Βλέπετε 136–150 από 1567 αποτελέσματα

Όλα τα προϊόντα

Ξένη λογοτεχνία

Πέρασμα

Νέλα Λάρσεν

Το Πέρασμα της Νέλα Λάρσεν συγκαταλέγεται στα μείζονα και επιδραστικότερα έργα της αφροαμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, ένα μικρό αλλά πολύτιμο διαμάντι του αμερικανικού μοντερνισμού που κατέχει περίοπτη θέση στην παράδοση της Αναγέννησης του Χάρλεμ και τις τελευταίες δεκαετίες γνωρίζει πολλές επανεκδόσεις σε ολοένα και περισσότερες γλώσσες.

Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία δύο μαύρων γυναικών που το χρώμα του δέρματος τους επιτρέπει να «περάσουν» για λευκές. Η Αϊρίν Ρέντφιλντ, η οποία ζει μια σχετικά ήρεμη και περιχαρακωμένη ζωή με τον έγχρωμο γιατρό σύζυγο και τα δύο παιδιά της στο πολύχρωμο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, συναντά τυχαία στην ταράτσα ενός ξενοδοχείου την ριψοκίνδυνη και εκκεντρική Κλερ Κέντρι, την παιδική της φίλη που έχει να δει πάνω από δέκα χρόνια. Η Αϊρίν συνειδητοποιεί ότι η Κλερ έχει απαρνηθεί τις ρίζες της και ζει πλέον σαν λευκή, έχοντας παντρευτεί έναν πλούσιο ρατσιστή λευκό άντρα που μισεί τους έγχρωμους ανθρώπους και αγνοεί την πραγματική της ταυτότητα. Η επανασύνδεση θα δημιουργήσει μια αλλόκοτη ζεύξη ανάμεσα στις δύο φίλες. Οι διαφορετικές ζωές και οι αποκλίνουσες αντιλήψεις διασταυρώνονται και διαπλέκονται ασκώντας η μία στην άλλη μια παράξενη έλξη και μια μυστηριώδη γοητεία. Η συνάντηση, όμως, θα αποδειχθεί μοιραία και θα τις σφραγίζει ανεξίτηλα.

Πολλοί μελετητές του έργου της Λάρσεν θεωρούν ότι ο τίτλος παραπέμπει στην «τραγική μουλάτα», τον στερεοτυπικό χαρακτήρα της μαύρης λογοτεχνίας που ενσάρκωνε τις απόπειρες των ανοιχτόχρωμων μαύρων γυναικών για φυλετική μετάβαση, δηλαδή να «περάσουν» για λευκές και έτσι να αποφύγουν τον ρατσισμό και να ελπίσουν στην κοινωνική ανέλιξη. Διάσημο πλέον για τον περίτεχνο τρόπο με τον οποίο καταφέρνει να αποτυπώσει τις ψυχολογικές μεταστροφές και τις εσωτερικές συγκρούσεις των δύο ηρωίδων αλλά και για το ανατρεπτικό του τέλος, το Πέρασμα αποτελεί, μεταξύ άλλων, μια κριτική εξερεύνηση πάνω στις ταυτότητες της φυλής, του φύλου, της τάξης και της γυναικείας σεξουαλικότητας.

13.30

Ελληνική λογοτεχνία

Τζίντιλι

Δημήτρης Χριστόπουλος

«Η Αιωνιότητα. Ο Χρόνος. Το Χάος. Τούτη η νύχτα. Δεν ξέρω πόσο κράτησε ούτε αν την είχα ξαναζήσει κάποια στιγμή στο παρελθόν ή ήταν ένα τρέιλερ από το μέλλον. Ίσως δεν έχει σημασία αν την έζησα πραγματικά ή αν ήταν στ’ όνειρό μου που έβλεπα τάχα κοιμισμένος το όνειρο αυτής εδώ της νύχτας., εκεί που πάλευα να τελειώσω την ιστορία που χρόνια βασάνιζε την ψυχή μου.»

