Βλέπετε 91–105 από 114 αποτελέσματα

Μεταίχμιο

Ζαν Ζενέ

Το ημερολόγιο ενός κλέφτη είναι ένα κείμενο αυτοβιογραφικό. Ωμό, άγριο, διαστροφικό, άκρως ερωτικό, βαθιά ποιητικό, σκιαγραφεί έναν κόσμο που μας τρομάζει και μας σαγηνεύει συνάμα. Ο Ζενέ γνωρίζει πολύ καλά το κάτεργο, τους φονιάδες, τους κλέφτες, την απαγορευμένη λαγνεία, το πάθος που φουντώνει (και κατατρώει και τον ίδιον)… Υπάρχει και το παρελθόν που τον στοιχειώνει: η εκπόρνευση σε δημόσια ουρητήρια για πενταροδεκάρες, ο φόνος που διαπράττει, η ζωή του ως άστεγος και ρακένδυτος, οι φυλακές… Παρουσιάζει το Κακό σκληρό και ωμό, όπως είναι, και, την ίδια στιγμή, το εξιδανικεύει ως ύψιστο μέσο άντλησης της ηδονής.

«Το γράψιμο του ημερολογίου δεν είναι μια μορφή λογοτεχνικής χαλάρωσης. Όσο προχωρώ, βάζοντας σε τάξη ό,τι μου προσφέρει η περασμένη μου ζωή, όσο εμμένω στην ακρίβεια της συγγραφής –των κεφαλαίων, των φράσεων, του ίδιου του βιβλίου–, τόσο περισσότερο αισθάνομαι πως εδραιώνεται η θέλησή μου να χρησιμοποιήσω, για τους σκοπούς της αρετής, την αλλοτινή μου εξαθλίωση. Νιώθω τη δύναμή της».

15.93

Ξένη λογοτεχνία

Τρυφερή είναι η νύχτα

Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ

Όπως γράφτηκε μετά τον θάνατό του, «ο Fitzgerald ήταν καλύτερος από ό,τι μπόρεσε να συνειδητοποιήσει πότε ο ίδιος γιατί, ουσιαστικά και μεταφορικά, επινόησε μια γενιά…». Εκπρόσωποι αυτής της χαμένης γενιάς του Μεσοπολέμου, ο Ντικ και η Νικόλ Ντάιβερ, πλούσιοι, όμορφοι, ευφυείς, δίνουν πάρτι μυθικά, δημιουργούν απερίγραπτη ατμόσφαιρα για τους φίλους τους, είναι αφάνταστα ελκυστικοί. Ζουν μια φαινομενικά ανέμελη ζωή πλούτου και περιηγήσεων. Και όμως πίσω από την αστραφτερή επιφάνεια κρύβουν εκείνη ένα μυστικό κι αυτός μια αδυναμία. Κατευθύνονται προς τους βράχους πάνω στους οποίους θα συντριβεί η ζωή τους και μόνον ο ένας από τους δυο επιζεί πραγματικά. Ιστορία τρυφερή αλλά και δυνατή, ένας κόσμος ολέθριας ευημερίας και λεηλατημένου ιδεαλισμού.

Το γράψιμο του Fitzgerald είναι τόσο φυσικό, όσο το σχήμα που αφήνουν στη σκόνη τα φτερά μιας πεταλούδας.
Ernest Hemingway

Η εκδοτική ιστορία του βιβλίου.
Την Πρωτομαγιά 1925, τρεις εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του Υπέροχου Γκάτσμπυ, ο Fitzgerald έγραφε στην εκδότη του για το νέο του μυθιστόρημα: «Είναι κάτι αληθινά νέο στη μορφή, την ιδέα, τη δομή – για την εποχή μας, αυτό το πρότυπο που αναζητούν ο Joyce και η Stein και που δεν το βρήκε ο Κόνραντ». Η συγγραφή του πέρασε έπειτα από σαράντα κύματα – η κατάρρευση της Zelda το ’30 κι ο εγκλεισμός της σε κλινική στην Ελβετία, το ταξίδι της επιστροφής των Fitzgerald στην Αμερική το ’31, η υποτροπή της Zelda, ο εκ νέου εγκλεισμός της σε κλινική. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε σε συνέχειες και, με αναθεωρήσεις και περικοπές, σε μορφή βιβλίου τον Απρίλη του 1934 και χάρισε στον συγγραφέα του τον τίτλο του σύγχρονου Ορφέα.

