Βλέπετε 361–375 από 979 αποτελέσματα

Λογοτεχνία

Φρεντερίκ Πολάν

Ένα νουάρ μυθιστόρημα για τη “μάχη της Γένοβας”, όταν, τον Ιούλιο του 2001, η σύνοδος των ηγετών των οχτώ ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου (G8) σημαδεύτηκε από τις συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας: 600 διαδηλωτές τραυματίες, ένας νεκρός, ο Κάρλο Τζουλιάνι, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από καραμπινιέρο.
500.000 άνθρωποι από όλο τον κόσμο συρρέουν στη Γένοβα για να φωνάξουν, να διαμαρτυρηθούν, να αρνηθούν την παγκόσμια τάξη των ισχυρών, αλλά και να γιορτάσουν, οργανώνοντας τη δική τους εναλλακτική αντισύνοδο.

Ανάμεσά τους και δυο νεαροί Γάλλοι, ο Βαγκ και η Ναταλί. Ανήκουν στην Άκρα Αριστερά, είναι ψημένοι στις διαδηλώσεις και αισιοδοξούν πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά η αγριότητα της αστυνομικής βίας είναι πρωτοφανής. Υποδαυλίζεται όχι από τους βανδαλισμούς του black bloc αλλά από τη βούληση της ίδιας τής αστυνομίας, που εκτελεί εντολές του πρωθυπουργού Μπερλουσκόνι, στην κυβέρνηση του οποίου εισήλθαν, πριν από έναν μήνα, οι νεοφασίστες του Φίνι. “Οι αριστεριστές και οι κομμουνιστές είναι εχθροί που πρέπει να παταχθούν”: αυτό το σύνθημα δίνει ο Μπερλουσκόνι, και οι επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης που ανδρώθηκαν κατά τη διάρκεια των “μολυβένιων χρόνων” είναι απολύτως πρόθυμοι να υπακούσουν και να υπερθεματίσουν. Ανάμεσα σε περίεργους δημοσιογράφους και πράκτορες των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, ο Βαγκ και η Ναταλί, αντιμέτωποι με τα προσωπικά τους διλήμματα, παρασύρονται στη δίνη της βίας. Συγκρούσεις, ξυλοδαρμοί, βασανισμοί, προδοσίες και τσακισμένες ζωές που θα αφήσουν αδιάφορη την Ιστορία. Ποιος θυμάται το σχολείο Ντίαζ; Ποιος θυμάται το στρατόπεδο Μπολτσανέτο; Και ποιος θυμάται ακόμα τον Κάρλο Τζουλιάνι;

Από αυτές τις μέρες, που θα δουν την αθωότητα και τη νεότητα να συντρίβονται μέσα στη σιωπή, ο Βαγκ και η Ναταλί θα επιστρέφουν οριστικά αλλαγμένοι. Όπως όλοι εκείνοι που προσπάθησαν, στη Γένοβα, να εναντιωθούν στις άγριες όψεις του καπιταλισμού.

16.00

Fiction/Μυστηρίου

Μαύρη γραμμή

Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ

O Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ δίνει στους αναγνώστες του ένα δυνατό, σκοτεινό, ατμοσφαιρικό θρίλερ, με πρωτότυπη πλοκή, γεμάτη ανατροπές, ένταση, αποκαλύψεις και ρυθμούς που κόβουν την ανάσα.

