Βλέπετε 31–34 από 34 αποτελέσματα

Δοκίμιο

Αναστάσης Βιστωνίτης

Το Παρασκήνιο της μνήμης είναι μια περιπέτεια στη λογοτεχνία, στις ιδέες, στο έργο και στους τόπους όπου έζησαν οι μεγάλοι συγγραφείς και διανοητές· ένα γοητευτικό πανόραμα και ταυτοχρόνως μια πνευματική αυτοβιογραφία.

Ακολουθώντας τον μνημοτεχνικό κανόνα των θέσεων και των εικόνων, ο Αναστάσης Βιστωνίτης με καθαρά αφηγηματικά μέσα μεταφέρει από το παρασκήνιο στο προσκήνιο τη ζωή και το έργο των κορυφαίων συγγραφέων της δυστοπίας: Χάξλεϋ, Όργουελ, Καίσλερ, Ζαμυάτιν και Μπράντμπερυ· καταγράφει τις επισκέψεις του στους τόπους όπου έζησαν κι έγραψαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Λέων Τολστόι, ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου, ο Φραντς Κάφκα, ο Βικτόρ Σερζ· μας δίνει το πορτρέτο κορυφαίων διανοητών που σημάδεψαν την εποχή μας: του Τζωρτζ Στάινερ, του Μισέλ Φουκώ, του Κάρολου Δαρβίνου, του Ζίγκμουντ Φρόυντ, του Καρλ Μαρξ, του Τζων Μέυναρντ Κέυνς κ.ά.· ανακαλεί την περιπέτεια συγγραφέων πρώτης γραμμής που υπήρξαν «μαύρα πρόβατα» της λογοτεχνίας: του Έζρα Πάουντ, του Λουί Φερντινάν Σελίν, του Μπα Τζιν και του Αλεξάντρ Φαντέγιεφ· παρουσιάζει την τοπογραφία της λογοτεχνίας και τα μεγάλα κινήματα που τη διαμόρφωσαν στον 20ό αιώνα· κι ακόμη, την προσωπική σχέση του συγγραφέα με τον εκδότη του.

18.00

Εσμέ Ουετζούν Ουάνγκ

Tο 2013 σε ένα άρθρο του Slate με τίτλο “Σχιζοφρενής είναι ο νέος Καθυστερημένος”, ο νευροεπιστήμονας Patrick House σημείωσε ότι “το χρηματιστήριο μπορεί να είναι σχιζοφρενικό όταν είναι ασταθές, ένας πολιτικός σχιζοφρενής όταν ξεφεύγει από τις γραμμές του κόμματος, ένας συνθέτης όταν είναι παράφωνος, ένα φορολογικό σύστημα όταν είναι αντικρουόμενο, ο καιρός όταν είναι κακός, ή ένας ράππερ όταν παίρνει τον τίτλο του ποιητή”. Με άλλα λόγια, η σχιζοφρένεια είναι περίπλοκη, ενοχλητική, παράλογη, απρόβλεπτη, ανεξήγητη και ολοφάνερα κακή. […] Φοβάμαι ότι η προσέγγιση της σχιζοφρένειας ως πύλης προς την καλλιτεχνική ευφυΐα ωραιοποιεί την ασθένεια με τρόπο που δεν είναι υγιής, οπότε εμποδίζει όσους υποφέρουν από σχιζοφρένεια να ζητήσουν βοήθεια.

Αν η δημιουργικότητα είναι πιο σημαντική από τη διατήρηση της αίσθησης της πραγματικότητας, τότε έχω ένα αληθοφανές επιχείρημα να παραμένω ψυχωτική, αλλά το κόστος είναι τέτοιο που ούτε εγώ ούτε οι αγαπημένοι μου άνθρωποι θα επιλέγαμε να πληρώσουμε.

Γραμμένο με την αμεσότητα κάποιου που παλεύει με τις επιπτώσεις της χρόνιας ψυχικής ασθένειας, το Όλες μου οι σχιζοφρένειες είναι ένα προσωπικό, συγκινητικό βιβλίο που φτάνει μέχρι τον πυρήνα του θέματος που πραγματεύεται. Η σχιζοφρένεια δεν είναι μία και μοναδική, ενιαία διάγνωση, και η Εσμέ Ουέιτζουν Ουάνγκ δεν γράφει μόνο για όσους συμπάσχουν μαζί της από “όλων των ειδών τις σχιζοφρένειες” αλλά και για όσους θέλουν να τις κατανοήσουν.