5.94

Αλέξης Παπαχελάς

Ο Ιωαννίδης και η παγίδα της Κύπρου – Τα πετρέλαια στο Αιγαίο – Ο ρόλος των Αμερικανών

Το βιβλίο φωτίζει μερικά από τα πλέον πολυσυζητημένα ερωτήματα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: την ανατροπή του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη, τον ρόλο σημαντικών παραγόντων της εποχής, όπως του Αριστοτέλη Ωνάση, την ανακάλυψη πετρελαίων στο Αιγαίο, το πώς άρχισε η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1974, με άγνωστα παρασκήνια, το αν και ποιος έδωσε διαβεβαιώσεις στον Ιωαννίδη πριν από το μοιραίο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ερευνά ακόμα πώς αντιμετώπιζαν οι Αμερικανοί τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς και ποιες ήταν οι προβλέψεις τους για τον ρόλο που θα έπαιζαν στη μελλοντική ιστορία του τόπου.

Θα «ακούσετε» –για πρώτη φορά– τις φωνές του Δημητρίου Ιωαννίδη και του αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγού Γρηγορίου Μπονάνου στο Πολεμικό Συμβούλιο της 20ής Ιουλίου 1974. Ήταν στιγμές χάους, απελπισίας. Πρόκειται για μια συγκλονιστική αποτύπωση της ανεπάρκειας όσων διαχειρίζονταν τις τύχες του έθνους εκείνη τη στιγμή. Τα 38 λεπτά αυτού του Πολεμικού Συμβουλίου αποτελούν ένα πολύτιμο ντοκουμέντο για την κατανόηση των γεγονότων.

Στο βιβλίο υπάρχει εκτενές Παράρτημα, με σπάνιο υλικό. Σε αυτό περιλαμβάνονται αναλυτικό χρονολόγιο της εποχής, βιογραφικά σημειώματα των προσώπων που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο, καθώς και αναλυτική βιβλιογραφία. Την έκδοση εμπλουτίζουν 22 QR codes που παρεμβάλλονται μες στις σελίδες του βιβλίου. Σκανάροντάς τα ο αναγνώστης ανακαλύπτει σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό με άγνωστα ντοκουμέντα.

17.91

Ξένη λογοτεχνία

England, England

Τζούλιαν Μπαρνς

Υποψήφιο για το βραβείο Booker το 1998 το βιβλίο England, England του Τζούλιαν Μπαρνς είναι ένα από τα πιο ευφυή και απολαυστικά μυθιστορήματα της σύγχρονης αγγλικής λογοτεχνίας.

Με αφετηρία την παραδοχή ότι η σύγχρονη Αγγλία ζει ουσιαστικά από τον τουρισμό της και ότι οι περισσότεροι τουρίστες ενδιαφέρονται μόνο για τα βασικά αξιοθέατα της πόλης και ικανοποιούνται εξίσου με ένα ομοίωμα του αληθινού, ο ιδιόρρυθμος μεγιστάνας σερ Τζακ Πίτμαν συλλαμβάνει την εξαιρετική ιδέα να μεταφέρει εικονικά την Αγγλία στη Νήσο Γουάιτ και να επωφεληθεί επιχειρηματικά από αυτό. Για την υλοποίηση αυτού του μεγαλόπνοου Σχεδίου προσλαμβάνει τη Μάρθα Κοχρέιν ως Επαγγελματία Κυνική για να συνεργαστεί με τον Υπεύθυνο έργου, τον Καταγραφέα Ιδεών και τον Επίσημο Ιστορικό.

