Showing all 2 results

Ανέκδοτα ποιήματα

Μαρία Πολυδούρη

H Μαρία Πολυδούρη έχει από καιρό περάσει στην περιοχή του λογοτεχνικού μύθου: είναι το σύμβολο της πρόωρα χαμένης ομορφιάς και του μοιραίου έρωτα, της παράφορης νεότητας και της αυθεντικής ποιητικής κατάθεσης.

Στη νέα έκδοση των Ποιημάτων, εμπλουτισμένης με ανέκδοτα έργα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε ιδιωτικά αρχεία ή ελάνθαναν δημοσιευμένα σε δυσεύρετα έντυπα, συγκεντρώνονται όλα τα ευρισκόμενα ποιήματά της και πλαισιώνονται συστηματικά με φιλολογικά σχόλια.

Η μελέτη Μαρία Πολυδούρη ή «τα ρόδα του αίματος», που περιλαμβάνεται στο επίμετρο του τόμου, αναδεικνύει τους βασικούς άξονες του έργου της, τη σχέση με την ευρωπαϊκή και την ελληνική λογοτεχνική παράδοση καθώς και τις περιπέτειες της πρόσληψής του. Ένα κρίσιμο ζήτημα, στο οποίο εστιάζει η εργασία της επιμελήτριας του τόμου Χριστίνας Ντουνιά, είναι αν –και σε ποιο βαθμό– η ποίηση της Πολυδούρη μπορεί να διαβαστεί, όχι σαν μνημείο του παρελθόντος, αλλά σαν μια σύγχρονη, ζωντανή τέχνη.

Η Χριστίνα Ντουνιά είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην École des Hautes Études en Sciences Sociales, στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης και στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως κριτικός λογοτεχνίας στο περιοδικό Αντί.

Άλλα βιβλία της: Λογοτεχνία και Πολιτική στο Μεσοπόλεμο. Τα περιοδικά της Αριστεράς, (Καστανιώτης, 1996), Βρέχει σ’ αυτό το όνειρο, (Καστανιώτης, 1998), Κ. Γ. Καρυωτάκης. Η αντοχή μιας αδέσποτης τέχνης, (Καστανιώτης, 2000) (Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), Ντόρα Ρωζέττη, Η ερωμένη της, (Φιλολογική επιμέλεια – Επίμετρο), (Μεταίχμιο, 2005), Πέτρος Πικρός. Τα όρια και η υπέρβαση του νατουραλισμού, (Γαβριηλίδης, 2006). Επιμελήθηκε και έγραψε τις εισαγωγές στα βιβλία του Πέτρου Πικρού: Χαμένα κορμιά, Άγρα, 2009, Σα θα γίνουμε άνθρωποι, Άγρα, 2009, Τουμπεκί, Άγρα, 2010, Μαρία Πολυδούρη, Ρομάντσο και άλλα πεζά,εκδ. της Εστίας, 2014.

21.75

Ηλίας Κωνσταντίνου

Τα Ανέκδοτα Ποιήματα του Ηλία Κωνσταντίνου (1957-1995), αν και γράφτηκαν πριν από τρεις ή τέσσερις περίπου δεκαετίες, δεν έχουν ξεπεραστεί από τον χρόνο. Ο ποιητής ανατέμνει προσωπικά και συλλογικά θέματα με τόλμη και ευαισθησία, με οξεία και διεισδυτική ματιά, πολλές φορές με αιρετική ή προκλητική γλώσσα. Συνηθίζει να δοκιμάζει τις αντοχές της ελληνικής γλώσσας, αξιοποιώντας διδάγματα από την παρακαταθήκη του μοντερνισμού και του υπερρεαλισμού.

Συχνά επανέρχεται στα ποιήματά του ένας εξεγερμένος ήρωας/ομιλητής, που βιώνει έντονα τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα και αναψηλαφεί τη διαφορετικότητα και τη σεξουαλική του ταυτότητα· αποστρέφεται τα λογής στερεότυπα και τους επαχθείς ψυχαναγκασμούς μιας κλειστής, πατριαρχικής και φαλλοκρατικής κοινωνίας, ενώ εκφράζει ταυτόχρονα τις ανησυχίες και τις απογοητεύσεις του για οικουμενικά θέματα, για την παρακμή του πολιτισμού και της ανθρώπινης ζωής, για τους κινδύνους μιας επικείμενης οικολογικής ή άλλης καταστροφής.

13.36