Ημερολόγιο Μόσχας

14.40

Συγγραφέας:
Εκδόσεις:

Μετάφραση: Έμη Βαϊκούση
Σελίδες: 272

Διατίθεται άμεσα και από τα γραφεία της LiFO, Boυλής 22, 6ος όροφος, Σύνταγμα.
Ώρες γραφείου (10:00-17:00). Τηλ. 210-3254290

Διατίθεται μόνο για αγορά online μέσω του lifoshop.gr

Η αγορά παλιών τευχών της LiFO αποτελεί ξεχωριστή λειτουργία του Shop.

Οι παραγγελίες για τα τεύχη της LiFO θα γίνονται ξεχωριστά και θα αποστέλλονται ξεχωριστά από άλλες αγορές από το LiFO Shop.

Tα έξοδα αποστολής υπολογίζονται για κάθε τεύχος ξεχωριστά.

Όσοι αγόρασαν αυτό το προϊόν, επέλεξαν επίσης

Θανάσης Γιώγλου

Τo βιβλίο περιλαμβάνει μια μεγάλη, βιογραφική αφήγηση της συζύγου του Σταύρου Αιμιλίας Κουγιουμτζή, κείμενα από τις κόρες και την αδελφή του, αποκλειστική συνέντευξη του Γιώργου Νταλάρα, μια σπάνια συνέντευξη του Κουγιουμτζή στον Μίμη Πλέσσα, αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της δισκογραφίας του. Επίσης, συνεντεύξεις και κείμενα από συνεργάτες του στιχουργούς, ερμηνευτές, μουσικούς και ανθρώπους της μουσικής δημοσιογραφίας, αναφορά στη σχέση του με τον Μίκη Θεοδωράκη, τις συμμετοχές του στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού. Επιλογή από δηλώσεις του στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, καταλόγους με τα αγαπημένα του τραγούδια, μια σειρά από «σκόρπια» κείμενά του, δημοσιεύματα και δηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν τη μέρα που έφυγε από τη ζωή, αναλυτική δισκογραφία με όλες τις εκτελέσεις των τραγουδιών του στην Ελλάδα και το εξωτερικό και άλλες γνωστές ή λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής και του έργου του.

21.20

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Ελπίδα. Η αυτοβιογραφία

Κάρλο Μούσο, Πάπας Φραγκίσκος

Μια αυτοβιογραφία δεν είναι το ιδιωτικό μας αφήγημα, είναι περισσότερο οι αποσκευές μας για το ταξίδι. Και οι αναμνήσεις δεν είναι μόνο αυτό που θυμόμαστε, αλλά αυτό που μας περιέχει.

Δεν μιλούν αποκλειστικά για όσα συνέβησαν, αλλά για όσα θα συμβούν. Μοιάζει σαν χτες, κι όμως είναι αύριο. Όλα γεννούνται για ν᾽ ανθίσουν σε μια αιώνια άνοιξη.

Στο τέλος, ένα πράγμα θα πούμε μονάχα: δεν θυμάμαι τίποτα στο οποίο να μη βρίσκεσαι Εσύ.

25.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Μνήμη απειθάρχητη

Νίκος Κούνδουρος

Περιστοιχισμένος από τις σκιές εκείνων που αγάπησε και δεν είναι πια μαζί του (και όσων ζουν, διεκδικούν και αγωνίζονται για αξιοπρέπεια), ο Νίκος Κούνδουρος της πολιτικής ανυπακοής, της γενναιοδωρίας, του πνεύματος και των ταλέντων γράφει ιστορία ένα θησαυρό για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε το σήμερα.

Ο Νίκος Κούνδουρος καταθέτει τις μνήμες του από την Κατοχή, τα Δεκεμβριανά, την τρίχρονη περιπέτεια στη Μακρόνησο, τη φιλία του με τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Ελύτη, τον Μίκη Θεοδωράκη κι άλλες προσωπικότητες με τις οποίες συνδέθηκε στη ζωή του, για καθεμία από τις ταινίες που γύρισε -τον Δράκο, τη Μαγική πόλη, τους Παράνομους, τις Μικρές Αφροδίτες, το Μπορντέλο, τον Μπάυρον και τις άλλες. Επίσης, γράφει σε μια ζωηρή αφήγηση για τα χρόνια της εξορίας στο Παρίσι και τις περιπλανήσεις του στην Ευρώπη στα χρόνια της δικτατορίας, για τα αγαπημένα πρόσωπα της οικογένειάς του, τη μάνα του και τ’ αδέλφια του, και για τον γενέθλιο τόπο, τον Άγιο Νικόλαο στο Λασίθι της Κρήτης.

2014, Κρήτη, Άγιος Νικόλαος. Είμαι άραγε σε κάποιο άγνωστο σημείο ή στο τέλος του ταξιδιού; Δεν μπορώ να φτιάξω πια δικές μου ιστορίες και καταφεύγω στα εύκολα. Στο παρελθόν, στην τυμβωρυχία, στο ξέθαμα παλιών τάφων, γοητευμένος από το προσδοκώμενο ξάφνιασμα.