Ο σερ Τζακ Πίτμαν μετατρέπει τη Νήσο Γουάιτ σε ένα κολοσσιαίο πάρκο – κέντρο εθνικής κληρονομιάς – όπου υπάρχουν από τον Ρομπέν των Δασών και την αγαπημένη του Μάριον, μέχρι τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, το Στόουνχεντζ, τα μαύρα ταξί, η βασιλική οικογένεια, οι πράκτορες της Σκότλαντ Γιάρντ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τα Βράχια του Ντόβερ. Η νήσος Γουάιτ μετονομάζεται σε England-England και το Σχέδιο, τερατώδες, ριψοκίνδυνο και εφιαλτικό γνωρίζει απόλυτη επιτυχία. Τόση που το England-England ανταγωνίζεται την αληθινή Αγγλία και απειλεί να την εκτοπίσει. Ο κόσμος της τρίτης χιλιετίας είναι αναπόφευκτα μοντέρνος και είναι πνευματικό μας χρέος να υποταχτούμε σ’ αυτόν το μοντερνισμό και να απορρίψουμε ως μελοδραματική και εγγενώς απατηλή κάθε λαχτάρα για το διφορούμενα αποκαλούμενο αυθεντικό. Πρέπει να απαιτήσουμε τη ρεπλίκα καθώς η πραγματικότητα, η αλήθεια, η αυθεντικότητα της ρεπλίκας είναι αυτό που μπορούμε να κατακτήσουμε, να αποικήσουμε, να αναδιατάξουμε…, λέει σε ένα παραληρηματικό μονόλογο ο γάλλος διανοούμενος του μυθιστορήματος.

Ο Τζούλιαν Μπαρνς μάς δίνει ένα ανελέητο μυθιστόρημα. Αιχμηρό και διεισδυτικό τόσο στους χαρακτήρες όσο και στη μυθοπλασία του England, England είναι το ευαγγέλιο του σύγχρονου κόσμου. Δραματικό όσο και σατιρικό το βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς θα σας οδηγήσει σε ανατροπές και απολαύσεις υψηλής αισθητικής.

11.97

Fiction/Μυστηρίου

Ο άρχοντας της ζήλιας

Τζο Νέσμπο

Πόθος. Απιστία. Ζήλια.
Μια γυναίκα έχει συλλάβει το απόλυτο σχέδιο εκδίκησης απέναντι στον άντρα της που την απατάει με την καλύτερή της φίλη. Θα το ομολογήσει στον διπλανό της στη μοιραία πτήση της ζωής της. Ο αστυνόμος Νίκος Μπαλής, γνωστός ως «Άρχοντας της Ζήλιας», αναλαμβάνει να διαλευκάνει τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός Γερμανού τουρίστα στην Κάλυμνο και να λυτρωθεί από το παρελθόν του.

Μυστικά και ψέματα.
Πολύ μακριά, σε μια άλλη χώρα, ένας οδηγός ταξί βρίσκει το σκουλαρίκι της συζύγου του μέσα σε ένα αυτοκίνητο που ανήκει στον ιδιοκτήτη της εταιρείας στην οποία ο ίδιος εργάζεται. Πώς βρέθηκε εκεί; Ένας συγγραφέας αλλάζει ζωή και διεκδικεί τον έρωτά του χωρίς ενδοιασμούς.

Ολέθριες επιπτώσεις.
Μια πρόσφυγας αποφασίζει να παίξει τον ρόλο της Ατρόπου ενώ ακόμη ζει με τα φαντάσματά της. Σε μια γειτονιά του Όσλο ένα πτώμα καταλήγει στα σκουπίδια. Ποια αμαρτία διέπραξε όσο ζούσε για να αξίζει ένα τέτοιο τέλος; Και κάπου αλλού η αυτοκτονία μιας πλούσιας κληρονόμου ίσως δεν είναι αυτό που φαίνεται. Ευθύνεται κάποιος από τους πρώην συντρόφους της για τον θάνατό της; Υπέφερε ή οι τελευταίες της στιγμές ήταν γλυκές;

Επτά ιστορίες που πραγματεύονται τα πιο δυνατά ανθρώπινα συναισθήματα και ισορροπούν στο μεταίχμιο φαντασίας και πραγματικότητας μέσα από την πένα του θρυλικού Jo Nesbo.

