλο λάθος και θα πληρώσει. Το θέμα είναι μέχρι πού είμαι αποφασισμένη να φτάσω.

Αυτή η απολύτως εκρηκτική και σοκαριστική συνέχεια του διεθνούς φαινομένου και των New York Times, USA Today και Wall Street Journal μπεστ σέλερ Η αγγελία θα σας κάνει να γυρίζετε τις σελίδες χωρίς σταματημό.

16.60

Ξένη λογοτεχνία

Χαρούμενο μέρος

Έμιλυ Χένρυ

Σκέψου το δικό σου Χαρούμενο Μέρος…

Η Χάριετ και ο Γουίν είναι το τέλειο ζευγάρι από τότε που γνωρίστηκαν στο κολέγιο, ταιριάζουν σαν το αλάτι με το πιπέρι, το μέλι με το τσάι, τον αστακό με τα ψωμάκια. Μόνο που τώρα πια –για λόγους που ακόμα δεν θέλουν να συζητήσουν– δεν είναι μαζί.
Χώρισαν πριν από πέντε μήνες… και ακόμα δεν το έχουν πει στους κολλητούς τους.

Να γιατί καταλήγουν να μένουν στο ίδιο δωμάτιο σε ένα εξοχικό στο Μέιν, που είναι ο τόπος απόδρασης της παρέας τους κάθε χρόνο την τελευταία δεκαετία. Το ετήσιο διάλειμμά τους από τον κόσμο, όπου για μία έντονη βδομάδα ευδαιμονίας αφήνουν πίσω τους την καθημερινή ζωή τους. Καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες τυριού, κρασιού και θαλασσινών. Και απολαμβάνουν την αλμυρή θαλασσινή αύρα με τους ανθρώπους που τους καταλαβαίνουν καλύτερα.

Μόνο που φέτος η Χάριετ και ο Γουίν λένε τρελά ψέματα, ενώ προσπαθούν να μη δίνουν σημασία στο πόσο απελπισμένα θέλουν ακόμα ο ένας τον άλλον. Γιατί το εξοχικό είναι προς πώληση κι αυτή η βδομάδα είναι η τελευταία που θα περάσουν όλοι μαζί σ’ αυτό το μέρος. Δεν αντέχουν να ραγίσουν τις καρδιές των φίλων τους και έτσι θα παίξουν τους ρόλους τους. Η Χάριετ θα είναι η ειδικευόμενη γιατρός που ποτέ δεν ξεκινάει καβγάδες και ο Γουίν ο χαλαρός γόης που δεν αφήνει ποτέ να φανούν οι αδυναμίες του.

Το σχέδιο είναι άψογο (αν το δεις από μεγάλη απόσταση φορώντας γυαλιά ηλίου λερωμένα με αντηλιακό).
Έπειτα από τόσα χρόνια έρωτα, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να προσποιηθείς για μία βδομάδα ότι είσαι ακόμα ερωτευμένος… μπροστά σ’ αυτούς που σε ξέρουν καλύτερα απ’ όλους;

17.70

Κριστίνα Λόρεν

O διαβόητος κυνηγός θησαυρών Ντιουκ Γουάιλντερ είναι ένας τοπικός θρύλος. Για τη Λίλι όμως υπήρξε ένας απών πατέρας, που της άφησε για κληρονομιά ένα αδιάφορο για εκείνη επάγγελμα, που δεν έχει τη διάθεση να ακολουθήσει και… σχεδόν καθόλου χρήματα στην τράπεζα.

Αλλά η πολυμήχανη Λίλι έχει μάθει να μην το βάζει κάτω και χρησιμοποιεί τους χάρτες θησαυρού του πατέρα της για να καθοδηγεί τουρίστες σε «κυνήγια θησαυρού» στα ειδυλλιακά, βραχώδη φαράγγια της Γιούτα, ώστε να μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς της.
Ωστόσο τα χρήματα δεν είναι αρκετά για να βάλει κάποια στην άκρη και να εκπληρώσει το όνειρό της: να πάρει πίσω το ράντσο που πούλησε ο πατέρας της πριν από χρόνια. Η δουλειά της είναι αυτή που θα την αναγκάσει να δει ξανά μετά από δέκα χρόνια τον άντρα που κάποτε αγαπούσε, ο οποίος μαζί με την ετερόκλητη παρέα του ετοιμάζεται για μια περιπέτεια στο φαράγγι. Ειλικρινά, η Λίλι θα ήθελε να τον οδηγήσει στην έρημο — και να τον αφήσει εκεί.