Περιπέτειες ανθρώπων που βίωσαν μιαν απρόσμενη οικολογική καταστροφή και αποφάσισαν να δραπετεύσουν, να χτίσουν από την αρχή τη ζωή τους τα Σόθιψα, το χωριό τους, είναι το φανταστικό σκηνικό με τις απροσδιόριστες συντεταγμένες, ο τόπος απ’ όπου ξεκίνησε το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε, με τις ακλόνητες βεβαιότητές του.

Δεκατέσσερις φωνές ηχούν και προλέγουν μαζί τους οι Τζίντες -οι φανταστικές νεράιδες των βουνών- ανοίγουν το πηγάδι του Κάτω Κόσμου και το Τζίντιλι, «ανεμοστρόβιλος» στα βλάχικα, συμπυκνώνει το φόβο για το ζοφερό μέλλον αλλά και το αισιόδοξο δράμα της στροφής προς μια οικο-κοινωνική διέξοδο.

Ο άνεμος της Ιστορίας φορτωμένος μνήμες, παραδόσεις, αλλά και ζωές, και σχέσεις.

15.90

Ελληνική λογοτεχνία

Έλα να παίξουμε

Δημήτρης Χριστόπουλος

Τον Φεβρουάριο του ’92 φθάνει, στη Σίφνο ο Στέργιος Σιδέρης, ο νέος αγροτικός γιατρός. Σύντομα θα έρθει αντιμέτωπος με μυστικά της οικογένειάς του, στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει την εξαφάνιση ενός επτάχρονου αγοριού τα Χριστούγεννα του ’42. Άραγε η αναζήτησή του θα έχει αίσιο τέλος; Κι αν ναι, με ποιο προσωπικό κόστος; Μέχρι το Πάσχα της ίδιας χρονιάς θα συμβούν απρόσμενα γεγονότα που θα τον αναγκάσουν να αναθεωρήσει τη ζωή του και να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για τις ένοχες σιωπές.

Δύο παράλληλες ιστορίες που διασταυρώνονται απρόσμενα για να συνθέσουν το παλίμψηστο της ζωής αλλά και της γραφής, που προσπαθεί να ρίξει φως στα σκοτάδια εκείνα που μετατρέπουν το φίλεμα της παιδικής ηλικίας σε φαρμάκι που διαποτίζει και στοιχειώνει την ενήλικη ζωή.

«Η μνήμη, λένε, ξεθωριάζει με τον καιρό. Λόγια του αέρα, γιόκα μου. Όταν το σπίτι σκοτεινιάζει, ντύνεται η απουσία τα ρουχαλάκια σου και παίζουμε κρυφτό. Το πρωί πίνει μονορούφι το κατσικίσιο γάλα της και φεύγει για το σχολειό. Το μεσημέρι όλο γέλια και φωνές με τους φίλους επιστρέφει. Καθόμαστε τότε οι δύο μας στο τραπέζι, τη μαλώνω που τρώει βιαστικά -σαν τον πατέρα της- με το ζερβό το χέρι, κι εκείνη κάμει πως δεν ακούει. Της αρέσει να βουτά το ψωμί στο λάδι, και τις γιορτές ξεκοκαλίζει το μαστέλο. Κι έτσι ρίχνει μπόι η απουσία, χνούδωσε το προσωπάκι της και σε λίγο θα γεμίσει ολόκληρο το σπίτι.

 

14.84

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Οι Τσιγγάνοι της Θεσσαλονίκης

Γιώργος Τσιτιρίδης

Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία για τους τσιγγάνους. Βιβλία που προσεγγίζουν τη ζωή τους κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά. Οι τσιγγάνοι είναι η μοναδική εθνοτική φυλή της Θεσσαλονίκης για την οποία δεν υπάρχουν μελέτες, ιστορική καταγραφή, βιβλιογραφία. Η ζωή μου όχι δίπλα, αλλά μαζί τους με έκανε να γνωρίσω τα ήθη, τα έθιμα, τους θρύλους, τις παραδόσεις και να ακούσω εκείνες τις μοναδικές ιστορίες που μουρμουρίζουν οι γιαγιάδες και οι παππούδες για το παρελθόν τους. Στόχος μου ήταν να καταγράψω τη ζωή των Ρομά του Δενδροποτάμου και της Θεσσαλονίκης για να διασωθεί η ιστορία ενός λαού που ενώ συνυπάρχει δίπλα μας εδώ και δεκάδες χρόνια μας είναι εντελώς άγνωστος. Είναι καιρός να κατανοήσουμε καλύτερα έναν λαό που ενώ τον ακολουθούν αιώνες τώρα προκαταλήψεις, στερεότυπα και αρνητικές αφηγήσεις, κουβαλάει μέσα από τις περιπλανήσεις του, όλους τους πολιτισμούς από τους οποίους πέρασε επηρεάζοντάς τους.