14.94

Ξένη λογοτεχνία

Η τριλογία του Λεβάντε

Ολίβια Μάνινγκ

Ο Γκάι και η Χάριετ Πρινγκλ, ένα νεαρό ζευγάρι Βρετανών, εγκαταλείπουν την Αθήνα τον Απρίλιο του 1941 για να γλιτώσουν από τη γερμανική εισβολή. Φτάνουν στην Αίγυπτο, καθώς οι δυνάμεις του Ρόμελ αργά αλλά σταθερά διασχίζουν τη Σαχάρα και προσεγγίζουν το Κάιρο. Οι Πρινγκλ βρίσκονται για άλλη μια φορά ενώπιον του πολέμου, ενώ την ίδια στιγμή έχουν και τις δικές τους προσωπικές μάχες να δώσουν, στον μονίμως περίπλοκο γάμο τους. Στους δρόμους, ο λαός βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο ενός νέου κατακτητή, και οι Ευρωπαίοι πρόσφυγες και οι εύποροι Αγγλοαιγύπτιοι ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη. Τα βράδια όμως, όλοι οι γνωστοί και σημαντικοί κάτοικοι της πόλης συρρέουν στα πολυτελή ξενοδοχεία και τα περίφημα καμπαρέ, για έναν τελευταίο χορό πριν από την εισβολή. Και μέσα σε όλα αυτά εμφανίζεται και ο Σάιμον Μπόλντερστοουν, ένας νεαρός αξιωματικός  που θα γίνει μάρτυρας της τραγωδίας και της έντασης της ζωής στο μέτωπο, και που στο πρόσωπό του συνενώνονται η αστική και η πολεμική ζωή.

Η Manning, με την ίδια κοφτερή ματιά στην οποία οφείλει η Βαλκανική Τριλογία τους αφοσιωμένους αναγνώστες της, μας παραδίδει το χρονικό μιας ολόκληρης εποχής, όπου μπλέκονται το προσωπικό και το συλλογικό, το χάος και η ηρεμία, ο πόλεμος και η ειρήνη.

Περιλαμβάνονται τα μυθιστορήματα Το δέντρο του κινδύνου, Μάχη χαμένη και κερδισμένη, Η σύνοψη των πραγμάτων.

 

 

 

17.91

Ξένη λογοτεχνία

Βαλκανική τριλογία

Ολίβια Μάνινγκ

Με τους ανέμους του πολέμου να σφυρίζουν και το βουητό των Ναζί να σπέρνει τον τρόμο, ακολουθούμε το ταξίδι ενός ζευγαριού από το Βουκουρέστι στην Αθήνα, στην προσπάθειά του να προστατευθεί από τη λαίλαπα του πολέμου. Ένα ζωντανό ημι-βιογραφικό έργο για τον πόλεμο, αλλά κυρίως για τις συναισθηματικές αγκυλώσεις και στερήσεις. Καταφέρνοντας να αποδώσει κάθε σκηνή από το θέατρο του παραλόγου του πολέμου με τις σωστές ποσότητες δράματος αλλά και κωμικών στοιχείων, η Μάνινγκ δημιούργησε ένα από τα καλύτερα και πιο δυνατά έργα μυθοπλασίας που έχουν γραφτεί ποτέ σχετικά με τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Η Μάνινγκ δημιούργησε χαρακτήρες στη δίνη ενός σαρωτικού ευρωπαϊκού πολέμου, και οι περιγραφές των μαχών και των βασάνων των αμάχων είναι εξίσου συναρπαστικές και βαθιές με αυτές των σπουδαίων της προκατόχων όπως ο Τολστόι στο Πόλεμος και Ειρήνη και ο Χέμινγουεϊ στο Αποχαιρετισμός στα όπλα και στο Για ποιον χτυπά η καμπάνα. Η Βαλκανική Τριλογία είναι μια λαμπρή περιγραφή της Ευρώπης του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου μέσα από το θαυμάσιο πορτρέτο ενός γάμου. Μια απολαυστικά ειρωνική κωμωδία ηθών ενός κόσμου που καταρρέει. Κέντρο του ενδιαφέροντος της συγγραφέα δεν είναι το πεδίο της μάχης, αλλά η καφετέρια και η κουζίνα, η κρεβατοκάμαρα και ο δρόμος, η καθημερινότητα των απλών πολιτών που έχει διαταραχτεί από τον πόλεμο κι όμως παραμένει απαράλλαχτη.

Αποτελείται από τα μυθιστορήματα Η μεγάλη τύχη (The Great Fortune), Η κατεστραμμένη πόλη (The Spoilt City) και Φίλοι και ήρωες (Friends and Heroes).

 

19.80

Ξένη λογοτεχνία

Μάνη

Πάτρικ Λι Φέρμορ

Ένα οδοιπορικό του Πάτρικ Λη Φέρμορ, του σημαντικότερου σύγχρονου ταξιδιωτικού συγγραφέα, στη Μάνη των περασμένων χρόνων.

