Άπαντα. Πεζογραφία

Περικλή Κοροβέση “Άπαντα”. Η πορεία ενός συγγραφέα στο λογοτεχνικό στερέωμα, αρχής γενομένης με τους “Ανθρωποφύλακες”, το 1969, έως τις “Παράπλευρες καθημερινές απώλειες”, το 2013. Υπό τον όρο των “Απάντων” συγκεντρώνεται το σύνολο της δημοσιευμένης λογοτεχνικής του δημιουργίας, κείμενα πεζά και θεατρικά, τα οποία, υπό την μορφή διαρκούς προπαρασκευαστικής απόπειρας, όπως μαρτυρά και η ανάγνωση του αρχειακού του υλικού, συνιστούν την οριστική απόληξη μιας αενάως υπό επεξεργασία εκφραστικής φόρμας. Κείμενα τα οποία ιχνογραφούν το λογοτεχνικό αποτύπωμα και θεμελιώνουν την λογοτεχνική υπόσταση ενός συγγραφέα ο οποίος, μέσα από την λογοτεχνική του γλώσσα, κατοχυρώνει μια δυνατότητα ένταξης στον κόσμο των ιδεών, ενώ συνάμα αντανακλούν και αποτυπώνουν, μέσω της αμιγούς αισθητικής τους αυτοτέλειας, τις λογοτεχνικές προϋποθέσεις εγγραφής ενός κοινωνικού συστήματος, μιας κοινωνικής πραγματικότητας, η οποία υφίσταται και λειτουργεί πέρα από τους όρους της αισθητικής της ανάπλασης. Κείμενα τα οποία συνυπάρχουν με την εν γένει πνευματική παραγωγή του συγγραφέα, κατά κανόνα τον δοκιμιακό του λόγο υπό την μορφή επιφυλλίδας, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εβδομαδιαίας δοκιμασίας στον ημερήσιο Τύπο, πρακτική η οποία τον συνοδεύει έως και τις τελευταίες μέρες της ζωής του.

Τα κείμενα των “Απάντων” συνυφασμένα με την ατομική πορεία του δημιουργού στον χρόνο, συνδεδεμένα με τις μείζονες συνθήκες του ιστορικού του βίου αλλά και τις ελάσσονες στιγμές εκτύλιξης και συνάμα συγκρότησης μιας αναλυτικής σκέψης, η οποία συμπτύσσει και ανασυνθέτει το ατομικό βίωμα υπό την μορφή λογοτεχνικής αφήγησης, ποιητικής ιδέας, δοκιμιακού προβληματισμού ή έστω καθημερινής άσκησης γραφής, κατά το πρότυπο του δασκάλου του Ρολάν Μπαρτ – όπως ομολογούσε και ο ίδιος ο συγγραφέας – ο οποίος, καθημερινώς, ωσάν αθλητής σε προπόνηση ή μουσικός σε μελέτη και πρόβα, χρειαζόταν να γράφει, έστω και μικρά σημειώματα, ώστε να διατηρεί την συγγραφική του φόρμα. (Από την εισαγωγή του Νίκου Παπαχριστόπουλου)