 

15.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Πάρτι και αερομαχίες

Ελίας Κανέτι

Έπειτα από τα τρία αυτοβιογραφικά βιβλία του, ο Κανέτι θυμάται τα χρόνια που έζησε στην Αγγλία, όπου αναγκάστηκε να καταφύγει μετά την άνοδο του ναζισμού και την προσάρτηση της Αυστρίας. Στη χώρα αυτή έζησε τα καλύτερά του χρόνια, και έγραψε αυτό που πολλοί θεωρούν το έργο της ζωής του, το Μάζα και εξουσία. Με την πνευματώδη και αιχμηρή γλώσσα του μας μεταφέρει στον κόσμο της αγγλικής αριστοκρατίας, στον οποίο εισχωρεί βαθιά με τη διεισδυτική ματιά του, στον κόσμο της επαρχιακής Αγγλίας, των φτωχών εμιγκρέδων, αλλά και στον κόσμο των πνευματικών ανθρώπων που ανάμεσά τους έζησε σαράντα ολόκληρα χρόνια. O Κανέτι μιλάει με μεγάλη ειλικρίνεια για πρόσωπα και πράγματα – γι’ αυτό και ο ίδιος δεν θέλησε να δημοσιεύσει το έργο του αυτό, όσο ζούσε.

15.90

827

Αφιέρωμα Καφές

Δωρεάν - Μόνο με έξοδα αποστολής

Νίκος Καρούζος

έος αυτός τόμος ποίησης του Νίκου Καρούζου περιλαμβάνει: α) τα ποιήματα των πρώτων του ποιητικών συλλογών (1953-1956), β) ποιήματα δημοσιευμένα από τον ίδιο σε περιοδικά και εφημερίδες από το 1949 και εντεύθεν, τα οποία δεν είχε εντάξει στις ποιητικές του συλλογές, και γ) αδημοσίευτα ποιήματα από το αρχείο του, αλλά και από αρχεία ανθρώπων που βρέθηκαν κοντά του.

Συμπεριλαμβάνονται ποιήματα αφιερωμένα ή χαρισμένα, τα οποία είτε δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατο του ποιητή από τους κατόχους τους είτε βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας σ’ αυτόν τον τόμο.

Ο τόμος αυτός, που διαμορφώθηκε με τα έως σήμερα —μια και η έρευνα συνεχίζεται— ευρεθέντα ποιήματα, διατρέχει, όλη την περίοδο της ποιητικής παραγωγής του Καρούζου και μπορεί να αναγνωστεί σε σχέση με τη συγκεντρωτική έκδοση (των δύο τόμων των ποιημάτων που ήδη κυκλοφορούν από τον Ίκαρο) συγχρονικά και διαχρονικά.

Η πρώτη ενότητα με τον τίτλο «Πρώτες ποιητικές συλλογές» αποτελεί ανατύπωση των ποιητικών συλλογών Η επιστροφή του Χριστού (1953), Νέες δοκιμές (1954), Σημείο (1955), Είκοσι ποιήματα (1955), Διάλογοι (1956). Ο ποιητής είχε απορρίψει μεγάλο μέρος των ποιημάτων που περιλαμβάνονταν σε αυτές. Η ένταξή τους, όμως, στον νέο τόμο κρίθηκε αναγκαία αφενός επειδή είναι εξαντλημένες εδώ και πολλά χρόνια και δυσεύρετες, αφετέρου δε επειδή στις πρώτες αυτές ποιητικές συλλογές αναδεικνύονται ποιητικά στοιχεία-σταθμοί, που στην εξέλιξη και την ποιητική ωρίμανσή τους αποκαλύπτουν το ποιητικό αξιακό σύμπαν του Καρούζου.