14.94

Ξένη λογοτεχνία

Μην πεις λέξη

Πάτρικ Ράντεν Κιφ

Σε μια αιματηρή ιστορία που κρύβει πολλούς θανάτους, συγκρούσεις και αδικίες, τα πράγματα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντα: όσο κι αν η πλευρά των εξοντωμένων από τη βία και την ισοπεδωτική κυριαρχία των Άγγλων, Ιρλανδών, μοιάζει να έχει το δίκιο με το μέρος της, η μακρόχρονη ιστορία του IRA εμπλέκει ιστορίες, οι οποίες ενδεχομένως να είναι άγνωστες ακόμα και στους ίδιους του κατοίκους της πολλαπλά ταλανισμένης Βόρειας Ιρλανδίας. Άλλωστε, και ο μεταξύ τους εμφύλιος ακόμα δεν έχει στεγνώσει από το άφθονο αίμα που εξακολουθεί να χύνεται στους δρόμους του Μπέλφαστ, παρότι οι αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε Ενωτικούς, Προτεστάντες και αγγλικό στρατό τερματίστηκαν επίσημα το 1998.

Το βασισμένο σε πολυετή έρευνα βιβλίο του πολυβραβευμένου συγγραφέα, σεναριογράφου και δημοσιογράφου διαβάζεται με κομμένη την ανάσα, καθώς αρχίζει να ξεδιπλώνει όλο το χρονικό ενός άτεγκτου πολέμου, εκατέρωθεν προδοσιών και άκυρων κατηγοριών στην καρδιά του IRA. Εστιάζοντας στην περίπτωση της απαγωγής της Τζιν Μακόνβιλ από τους μαχητές του IRA με την κατηγορία ότι λειτουργούσε ως διπλή πράκτορας, το βιβλίο παράλληλα αποκαλύπτει την περίπτωση της εικονιζόμενης στο εξώφυλλο Ντολούρς Πράις, η οποία, παρότι είχε εμπλακεί ενεργά στον ένοπλο αγώνα και φυλακίστηκε, άλλαξε στάση και μίλησε για πολλές μελανές πτυχές του αγώνα, ενώ, φυσικά, δεν παραλείπει να αποκαλύψει και τον ρόλο του άλλοτε παντοδύναμου ηγέτη των Ιρλανδών Τζέρι Άνταμς.

Πρόκειται για το χρονικό μιας συγκλονιστικής υπόθεσης, που διαβάζεται ως σημαντικό ιστορικό, ως καταιγιστικό μυθιστόρημα αλλά και ως πολιτικό θρίλερ με απτά, πραγματικά πρόσωπα και αφηγηματικά υλικά.

16.92

Ξένη λογοτεχνία

Το φεγγάρι και οι φωτιές

Τσεζάρε Παβέζε

Το φεγγάρι και οι φωτιές είναι το βιβλίο που κουβαλούσα μέσα μου εδώ και πολύ καιρό και που απόλαυσα περισσότερο γράφοντάς το. Τόσο που πιστεύω πως για κάμποσο -ίσως και για πάντα- δεν θα γράψω τίποτ’ άλλο.
Δεν είναι σωστό να προκαλούμε υπερβολικά τους θεούς. (Cesare Pavese)

Το φεγγάρι και οι φωτιές, το τελευταίο μυθιστόρημα του Cesare Pavese, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1950 και χαρακτηρίστηκε αριστούργημα από τους κριτικούς. Ο πρωταγωνιστής, το Χέλι, την επομένη της Απελευθέρωσης, επιστρέφει στο χωριό του, ύστερα από πολλά χρόνια παραμονής του στην Αμερική και μαζί με τον Νούτο, τον φίλο του, ταξιδεύει στους τόπους της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, σ’ ένα ταξίδι στον χρόνο όπου θ’ αναζητήσει τις παλιές, βασανισμένες ρίζες του.

Ιστορία απλή και λυρική συνάμα, δομημένη σαν ένα αδιάκοπο πηγαινέλα από το παρελθόν στο παρόν, Το φεγγάρι και οι φωτιές συνοψίζει τα κοινωνικά ζητήματα του αγώνα των παρτιζάνων, την αντιφασιστική συνωμοσία, τον απελευθερωτικό αγώνα και τα συνδέει με προσωπικούς προβληματισμούς, με τη φιλία, τον έρωτα, την ηδονή, τον θάνατο, σε μια δραματική πλοκή που υπογραμμίζει την πλήρη απόσχιση του ατόμου από τον κόσμο και τη θλιβερή μοναχική του μοίρα.

