Μεταμορφώσεις

40.00

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:
Μετάφραση: Θεόδωρος Παπαγγελής
Σελίδες: 557

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Κωδικός προϊόντος: LF-BK-10801 Κατηγορία: Ετικέτα:

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Γάιος Σουητώνιος Τράγκυλλος

Ο Γάιος Σουητώνιος Τράγκυλλος γεννήθηκε μάλλον στη Ρώμη το 77 ή, κατ’ άλλους, το 69 μ.Χ. και ανήκε στην τάξη των ιππέων. Μορφωμένος και ήσυχος άνθρωπος, ασχολήθηκε αρχικά με τη δικηγορία, αλλά τελικά προτίμησε τη συγγραφική εργασία. Χάρη στην εύνοια του Πλίνιου του Νεότερου απέκτησε υψηλά αξιώματα στην αυτοκρατορική γραμματεία, μέχρις ότου αποπέμφθηκε από τον Αδριανό επειδή επέδειξε μεγάλη «οικειότητα» πρoς την αυτοκράτειρα Σαβίνα.

Από το συγγραφικό του έργο έχουν διασωθεί οι βιογραφίες αυτοκρατόρων (De vita Caesarum) και πνευματικών ανθρώπων (De viris illustribus), ενώ έχουν χαθεί έργα με θέματα όπως οι αγώνες στη Ρώμη (Ludicra Historia) και στην Ελλάδα, βασιλείς και διαβόητες εταίρες, το De Republica του Κικέρωνα κ.α.

Στους Βίους του αναφέρεται πρώτα στους προγόνους του βιογραφουμένου, έπειτα στα γεγονότα της ζωής του μέχρι την ανάρρησή του στο θρόνο, στα ανέκδοτα (χοντροκομμένα και συχνά επουσιώδη) που σχετίζονταν με τη δράση και το χαρακτήρα του και, τέλος, στις συνθήκες θανάτου του. Το ύφος του είναι απλό και άμεσο, ενώ η τάση του να αποδελτιώνει κατά λέξη παλαιότερα κείμενα υιοθετήθηκε από μεταγενέστερους συγγραφείς όπως ο Αύλος Γέλλιος και ο Μακρόβιος.

 

22.00

Κλασσική Γραμματεία

Ηρωίδες 18-19 (Λέανδρος και Ηρώ)

Οβίδιος

Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, κάθε βράδυ διασχίζει κολυμπώντας τον Ελλήσποντο, για να συναντήσει την αγαπημένη του Ηρώ, που ζει στη Σηστό, στην απέναντι θρακική ακτή. Ένα λυχνάρι, που κρατά αναμμένο η αγαπημένη του, τον βοηθάει στον προσανατολισμό του μέσα στο σκοτάδι. Οι δύο νέοι περνούν τη νύχτα μέσα στο ερωτικό πάθος και, μόλις ξημερώνει, ο Λέανδρος επιστρέφει στην πατρίδα του. Μια μοιραία νύχτα με σφοδρή κακοκαιρία ο λύχνος σβήνει και ο Λέανδρος πνίγεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το κύμα οδηγεί το άψυχο σώμα του στην ακτή της Σηστού, η Ηρώ το βρίσκει το επόμενο πρωί και αυτοκτονεί πέφτοντας από τον πύργο στον οποίο είναι απομονωμένη.

Ο Οβίδιος παρουσιάζει το Λέανδρο να γράφει μια επιστολή (Her. 18) προς την Ηρώ κατά τις ώρες της αναμονής του, πριν αποφασίσει να αψηφήσει την κακοκαιρία και να αποτολμήσει το θανάσιμο ταξίδι του. Η Her. 19 αποτελεί την επιστολική απάντηση της Ηρώς: η νέα εκφράζει την ανησυχία της για την καθυστέρηση του Λέανδρου, το παράπονό της για την αναβολή της συνάντησής τους αλλά και στοργικές συμβουλές προς τον αγαπημένο της να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός.

Το βιβλίο είναι η πρώτη στη ΝΕ σχολιασμένη έκδοση/μετάφραση των δύο αυτών επιστολών που υποτίθεται ότι ανταλλάσσουν Λέανδρος και Ηρώ (Her. 18-19).

Σε σύγκριση με παλαιότερες ερμηνευτικές προσεγγίσεις, στην παρούσα επισημαίνονται εντονότερα τολμηροί υπαινιγμοί, καθώς και άφθονες ποιητολογικές νύξεις, που αποτελούν μια διαρκή συζήτηση για τα λογοτεχνικά είδη· επίσης, η πανταχού παρούσα ειρωνεία και το λεπτό χιούμορ που δεν εγκαταλείπει τον ποιητή ούτε σε αυτό το έργο με το θλιβερό θέμα.

Η κατά Οβίδιο ερωτική αλληλογραφία μεταξύ των δύο νέων προξενεί έκπληξη σε όποιον αναγνώστη γνωρίζει ήδη, από άλλες λογοτεχνικές πηγές, τη θλιβερή αυτή ιστορία έρωτα και θανάτου: ο εμβληματικός για τη θυσία του εραστής Λέανδρος ασχολείται πιο πολύ με τον εαυτό του παρά με το αντικείμενο του πόθου του, την Ηρώ, ενώ η τελευταία παρουσιάζεται ως μια συνηθισμένη ανασφαλής γυναίκα που φοβάται μήπως πέσει θύμα απιστίας. Λέανδρος και Ηρώ καταφεύγουν σε άφθονα κλισέ, για να πείσουν για το βάθος των συναισθημάτων τους, επιτυγχάνοντας μάλλον το αντίθετο. Οι υπερβολές τους οδηγούν σε παρωδία, η επίδειξη προκλητικής αφέλειας γεννά χαμόγελο και αποκαλύπτει σταδιακά ότι η εκδοχή του Οβίδιου ήλθε για να αποδομήσει έναν από τους πιο εμβληματικούς “ίσους” έρωτες της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

21.84