Ο Λίο Γκρέιντι θέλει μια δεύτερη ευκαιρία με τον πρώτο του έρωτα, όμως η Λίλι είναι ξεκάθαρη μαζί του από την αρχή. Για εκείνη η επανασύνδεσή τους είναι καθαρά επαγγελματικό ζήτημα, και του προτείνει να ξεχάσει ό,τι άλλο μπορεί να σκέφτεται καθώς δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.

Όμως, όταν όλα σε αυτή την εκδρομή πάνε κωμικοτραγικά λάθος, η παρέα αρχίζει να αναρωτιέται μήπως τελικά ο θρύλος του κρυμμένου θησαυρού δεν είναι ένα ακόμα εμπορικό τέχνασμα. Υπάρχει μια ευκαιρία να διορθωθούν τα λάθη –του πατέρα της και τα δικά τους– μόνο εάν ο Λίο και η Λίλι μπορέσουν να αφήσουν στην άκρη το παρελθόν τους και να συνεργαστούν.

Καθώς βρίσκονται κάτω από τα αστέρια, μόνοι στη μέση της ερήμου, θα πρέπει να αποφασίσουν αν αντέχουν να ρισκάρουν την… καρδιά τους για αυτή την περιπέτεια!

 

16.60

Ντόλι Άλντερτον

Η άκρως αστεία, ενίοτε σπαρακτική, αυτοβιογραφία της Dolly Alderton έγινε παγκόσμιο bestseller και έχει μεταφραστεί σε 22 γλώσσες!

Πώς είναι να μεγαλώνεις, να ενηλικιώνεσαι και στην πορεία να μαθαίνεις πώς να διαχειρίζεσαι τη φιλία, τη δουλειά, την απώλεια και την αγάπη;

Όταν πρόκειται για τις δοκιμασίες και τους θριάμβους της ενηλικίωσης, η δημοσιογράφος και πρώην αρθρογράφος των Sunday Times τα έχει δει και τα έχει δοκιμάσει όλα. Στην αυτοβιογραφία της αφηγείται γλαφυρά το πώς ερωτεύτηκε, πώς βρήκε δουλειά, πώς μέθυσε, πώς την παράτησαν,

πώς συνειδητοποίησε ότι ο Ιβάν από το ψιλικατζίδικο στη γωνία μπορεί να είναι ο μόνος αξιόπιστος άντρας στη ζωή της και ότι κανείς, σε τελική ανάλυση, δεν μπορεί να συγκριθεί με τις καλύτερες φίλες της. Το Όλα Όσα Ξέρω για την Αγάπη μιλά για τα κακά ραντεβού, τις καλές φίλες και κυρίως για τη συνειδητοποίηση πως είσαι αρκετή.

Με ευφυΐα και διορατικότητα, συναίσθημα και χιούμορ, η Dolly Alderton υφαίνει τις προσωπικές της ιστορίες, σαρκάζει κι αυτοσαρκάζεται, δίνοντάς μας μια σειρά από λίστες, συνταγές και συμπεράσματα, που θα αγγίξουν και τις πιο ευαίσθητες χορδές κάθε γυναίκας, κάθε ηλικίας – κάνοντάς σε να θέλεις να σηκώσεις το τηλέφωνο και να πεις τα πάντα γι’ αυτό το βιβλίο στις φίλες σου. Κάτι σαν το Ημερολόγιο της Bridget Jones, αλλά αληθινό από την αρχή ως το τέλος, το Όλα Όσα Ξέρω για την Αγάπη μιλά για τα δύσκολα πρώτα βήματα της ενηλικίωσης με όλη την τρομακτική αλλά και ελπιδοφόρα αβεβαιότητά της.

17.71