«Πού γεννήθηκα δεν ξέρω· δεν υπάρχει σε τούτα τα μέρη ούτε ένα σπίτι, ούτε ένα κομμάτι γης ούτε οστά, για να μπορώ να πω: «Ορίστε, να τι ήμουνα προτού γεννηθώ». Δεν ξέρω αν προέρχομαι από το λόφο ή απ’ την κοιλάδα, από τα δάση ή από κάποιο σπίτι με βεράντες. Το κορίτσι που με παράτησε στα σκαλάκια του καθεδρικού ναού της Άλμπα ίσως να μην προερχόταν καν από την επαρχία, ίσως να ήταν κόρη αφεντάδων κάποιου αρχοντικού, ή μπορεί να μ’έφεραν εδώ μέσα σ’ ένα κοφίνι του τρύγου δυο φτωχές γυναίκες από το Μονιτσέλο, το Νέιβε ή -γιατί όχι;- κι από την Κραβαντσάνα. Ποιος μπορεί να πει από τι σάρκα είμαι φτιαγμένος; Γύρισα τον κόσμο αρκετά, ώστε να ξέρω πως όλες οι σάρκες καλές είναι και ισάξιες, όμως γι’ αυτό ακριβώς ο άνθρωπος κοπιάζει και προσπαθεί να ριζώσει, ν’ αποκτήσει γη και πατρίδα, για να μπορεί η σάρκα του ν’ αξίζει και να βαστάξει λίγο περισσότερο από ένα απλό γύρισμα των εποχών.»

12.96

Ελληνική λογοτεχνία

Πέτρινα πλοία

Μαρία Ξυλούρη

Σε κάποιους τόπους, οι άνθρωποι έστηναν γύρω από τους τάφους πέτρες σε σχήμα καραβιού, πέτρινα πλοία για να πάνε τους νεκρούς στον άλλο κόσμο. Για τους ζωντανούς, τα πλοία αυτά γίνονταν τόποι συνάντησης και τελετουργίας. Τα διηγήματα αυτής της συλλογής, δεκαπέντε ιστορίες για νησιά κυριολεκτικά ή μεταφορικά, σε θάλασσες πραγματικές ή φανταστικές, είναι πέτρινα πλοία με τον τρόπο τους: αφηγήσεις για ανθρώπους και τόπους που χάνονται, για τα ίχνη τους που κάποτε σβήνουν, και για όσους μένουν πίσω να θυμούνται.

Λένε κάποιοι πως η θάλασσα είναι απλώς ένας καθρέφτης. Τα νησιά δεν είναι παρά αντανακλάσεις των αστεριών? ο ωκεανός, ο ουρανός αντίστροφα. Γι’ αυτό και, όταν έχεις χαθεί στη θάλασσα, αρκεί να σηκώσεις τα μάτια στον ουρανό και τ’ αστέρια θα σου δείξουν τον δρόμο. Στο τέλος, θα χρειαστεί κάποιος να στραγγίξει τον ωκεανό για ν’ ανασύρει τα πτώματα. (απόσπασμα από το βιβλίο)

10.98
Προσφορά!

Ξένη λογοτεχνία

Ρούμελη

Πάτρικ Λι Φέρμορ

Τη Ρούμελη δεν τη βρίσκεις στους σημερινούς χάρτες. Είναι το όνομα που δόθηκε παλιά στη βόρεια Ελλάδα, από τον Βόσπορο ως την Αδριατική κι από τη Μακεδονία μέχρι τον Κορινθιακό Κόλπο. Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ σαγηνεύτηκε τόσο από την παραδοξότητα αυτού του ονόματος, που το απαθανάτισε σ’ αυτό το απολαυστικό αφήγημα.

