Ταξίδι στο κράτος

18.00

Εκδόσεις:

Σελίδες: 464

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Κοινός τόπος είναι ότι, αν θέλουμε να αποτρέψουμε την άνοδο της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, χρειαζόμαστε λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων προκειμένου να αφαιρέσουμε την καύσιμη ύλη αυτής της τάσης. Φτάνει αυτό; Το επιχείρημα του βιβλίου είναι ότι δεν φτάνει. Οι άμεσες λύσεις στους χαμηλούς μισθούς ή στη στεγαστική κρίση χρειάζεται να συνδεθούν με ένα αφήγημα για βιώσιμες κοινωνίες, ώστε να ξαναβρεθεί το νήμα της προοδευτικής προοπτικής.

Παραδόξως, η κλιματική κρίση αναδεικνύει τους τρεις κύριους άξονες ενός νέου αφηγήματος – παραγωγή, αναδιανομή και δημοκρατία. Η κλιματική κρίση δεν αντιμετωπίζεται χωρίς αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, ούτε χωρίς καταπολέμηση των ανισοτήτων. Οι “συλλογικές λύσεις” δεν είναι άπιαστο όνειρο: αντίθετα, είναι απολύτως αναγκαίες για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Πρέπει να εστιάσουμε και πάλι σε όλα αυτά που αφορούν όλους μας, σε όλα αυτά που πρέπει να γίνουν αντικείμενο συλλογικής επιθυμίας, συλλογικής βούλησης, συλλογικών αποφάσεων.

Τα τρία κεντρικά κεφάλαια του βιβλίου -Ανισότητες, Πράσινο και Τεχνολογία- σκιαγραφούν βασικούς πυλώνες μιας βιώσιμης κοινωνίας. Στο πρώτο κεφάλαιο -Ισχύς-, υποστηρίζεται ότι η πορεία εφαρμογής του αφηγήματος βασίζεται σε μια ριζική μεταστροφή ισχύος υπέρ του κόσμου της εργασίας και όχι μόνο. Στο τελευταίο -Εκπροσωπήσεις- [το οποίο συγγράφομε μαζί με τον Χριστόφορο Παπαδόπουλο], εξετάζεται η πολιτική της εκπροσώπησης μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας.

Είκοσι χρόνια μετά τις Αξίες και την Αξία της Αριστεράς, γράφω και πάλι ένα βιβλίο για την Αριστερά. Αυτή τη φορά, όχι σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας, αλλά σε ένα πολύ ρευστό πλαίσιο με πολλούς κινδύνους. Υπάρχει η ίδια ελπίδα ότι οι αριστερές αξίες μπορούν να μετατραπούν σε εφαρμόσιμες πολιτικές για ένα βιώσιμο μέλλον· η ίδια αυτοπεποίθηση ότι τα επιχειρήματα -αν και, ίσως, όχι καθοριστικά- μπορούν να κάνουν τη διαφορά· η ίδια πεποίθηση ότι οι άνθρωποι, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να λύσουν συλλογικά τα προβλήματά τους.

 

16.00

Lowy Michael, Στέφανος Ροζάνης

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο, έχουν αυτόν ακριβώς τον σκοπό: να επαναφέρουν τη συζήτηση για τον Μάη του ’68 μέσα στη σημερινή συνθήκη του απανθρωποποιημένου κόσμου, ως έναυσμα για μιαν άλλη προοπτική και για μια «καινούργια σκηνή» που διανοίγεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας, και να κομίσουν ένα διαφορετικό, ίσως, «γόητρο» πέραν του χρονότοπου μέσα στον οποίο ο γαλλικός Μάης δημιουργήθηκε.

9.54

Ανδρομάχη Κουτσουλέντη, Γιώργος Σουβλής, Νίκος Αντωνάκος, Ρόζα Βασιλάκη

Τι είναι η εναλλακτική Δεξιά, διεθνώς γνωστή ως alt right, και ποια χαρακτηριστικά λαμβάνει στο ελληνικό πλαίσια, Κάτω από ποιες συνθήκες αναδύθηκε, που διαφέρει και που συγκλίνει με παλιότερες μορφές της άκρας Δεξιάς στην Ελλάδα;

Συνεχίζοντας το έργο της μελέτης της άκρας Δεξιάς και του τρόπου που ο λόγος της κανονικοποιείται αυξητικά τα τελευταία χρόνια, η συγγραφική ομάδα του βιβλίου στρέφει το φακό τόσο στις μεταμορφώσεις που έχει γνωρίσει ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος που παρά τη δηλωμένη του «παραδοσιακότητα» δεν είναι διόλου στατικός- όσο και στους νέους δρώντες που ήλθαν στο προσκήνιο την τελευταία πενταετία.

Εστιάζοντας σε διαστάσεις του αντιεμβολιαστικού αντι-κινήματος, στη δυναμική πολιτικοποίηση της θρησκείας, στον ακροδεξιό κυβερνοχώρο και στις αντιδράσεις της άκρας Δεξιάς στη λεγόμενη woke ατζέντα αλλά και στη δημόσια ιστορία, ο συλλογικός αυτός τόμος αποπειράται να προσεγγίσει το φαινόμενο θέτοντας ως τομή την εμπειρία της πανδημίας και των πολλαπλών αντιδράσεων που δημιούργησε η διαχείρισή της.