Τα ποιήματα της δεύτερης ενότητας, δημοσιευμένα απ’ τον ίδιο τον ποιητή σε λογοτεχνικά περιοδικά, παρατίθενται με χρονολογική σειρά, σύμφωνα με την ημερομηνία δημοσίευσης, και μας δίνουν παράλληλα μια εικόνα των εκδοτικών συνεργασιών του μέσα στο χρόνο. Στην ενότητα αυτή, παρακολουθούμε, επίσης, ποιήματα γραμμένα για τους Schönberg, Giacometti, Maiakovski, Σικελιανό, Vivaldi, αλλά και ποιήματα όπου εντάσσονται στίχοι άλλων ποιητών (Καρυωτάκης) ή χρησιμοποιούνται ως μότο (Σολωμός), όπως και ένα ποίημα ως παραλλαγή του υπερρεαλιστικού παιχνιδιού «cadavre exquis».

Στην τρίτη ενότητα παρουσιάζονται τα ποιήματα εκείνα που δημοσιεύτηκαν, μετά το θάνατο του Καρούζου, από τρίτους και παρατίθενται επίσης σε χρονολογική σειρά σύμφωνα με την ημερομηνία δημοσίευσης. Τα προερχόμενα από το αρχείο του ποιητή, ομαδοποιούνται και παρουσιάζονται στην αρχή αυτής της ενότητας.

Η τέταρτη ενότητα περιλαμβάνει τα ευρεθέντα μη δημοσιευμένα ποιήματα. Όλες οι αφιερώσεις των ποιημάτων είναι χειρόγραφες. Αξίζει να επισημανθεί, σχετικά με το θέμα της αφιέρωσης, ότι ο ίδιος ο ποιητής έχει εντάξει στις ποιητικές του συλλογές ποιήματα ήδη αφιερωμένα, είτε δημοσιοποιώντας την αφιέρωση είτε όχι.

Στο Παράρτημα αυτού του τόμου δίνονται τα απαραίτητα πληροφοριακά στοιχεία των ποιημάτων, όπως ο τόπος και ο χρόνος της πρώτης δημοσίευσής τους ή, αν πρόκειται για επιμελημένη από τον ίδιο τον ποιητή αναδημοσίευσή τους, τα ανάλογα στοιχεία, όπως, επίσης, και η διαφορετική εκδοχή τους με επισήμανση των διαφοροποιήσεων. Δίνονται επίσης, όπου κρίνεται απαραίτητο, στοιχεία συγκριτικής μελέτης των ποιητικών κειμένων, τα οποία αναδεικνύουν την καρουζική ποίηση ως διαδικασία όπου το εκάστοτε παρόν της ποιητικής γραφής εγκλείει το παρελθόν της.

Ο τίτλος της παρούσας έκδοσης επελέγη από τον Ευγένιο Αρανίτση, με βάση το ομότιτλο ποίημα.