Είναι μια περιήγηση που μας ταξιδεύει ανάμεσα στους σαρακατσάνους βοσκούς, στα μοναστήρια των Μετεώρων και τα χωριά των Κραβάρων κι ως την ανακάλυψη, ακόμα, ενός ζευγαριού παντόφλες που φορούσε ο Μπάιρον στο Μεσολόγγι. Όπου πηγαίνει ο Φέρμορ, συμμετέχει στην τοπική ζωή, που οι περιγραφές της ξεπηδούν ολοζώντανες απ’ τη σελίδα. Η τελετή του σαρακατσάνικου γάμου, με όλο της το συναρπαστικό τελετουργικό, και η διήγηση του μπαρμπα-Ηλία για τις λογής λογής επιδέξιες μεθόδους επαιτείας έχουν εξίσου θέση σ’ αυτό το θαυμάσιο οδοιπορικό.

Και είναι επίσης ένα ταξίδι που αποκαλύπτει τη σύγκρουση που ενυπάρχει στην κληρονομιά των Ελλήνων: την αδύναμη λόγια διασύνδεση με τα κλέη του αρχαίου κόσμου, και την πιο πρόσφατη μα όχι λιγότερο ιστορική βυζαντινή κληρονομιά, καθώς κι αυτήν που άφησε πίσω της η Τουρκοκρατία. Κάτω απ’ όλα αυτά, ωστόσο, υπάρχει ένας ακόμα παλαιότερος κόσμος, που ενδείξεις του βρίσκει ο Φέρμορ σε λόφους, βουνά και σχεδόν άγνωστες ακτές.

14.94
Προσφορά!

Ξένη λογοτεχνία

Manhattan Transfer

Τζον Ντος Πάσος

Το χρονικό της πόλης της Νέας Υόρκης στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου ο συγγραφέας ανατέµνει τις ζωές των πλούσιων χρηµατιστών και των µεταναστών, παρακολουθώντας από κοντά τους αγώνες τους να ενταχθούν στη «νέα» µοντέρνα κοινωνία, πριν αυτή τους καταπιεί.

Χρησιµοποιώντας τεχνικές που δανείζεται από τον κινηµατογράφο και ενσωµατώνοντας τεχνουργήµατα της λαϊκής κουλτούρας της δεκαετίας του ’20, ο Dos Passos συνθέτει µια λαµπρή εικόνα της Νέας Υόρκης, η οποία αποτελεί συγχρόνως κοινωνιολογική καταγραφή της εποχής αλλά και ένα καινοτόµο κείµενο µυθοπλασίας.

Δεν είναι τυχαίο που ο Jean-Paul Sartre είπε για τον συγγραφέα: «Ο Dos Passos έχει εφεύρει μόνο ένα πράγμα, μια αφηγηματική τέχνη. Αυτό όμως αρκεί για να δημιουργήσει ένα ολόκληρο σύμπαν». Ούτε και το ότι σήμερα θεωρείται, μαζί με τον Φιτζέραλντ και τον Χέμινγουεϊ, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της «Χαμένης Γενιάς» των Αμερικανών πεζογράφων που κατέγραψαν με σπάνια ευαισθησία και πειστικότητα την τραγική διάψευση του μεσοπολεμικού ανθρώπου.

Σχεδόν εκατό χρόνια από την πρώτη του έκδοση, το βιβλίο εξακολουθεί να αποτελεί ένα αριστούργηµα της σύγχρονης λογοτεχνίας και έναν διαρκή φόρο τιµής στις δύο όψεις του αµερικανικού ονείρου.

15.93

Ξένη λογοτεχνία

Άνδρας με κόκκινο μανδύα

Τζούλιαν Μπαρνς

O βραβευμένος με Μπούκερ Τζούλιαν Μπαρνς μας ξεναγεί στο Παρίσι της Μπελ Επόκ, αφηγούμενος τη ζωή του πρωτοπόρου της ιατρικής Σάμιουελ Πότσι.

Το καλοκαίρι του 1885, τρεις Γάλλοι κατέφτασαν στο Λονδίνο για ψώνια. Ο ένας ήταν πρίγκιπας, ο άλλος κόµης και ο τρίτος ένας κοινός θνητός µε ιταλικό όνοµα, που πριν από τέσσερα χρόνια είχε απαθανατιστεί σε ένα από τα πιο σπουδαία πορτρέτα του Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ. Αυτός ο κοινός θνητός ήταν o Σαµιέλ Πότσι, γιατρός, πρωτοπόρος γυναικολόγος και ελεύθερο πνεύµα – ένας λογικός επιστήµονας µε µια διαβόητα περίπλοκη προσωπική ζωή.