Εκκινώντας από το ταξίδι προς τη διάγνωση της δικής της σχιζοσυναισθηματικής διαταραχής διπολικού τύπου, η Ουάνγκ εξετάζει τη διαφωνία μέσα στην ίδια την ιατρική κοινότητα σχετικά με τις κατηγοριοποιήσεις και τις μεθόδους διάγνωσης ατόμων με ψυχική ασθένεια και στη συνέχεια εκθέτει τις εκδηλώσεις της σχιζοφρένειας στη ζωή της. Σε δοκίμια που πραγματεύονται θέματα που αφορούν τον κόσμο της μόδας ως κόσμο υψηλής λειτουργικότητας, έως τη σε βάθος παρουσίαση μιας σπάνιας μορφής ψύχωσης, και από τις αποτυχίες του συστήματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τους κινδύνους της ιδρυματοποίησης έως την πολυπλοκότητα των σύνθετων διαγνώσεων, όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες και η νόσος του Λάιμ, η αναλυτική προσέγγιση της Ουάνγκ, τελειοποιημένη από την εργασία της ως πρώην ερευνήτριας στο Στάνφορντ, της επιτρέπει να εξισορροπήσει την επιστημονική έρευνα με την προσωπική αφήγηση. Μια συλλογή δοκιμίων αδιαμφισβήτητης δύναμης, το Όλες μου οι σχιζοφρένειες διαλύει τις παρανοήσεις και φωτίζει μια κατάσταση εδώ και καιρό παρεξηγημένη

17.50

Φρέντρικ Τζέιμσον

Το πρωτοποριακό δοκίμιο του Φρέντρικ Τζέιμσον “Μια αμερικανική ουτοπία” θέτει υπό ριζική αμφισβήτηση τις καθιερωμένες αριστερές ιδέες σχετικά με το τι είναι μια χειραφετημένη κοινωνία. Υποστηρίζονται εδώ -μεταξύ άλλων- η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για όλους, η άνευ όρων αναγνώριση του φθόνου και της μνησικακίας ως βασικών προκλήσεων για κάθε κομμουνιστική κοινωνία και η παραδοχή ότι ο διαχωρισμός ανάμεσα σε εργασία και ελεύθερο χρόνο δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Για να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο, πρέπει πρώτα ν’ αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον παλιό. Το κείμενο του Τζέιμσον παρεμβαίνει καίρια για να ξεκινήσει μια συζήτηση αναφορικά με τις εναλλακτικές στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Εκτός από το δοκίμιο του Τζέιμσον, ο ανά χείρας τόμος περιέχει απαντήσεις από εξέχοντες φιλοσόφους και θεωρητικούς της πολιτικής και του πολιτισμού, καθώς και έναν επίλογο του ίδιου του Τζέιμσον.

Πολλοί θα βρουν αποκρουστικά όσα θα διαβάσουν σε αυτές τις σελίδες: θα χυθεί αίμα! Ίσως όμως να πρέπει να χύσουμε (ιδεολογικό) αίμα για να δώσουμε άλλη μία ευκαιρία στην αριστερά.
Στον τόμο συμβάλλουν οι Σαρότζ Γκίρι, Κάθι Γουίκς, Κοτζίν Καρατάνι, Τζόντι Ντιν, Κιμ Στάνλεϊ Ρόμπινσον, Φρανκ Ρούντα, Αλμπέρτο Τοσκάνο και Άγκον Χάμζα.

21.60

Μίλαν Κούντερα

Ο δικός μου κόσμος δεν είναι ο κόσμος των θεωριών. Οι σκέψεις αυτές είναι σκέψεις ενός πρακτικού. Το έργο κάθε μυθιστοριογράφου περιλαμβάνει μια εγγενή αντίληψη της ιστορίας του μυθιστορήματος, μια ιδέα για το τι εστί μυθιστόρημα. Σ’ αυτήν ακριβώς την ιδέα περί μυθιστορήματος που εμπεριέχεται στα μυθιστορήματα μου έδωσα τον λόγο.»

16.00