20.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Για τον Γιάννη Χρήστου

Αλέξανδρος Αδαμόπουλος

Έτυχε· στα μέσα της δεκαετίας του 1960, έφηβος εγώ τότε, να κοιταζόμαστε με τον συνθέτη σχεδόν κάθε μέρα, αντικριστά απ’ το μπαλκόνι μας καθένας· μιας και ήμασταν κοντινοί γείτονες: Μια πολύ ιδιόμορφη επικοινωνία, για μια πενταετία περίπου, η οποία όμως δεν θα είχε και ιδιαίτερη σημασία αν κάμποσα χρόνια μετά, όταν εκείνος δεν ζούσε πλέον, δεν αρχίζαμε να κοιταζόμαστε απ’ το ίδιο μπαλκόνι με μια κοπέλα. Όχι για κανέναν άλλο λόγο· μα γιατί άρεσε ο ένας στον άλλον. Εκ του οράν το εράν’, άλλωστε. Άρα θέλοντας και μη, πλησίασα και έζησα μέσα στον κόσμο του Γιάννη Χρήστου· αφού με την κοπέλα εκείνη τη Σάντρα· που ήτανε κόρη του- πορευτήκαμε για πολλά χρόνια μαζί ως νεαροί ερωτευμένοι, ως σύζυγοι, χωρισμένοι, φίλοι. Αλλά κι αυτό ακόμη, από μόνο του, δεν σημαίνει και πολλά. Ο ξαφνικός θάνατος όμως του συνθέτη στα σαράντα τέσσερά του χρόνια, τα είχε τινάξει όλα στον αέρα κι έτσι έλαχε σ’ εμάς, νέο ζευγάρι τότε, να πασκίζουμε να βάλουμε κάποια τάξη όπου ήταν εφικτό. “Διάσωση” και “διάδοση”, ήταν η επωδός μας. Με σεβασμό και σοβαρότητα. Με τα ίδια αισθήματα πάντα προσπάθησα να φτιάξω και το χρονικό αυτό καταγράφοντας ό,τι είχε συσσωρευτεί από τότε μέσα μου. Χωρίς να κάνω ένα τυπικό μνημόσυνο τιμώντας τη μνήμη του, ούτε μιαν αγιογραφία, και ασφαλώς όχι κάποιαν επιστημονική διατριβή. Χωρίς να απευθύνομαι σε ειδικούς. Χωρίς σοβαροφάνεια και ψεύτικη βαρύτητα. Θέλοντας μόνο να φτιάξει ένα ενδιαφέρον ελπίζω ανάγνωσμα· ακριβές και ειλικρινές μέσ’ από καταστάσεις και γεγονότα που έζησα.

20.00

Ελληνική λογοτεχνία

Της Λένης η μ[i]λιά

Στέλλα Χαιρέτη

Η Λένη είναι μια γυναίκα της ελληνικής επαρχίας που ζει μόνη και βιοπορίζεται απο τη γη της. Οι ισορροπίες της ζωής της διαταράσσονται όταν ο καινούργιος ιδιοκτήτης του όμορου χωραφιού ισχυρίζεται ότι η μηλιά, που η Λένη θεωρεί δική της και όριο ανάμεσα στα δυο χωράφια, ανήκει στο δικό του χωράφι. Η Λένη δεν διαπραγματεύεται τη μηλιά της, όχι μόνο γιατί αποτελεί σύμβολο της οικογενειακής της ιστορίας, αλλά κυρίως γιατί στις ρίζες της γεννήθηκε και θάφτηκε το μυστικό της.Τρία πρόσωπα υφαίνουν την ίδια ιστορία σε έναν τόπο όπου οι άντρες έχουν πάψει πια να έχουν ονόματα.

10.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Τη ζωή μου, ομολογώ, την έζησα

Πάμπλο Νερούδα

Στα συγκλονιστικά απομνημονεύματα του Πάμπλο Νερούδα η αφήγηση είναι σχεδόν γραμμική, με τα αναγκαία για την κάθε περίπτωση φλας μπακ. Ξεκινάει από τις μέρες που ο ποιητής είδε το φως σ᾽ ένα φτωχό χωριό της Χιλής και φτάνει έως τη δολοφονία του Σαλβαδόρ Αλιέντε και λίγες μέρες πριν από τον δικό του θάνατο. Ο περιπετειώδης βίος του στη χώρα του, σε όλη την αμερικανική ήπειρο και στην Κούβα, στην Άπω Ανατολή, στην Ινδία και στην Κεϋλάνη, στην Ισπανία, στη Γαλλία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και οι γνωριμίες του με τους κορυφαίους λογοτέχνες και καλλιτέχνες της εποχής του γεμίζουν τις σελίδες του ανά χείρας βιβλίου. Από εδώ δεν λείπει ούτε η πολιτική ούτε η ποιητική, όπως δεν λείπουν καθόλου οι κωμικές και οι αυτοσαρκαστικές νότες. Η αφήγηση γίνεται μερικές φορές, μάλιστα, πυκνό ποιητικό δοκίμιο, πράγμα που καταδηλώνει αναμφισβήτητα ότι οι μεγάλοι ποιητές είναι ποιητές σε όλα όσα γράφουν.