Φόντο της ζωής του, η παρισινή Μπελ Επόκ. Η όµορφη εποχή της λάµψης και της ευχαρίστησης συχνότερα έδειχνε την άσχηµη πλευρά της: υστερική, ναρκισσιστική, χλιδάτη και βίαιη, µια εποχή αχαλίνωτης προκατάληψης και νατιβισµού, που έχει περισσότερες οµοιότητες µε τη δική µας εποχή απ’ όσο θα φανταζόµασταν.

14.94

Μαρκ Τουέιν

Ο σκανταλιάρης Τομ Σόγιερ διαθέτει όλα τα ζηλευτά χαρακτηριστικά ενός νεαρού αγοριού: είναι πολύ έξυπνος αν και καθόλου σπασίκλας, έχει λάβει την ανατροφή πολιτισμένου παιδιού αλλά ενδόμυχα θέλει να περνά τις μέρες του χωρίς δεσμεύσεις και περιορισμούς, θυσιάζεται για τα μάτια της αγαπημένης του Μπέκι και αφήνει τον μισητό του δάσκαλο να τον σαπίσει στις ξυλιές, είναι σκράπας στα θρησκευτικά και κάτι παραπάνω από αδιάφορος στο κατηχητικό (απηχώντας τον αθεϊσμό του Μαρκ Τουέιν), διέπεται από μια χαριτωμένη ηθική ανομία που οδηγεί το βλέμμα του προς τον ανοιχτό ορίζοντα, ζώντας σε ένα αιώνιο καλοκαίρι, σε ένα χωριό του Μισισιπή. Μαζί με τον κολλητό του, τον Χάκλμπερι Φιν, βρίσκει το ατρόμητο στοιχείο που του λείπει για να ξεχυθεί στις περιπέτειές του. Στο πρόσωπο του αλητάκου γιου του μπεκρή, του απροσάρμοστου και πιο μπρούτου της παρέας, που τα υπόλοιπα παιδιά θαυμάζουν και φοβούνται, κατά κάποιον τρόπο προπάτορα του Χόλντεν Κόλφιλντ του Σάλιντζερ, ανακαλύπτει την απόδραση που ο συγγραφέας ονόμαζε την ευκαιρία που αν δεν αδράξεις θα μετανιώνεις για το υπόλοιπο της ζωής σου. Αν ο Τουέιν δεν συνέχιζε με το σίκουελ Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν, ο ξυπόλυτος συνοδοιπόρος του ήρωα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο φανταστικός του φίλος, ένα επινοημένο alter ego που διαμορφώνει τον χαρακτήρα του, ενισχύει το αγωνιστικό του πνεύμα, εξάπτει την ήδη ζωηρή περιέργειά του για το τι άλλο υπάρχει εκεί έξω και καταρρίπτει τη δειλία του. Οι αποκοτιές τους στα στοιχειωμένα σπίτια και στις σπηλιές παραμένουν θρυλικές, ένα χάρμα ανάγνωσης, γραμμένες σε ντοπιολαλιά, απλά και σταράτα, σαν να έχουν βγει από την καρδιά ενός 13χρονου που επιτέλους ξυπνάει, γιατί θέλει να τρομάξει, να ερωτευτεί, να μάθει – χωρίς η αφήγηση να βαραίνει από τον καταναγκασμό της ιστορίας ενηλικίωσης, καθώς ο Σόγιερ μαρκάρει την ηλικία του, σαν να προτιμά να την κρατήσει για πάντα. Η αβίαστη συνεννόηση των δύο αγοριών, όποτε τα βρίσκουν σκούρα αλλά και όταν απλώς χαζεύουν αποχαυνωμένα, τόσο χαρούμενα που δεν έχουν τίποτε ιδιαίτερο να κάνουν, συνιστά την ουτοπία της εφηβικής φιλίας, εκεί όπου ο αλλεργικός στις ευθύνες Χακ τραβάει από το χέρι τον εχέφρονα Τομ. Τους Αμερικανούς λογοτεχνικούς αναλυτές ακόμη απασχολούν τα ρατσιστικά θέματα που διατρέχουν το βιβλίο, αλλά ο υπόλοιπος κόσμος κρατά το ατόφιο πνεύμα της συνενοχής.

 

Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

12.17