Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Κρήτη – Αλεξάνδρεια – Νότια Αφρική – Αλεξάνδρεια – Ιταλία – Αθήνα. Η εποχή του «Ημερολογίου Καταστρώματος Β’». Βαθύτερη γνωριμία του Καβάφη. Ομιλία για τον Μακρυγιάννη.
“Συλλογίζεται κανείς όπως στον καιρό της σκλαβιάς· τα ίδια νοήματα δημοτικών τραγουδιών ξαναγυρίζουν για να σου φέρουν την παρηγοριά ή την ελπίδα. Η θάλασσα από το παράθυρό μου, πέρα, χωρίς κανένα πλεούμενο, είναι έξοχη. Το νησί γεμάτο μυρωδιές από βότανα και λεμονάνθια. Μια αφάνταστη γαλήνη. Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους του ανθρώπου πώς μπορεί, από τη μια στιγμή στην άλλη, να πέσει η φωτιά και το σίδερο μέσα σε μια τέτοια κατάνυξη. Έτσι πρέπει να ήταν η Χίος την παραμονή της σφαγής. Έτσι.”