Ρομπέρτο Τσούκο

“Το όνομά του ήταν Roberto Zucco: είχε σκοτώσει τους γονείς του σε ηλικία δεκαπέντε ετών, έπειτα “λογικεύτηκε” πάλι ώς τα εικοσιπέντε του, απότομα για άλλη μια φορά “εκτροχιάζεται”, σκοτώνει έναν αστυνομικό, επί πολλούς μήνες επιδίδεται σε πράξεις βίας, με συλλήψεις ομήρων, φόνους, εξαφανίσεις μέσα στη φύση, χωρίς κανείς να ξέρει ποιος ήταν ακριβώς ο δράστης.

Μετά, ύστερα από την παράσταση που έδωσε πάνω στις στέγες των φυλακών, κλείνεται στο ψυχιατρικό νοσοκομείο και αυτοκτονεί με τον ίδιο τρόπο που είχε σκοτώσει τον πατέρα του. Μια απίστευτη διαδρομή, ένα μυθικό πρόσωπο, ένας ήρωας σαν τον Σαμψών ή τον Γολιάθ, τέρατα δυνάμεων, που τελικά σωριάζεται καταγής από ένα πετραδάκι ή από μια γυναίκα είναι η πρώτη φορά που εμπνέομαι απ’ αυτό που ονομάζουμε γεγονός του αστυνομικού δελτίου όμως αυτό εδώ δεν είναι τέτοιο γεγονός”.