50.00

Ξένη λογοτεχνία

Εμείς οι ζωντανοί

Άυν Ραντ

Το Εμείς οι ζωντανοί, η συγκλονιστική διαχρονική ιστορία του αγώνα του ατόμου για την ελευθερία του, καθιέρωσε την Ayn Rand σαν μεγάλη μυθιστοριογράφο. Περιγράφει τον δραματικό αντίκτυπο της Οκτωβριανής επανάστασης πάνω σε τρεις νέους που, μέσα στη συντριπτική καταπίεση, διεκδικούν το δικαίωμα να βρουν τη δική τους ευτυχία.

Η ανεξάρτητη Κίρα, που θέλει να σπουδάσει μηχανικός, αποφασισμένη να διατηρήσει την ελπίδα και να κυνηγήσει τα όνειρά της, ακόμα κι αντιμέτωπη με τη φτώχια και την πείνα που της επιβάλλει το καθεστώς. Ο Λέο, νεαρός αριστοκράτης, ελεύθερο πνεύμα που συνθλίβεται από την κρατική αναλγησία και χάνει το κουράγιο του. Και ο Αντρέι, ένα πρώην εργατόπαιδο και αφοσιωμένος κομμουνιστής, μέλος της μυστικής αστυνομίας, που προσπαθεί όσο μπορεί να μη χάσει την ακεραιότητα και την ανθρωπιά του.

Πέρα από ένα κλασικό πολιτικό μυθιστόρημα, το βιβλίο αυτό είναι μια δραματική ιστορία αγάπης: οι τρεις νεαροί πρωταγωνιστές ζωντανεύουν με όλα τους τα πάθη και τις αμφιθυμίες, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν από τις τρομερές αντιξοότητες και να βρουν την ευτυχία μέσα στην ταραγμένη αυτή εποχή.

19.99

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Bruce Springsteen – Born to run

Μπρους Σπρίνγκστιν

«Το να γράφεις για τον εαυτό σου είναι μια βρομοδουλειά. Αλλά σε ένα έργο σαν κι αυτό, ο συγγραφέας
έχει δώσει μια υπόσχεση – να μοιραστεί με τον αναγνώστη όσα έχει στο μυαλό του. Αυτό προσπάθησα
να κάνω στις σελίδες που ακολουθούν».

Bruce Springsteen, από τις σελίδες του Born to Run

Ο Bruce Springsteen αφοσιώθηκε για επτά χρόνια στη συγγραφή της ιστορίας της ζωής του και προσφέρει την ίδια ειλικρίνεια, το χιούμορ και την αυθεντικότητα που βρίσκει κανείς και στα τραγούδια του.

Περιγράφει πώς μεγάλωσε σε μια καθολική οικογένεια στο Freehold του New Jersey, μέσα στην ποίηση, τον κίνδυνο και το σκοτάδι που πυροδότησε τη φαντασία του μέχρι τη στιγμή που περιγράφει ως τη «Μεγάλη Έκρηξη»: όταν είδε την πρώτη εμφάνιση του Elvis Presley στην αμερικανική τηλεόραση. Αφηγείται γλαφυρά το πάθος που είχε να γίνει μουσικός, τα πρώτα του live στα μπαρ του Asbury Park και την άνοδο της E Street Band. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μοιράζεται για πρώτη φορά τις προσωπικές του μάχες που ενέπνευσαν τις καλύτερες δουλειές του και μας δείχνει γιατί το τραγούδι «Born to Run» αποκαλύπτει πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζαμε.

Το Born to Run θα είναι διαφωτιστικό για όποιον έχει απολαύσει τα τραγούδια του Bruce Springsteen, αλλά το βιβλίο αυτό είναι κάτι μεγαλύτερο από μια αυτοβιογραφία ενός θρυλικού αστέρα της ροκ. Είναι ένα βιβλίο για εργάτες και ονειροπόλους, για γονείς και παιδιά, για ερωτευμένους και μοναχικούς, για καλλιτέχνες, φρικιά ή για όποιον άλλο ήθελε να βουτήξει στα νερά του ιερού ποταμού της ροκ εν ρολ.