14.00

Μάρτιν Γουλφ

Ο γάμος καπιταλισμού και δημοκρατίας – μπροστά σ’ ένα επικίνδυνο διαζύγιο.

Καιρό τώρα, ο Μάρτιν Γουλφ είναι μια από τις σοφότερες φωνές σε παγκόσμια οικονομικά ζητήματα. Λίγοι τον έχουν πει αισιόδοξο, ωστόσο ποτέ δεν ήταν τόσο ανήσυχος όσο σήμερα, που η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται σε ύφεση και ο αυταρχισμός σε άνοδο. Οι δεσμοί που θα έπρεπε να συνδέουν τις ανοιχτές αγορές με τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές απειλούνται, ακόμη και στα επίκεντρα της δημοκρατίας, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία.

Σ’ όλο τον κόσμο, ισχυρές φωνές υποστηρίζουν ότι ο καπιταλισμός είναι καλύτερος χωρίς τη δημοκρατία· κι άλλες ότι η δημοκρατία είναι καλύτερη χωρίς τον καπιταλισμό. Το βιβλίο αυτό είναι μια δυναμική απάντηση και στις δύο απόψεις. Την ίδια στιγμή που εξηγεί σε βάθος γιατί ο γάμος έχει οδηγηθεί σε τέτοια ένταση, ξεκαθαρίζει γιατί ένα διαζύγιο του καπιταλισμού από τη δημοκρατία θα ήταν συμφορά. Χρειάζονται ο ένας τον άλλον, έστω κι αν τους είναι δύσκολο να ζουν μαζί.

Παρά τα ελαττώματά του, υποστηρίζει ο Γουλφ, ο δημοκρατικός καπιταλισμός παραμένει μακράν το καλύτερο σύστημα για την ανθρώπινη ανάπτυξη. Αλλά κάτι έχει πάει πολύ στραβά: η αύξηση της ευημερίας έχει επιβραδυνθεί και η μοιρασιά των καρπών της ανάμεσα στους υπερεπιτυχημένους λίγους και τους υπόλοιπους έχει γίνει πιο άνιση. Οι πλουτοκράτες έχουν αποσυρθεί στα κάστρα τους, περιφρονώντας τον ρόλο της κυβέρνησης να επενδύει στα δημόσια αγαθά που χρειάζονται για την υποστήριξη της ευκαιρίας και της βιωσιμότητας. Αλλά το επερχόμενο κύμα του αυταρχισμού θα κατακλύσει στο τέλος κι αυτούς.

Η ιδιότητα του πολίτη δεν είναι απλώς ένα σύνθημα ή μια ρομαντική ιδέα· είναι, κατά τον Γουλφ, η μόνη ιδέα που μπορεί να μας σώσει. Τίποτα δεν εναρμονίζει καλύτερα την πολιτική και την οικονομική ελευθερία από την αμοιβαία πίστη στο κοινό καλό. Όπως δείχνει η επική ιστορία της αλληλεπίδρασης μεταξύ δημοκρατίας και καπιταλισμού, τα ιδανικά μας και τα συμφέροντά μας θα πρέπει να συμβαδίζουν για το καλό όλων.

26.50

Βάλτερ Μπένγιαμιν

Το 1921 και σε μια Γερμανία που μόλις έχει λήξει η επανάσταση των συμβουλίων, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν ασχολείται με το πάντοτε φλέγον ζήτημα της βίας και διερωτάται κατά πόσο είναι δυνατή μια διάκρισή της σε βία που υποτάσσει και σε βία που απελευθερώνει. Πρόκειται για ένα “αγαπημένο” και τότε (όπως και σήμερα) άκρως επίκαιρο θέμα συζήτησης των αναρχικών ιδεών και πρακτικών και θα πρέπει να επισημανθεί ότι εκείνη την περίοδο της ζωής του ο Μπένγιαμιν δήλωνε αναρχικός (κάτι τέτοιο φαίνεται άλλωστε και από τα γραπτά του, από τις επαφές και τις γενικότερες ενασχολήσεις του). Προλεταριακή γενική απεργία, λοιπόν, εναντίον πολιτικής γενικής απεργίας, μυθική βία εναντίον θεϊκής βίας, δυνατότητα μη βίαιης επίλυσης των διαφορών, κατάσταση εξαίρεσης και να που σήμερα οι σκέψεις του Μπένγιαμιν συνεχίζουν να είναι επίκαιρες. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από την παράθεση των εισηγήσεων σχετικά με το κείμενο του Μπένγιαμιν σε μια ημερίδα που έγινε το 2011 στο ιστορικό κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο του Μιλάνου (Cox 18, αλλά και από ένα μικρό σχόλιο του ίδιου Μπένγιαμιν σχετικά με το ζήτημα της χρήσης βίας (ανέκδοτο στην εποχή του). Έτσι προχωράμε σε μια ακόμη έκδοση του κειμένου του Μπένγιαμιν, ελπίζοντας ότι ο παρών τόμος θα συνεισφέρει γόνιμα σε προσωπικές και συλλογικές διερωτήσεις.

10.00