Τίποτα δεν με φοβίζει. Η μνήμη, τρυφερή και οικεία, κάνει να σμίξουν όλα σε μια γιορτή, απρόσιτη στους άλλους, στημένη μόνο για μένα.

Μετρώ την ιστορία του τόπου μου και αφήνω στη μέση μια αφήγηση, και πιάνω μια άλλη που θα την αφήσω κι αυτή στη μέση, σαν τα ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης – οι τραγουδιστάδες δεν λένε ποτέ τον τελευταίο στίχο γιατί ό,τι τελειώνει έχει πεθάνει.

Είμαι ό,τι έχω ξεχάσει. Άραγε ό,τι ήταν να γίνει έγινε; Τα πολλά έχουν κιόλας γίνει και τα λίγα με περιμένουν.

Μέσα σε μια μνήμη απειθάρχητη -πώς αλλιώς δηλαδή να είναι οι μνήμες;- έχουν φωλιάσει χρόνια τώρα καμώματα που ο χρόνος επιμένει να τα κρατάει στην άκρη του μυαλού. Θυμάμαι μικρές ιστορίες, τόσο μικρές που τώρα μού φαίνονται σαν παιχνίδια που τα σπρώχνω στην άκρη, γιατί άλλα παιχνίδια πιο σοβαρά ζητάνε χώρο για να επιζήσουν.

15.01

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Το παιδί με τα τραγούδια

Αντώνης Ανδρικάκης

Σχεδόν πενήντα χρόνια στα περιοδικά, στο ραδιόφωνο, στα τραγούδια, στα θέατρα. Φωτογραφίες από μοναδικές στιγμές, σημειώσεις γλυκιάς και ανίκητης νοσταλγίας, στιγμές έντασης και συγκίνησης από τα στούντιο και τις αίθουσες σύνταξης. Πίσω από τα μικρόφωνα και τις κάμερες, στις ηχογραφήσεις τραγουδιών, στις σκηνές των θεάτρων και τον ήχο της γραφομηχανής. Ανεπανάληπτα στιγμιότυπα, αποκαλυπτικό παρασκήνιο και οριακές καταστάσεις, στον κόσμο των ΜΜΕ, του τραγουδιού, του θεάτρου. Ο Αντώνης Ανδρικάκης ξεκινάει από την δεκαετία του ‘70 και, μέσα από τις περιπέτειες ενός μεγάλου και συναρπαστικού ταξιδιού, φτάνει στο, τόσο διαφορετικό, σήμερα. Γράφει για ανθρώπους της τέχνης και των ΜΜΕ που γνώρισε και για τις εμπειρίες που έζησε σε αυτή την ιλιγγιώδη διαδρομή. Από τον Σκάι μέχρι την ΕΡΤ, από το Βέμπο μέχρι το Δελφινάριο, και από το studio Sierra μέχρι τα home studio της εποχής μας. Γράφει για τις συνεργασίες-σταθμούς με σπουδαίους δημιουργούς, ερμηνευτές, ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Για τις χιλιάδες ώρες «πτήσης» στα ραδιοφωνικά στούντιο και τα απίστευτα περιστατικά των ζωντανών προγραμμάτων. Για τα συγκινητικά και τα ευτράπελα. Από τις θυελλώδεις δημοσιογραφικές συσκέψεις στα ΜΜΕ, μέχρι τη μοναξιά της συγγραφής ενός στίχου. Κι από την αγωνία της πρόβας του θεάτρου, μέχρι τη χαρά της ολοκλήρωσης ενός τραγουδιού. Όλα αυτά, σ’ αυτό το «άλμπουμ» τρυφερών αναμνήσεων.

20.00

Βιογραφία - Μαρτυρίες

Ξανθό κορίτσι της Σαντορίνης

Μαρίζα Κωχ

Το αφήγηµά µου αυτό το έγραψα ως απάντηση της αγάπης που δέχτηκα στα πενήντα χρόνια που τραγουδώ και σας το προσφέρω αντίδωρο. Με την ευχή όλα τα παιδιά του πολέµου, του κάθε πολέµου, να γευτούν την αγάπη και τη γιατρειά όπως εγώ.

Με τρυφερότητα, χιούµορ και κατασταλαγµένη σοφία, η αγαπηµένη Ελληνίδα τραγουδίστρια Μαρίζα Κωχ αφηγείται τα παιδικά της χρόνια στη Σαντορίνη ζωντανεύοντας µια ολόκληρη εποχή, τη δύσκολη µεταπολεµική περίοδο, αποτίνοντας φόρο τιµής στα βιώµατα που τη διαµόρφωσαν ως άνθρωπο, ως µουσικοπαιδαγωγό και ως ερµηνεύτρια. Η έκδοση συµπληρώνεται από φωτογραφικό υλικό και από δύο τραγούδια για τη Σαντορίνη: το παραδοσιακό Το άστρο της αυγής, σε ερµηνεία της Μαρίζας Κωχ, και το καινούργιο δικό της τραγούδι Απέναντι στο ηφαίστειο.

13.30