Σπάνια ένας καλλιτέχνης έχει μοιραστεί την ιστορία του με τέτοια δύναμη και ειλικρίνεια. Όπως πολλά από τα τραγούδια του («Thunder Road», «Badlands», «Darkness on the Edge of Town», «The River», «Born in the U.S.A», «The Rising», και «The Ghost of Tom Joad»), η αυτοβιογραφία του Bruce Springsteen είναι γραμμένη με τον λυρισμό ενός μοναδικού τραγουδοποιού και τη σοφία ενός άνδρα που έχει στοχαστεί σε βάθος τις εμπειρίες της ζωής του.

 

25.91

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Θέλω

Τζίλιαν Άντερσον

Τι θέλεις όταν δε σε βλέπει κανείς; Τι φαντασιώνεσαι όταν σβήνουν τα φώτα; Όταν σκέφτεσαι το σεξ, τι θέλεις πραγματικά;

Όταν μιλάμε για το σεξ, μιλάμε για τη γυναικεία υπόσταση και τη μητρότητα, την απιστία και την εκμετάλλευση, τη συναίνεση και το σεβασμό, τη δίκαιη μεταχείριση και την κοινωνική ισότητα, την αγάπη και το μίσος, την ηδονή και τον πόνο. Κι ωστόσο πολλές από μας δε μιλάνε γι’ αυτό καθόλου.

Σ’ αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο, η Τζίλιαν Άντερσον επιλέγει και προλογίζει τις ανώνυμες σεξουαλικές φαντασιώσεις εκατοντάδων γυναικών
απ’ όλο τον κόσμο (μεταξύ αυτών και η δική της ανώνυμη φαντασίωση).

Τα κείμενα είναι εκπληκτικά: ξεχειλίζουν πόθο, φόβο, οικειότητα, ντροπή, ικανοποίηση και, τελικά, απελευθέρωση. Φαντασιώσεις για έναν απαγορευμένο παρτενέρ ή για πολλαπλούς συντρόφους, για σεξ γλυκό και τρυφερό ή παθιασμένο και παιχνιδιάρικο, γραμμένες από γυναίκες που δεν έχουν καμία σεξουαλική εμπειρία ή από γυναίκες που έχουν αμέτρητες, αυτές οι επιστολές ανοίγουν ένα παράθυρο στο πιο κρυφό κομμάτι του μυαλού μας.

Το θέλω αποκαλύπτει πώς νιώθουν οι γυναίκες για το σεξ όταν είναι τελείως ελεύθερες να είναι ο εαυτός τους.

Τι θέλεις εσύ;

18.80

826

Με έμφαση στο design, την οικολογία, τη βιωσιμότητα και τη συμπερίληψη.

Δωρεάν - Μόνο με έξοδα αποστολής

Ελληνική λογοτεχνία

Τουμπεκί

Πέτρος Πικρός

Ο Πέτρος Πικρός στο μυθιστόρημα “Τουμπεκί”, τελευταίο μέρος της τριλογίας “Χαμένα κορμιά”, διερευνά και πάλι το κρυφό πρόσωπο της πόλης, οδηγώντας τον αναγνώστη στους σκοτεινούς δρόμους του κοινωνικού περιθωρίου. Ο τίτλος του έργου του δεν ορίζει απλώς την ιδιωματική γλώσσα αυτού του χώρου, αλλά και τη σχέση του με την κοινωνία της εποχής. Η λέξη “τουμπεκί” (είδος καπνού για το ναργιλέ) στη μεταφορική σημασία της παραπέμπει στον υπόκοσμο και στη συνθηματική γλώσσα του, ενώ στόχος του συγγραφέα είναι να αναφερθεί συνολικά στο διεφθαρμένο κοινωνικό σύστημα. Το “Τουμπεκί” κατάγεται από την παράδοση του νατουραλισμού, ωστόσο οι καινοτομίες που επιχειρεί ο Πικρός ανανεώνουν την εγχώρια πεζογραφία και αναδεικνύουν θεματικές, μοτίβα, πεδία και γλωσσικά ιδιώματα που έως τότε δεν είχαν απασχολήσει σοβαρά τη λογοτεχνική συντεχνία.

21.70