Μαλαισία, 2003. Ένας Γάλλος συλλαμβάνεται για ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Ο Ζακ Ρεβερντί, πρώην πρωταθλητής της ελεύθερης κατάδυσης, συλλαμβάνεται στον τόπο του εγκλήματος και οδηγείται στην πιο άθλια φυλακή της Μαλαισίας. Η δικαστική έρευνα συνδέει το έγκλημα με άλλες παρόμοιες υποθέσεις στη Νοτιοανατολική Ασία. Στο Παρίσι ο δημοσιογράφος Μαρκ Ντιπεϊρά παθιάζεται από την ιστορία του δολοφόνου και επιδιώκει να τον προσεγγίσει. Του γράφει προσποιούμενος μια νεαρή θαυμάστριά του. Μεταξύ τους ξεκινά μια απίστευτη αλληλογραφία. Ο Ντιπεϊρά ακολουθεί τα χνάρια του Ρεβερντί από την Μπανγκόκ στην Καμπότζη, από την Κουάλα Λουμπούρ στα σύνορα της Βιρμανίας, αναζητώντας τα κίνητρά του, προσπαθώντας να καταλάβει τη ρίζα του Κακού.
Ανάμεσα στους δύο άντρες κινείται μια γυναίκα, θύμα της ομορφιάς της, έρμαιο των παρορμήσεών τους, ένας κρίκος που τους συνδέει ‒ άθελά της. Το αίμα, τα πτώματα, η φρίκη χαράσσουν μια μαύρη γραμμή που σημαδεύει ανεξίτηλα το πεπρωμένο.

16.20

Fiction/Μυστηρίου

Ζουλού

Καρίλ Φερέ

Ως παιδί, Ο Άλι Νιούμαν έφυγε από το μπαντουστάν των ΚουαΖουλού, για να γλιτώσει από την πολιτοφυλακή, η οποία βρισκόταν σε πόλεμο με το τότε παράνομο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο. Ακόμη και η μητέρα του, η μόνη από την οικογένεια που επέζησε, δεν γνώριζε τί του είχε συμβεί… Τώρα, επικεφαλής της εγκληματολογικής αστυνομίας στο Κέηπ Τάουν, την πόλη-βιτρίνα της Νότιας Αφρικής, ο Νιούμαν έχει να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες μάστιγες: τη βία και το έιτζ, στα οποία η χώρα σπάει κάθε ρεκόρ.

Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν μια κοπέλα βρίσκεται άγρια δολοφονημένη στον Βοτανικό Κήπο του Κίρστενμπος. Ένα ναρκωτικό άγνωστης σύνθεσης φαίνεται να είναι η αιτία της δολοφονίας. Ο Νιούμαν, ο οποίος διεξάγει έρευνα στις κωμοπόλεις για την επίθεση στη μητέρα του, στέλνει παράλληλα τον Μπράιαν Έπκην, το δεξί του χέρι, και τον νεαρό Φλέτσερ στα ίχνη του δολοφόνου. Δεν έχουν ιδέα ποιόν κυνηγούν και που πηγαίνουν… Μπορεί το Απαρτχάιντ να έχει εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή, οι παλιοί εχθροί, όμως, εξακολουθούν να πολεμούν στη σκιά της εθνικής συμφιλίωσης…

Το βιβλίο γυρίστηκε ταινία το 2013 από τον Jerome Salle, με πρωταγωνιστές τον Orlando Bloom και τον Forest Whitaker.

18.00

Fiction/Μυστηρίου

Ήμουν η Ντόρα Σουάρεζ

Ντέρεκ Ρέιμοντ

Σε μια μεσοαστική περιοχή του Λονδίνου, η γειτόνισσα της ηλικιωμένης Μπέτι Κάρστερς συνειδητοποιεί πως κάτι κακό έχει συμβεί και καλεί την αστυνομία. Το θέαμα που αντικρίζουν οι αστυνομικοί είναι αποκρουστικό. Η Κάρστερς κείτεται νεκρή στο χολ, με το κρανίο διαλυμένο και το άψυχο σώμα της πεταμένο μέσα στα συντρίμμια ενός παλιού ρολογιού. Στο διπλανό δωμάτιο βρίσκεται το πτώμα της νεαρής Ντόρα Σουάρεζ. Ο δολοφόνος τη βασάνισε με ανείπωτο τρόπο και την κατακρεούργησε με ένα τσεκούρι. Το ίδιο βράδυ, λίγα χιλιόμετρα μακριά, ο Φίλιξ Ροάτα, συνιδιοκτήτης του κακόφημου Parallel Club, δέχεται μια σφαίρα από κυνηγετικό όπλο που θρυμματίζει το κεφάλι του σε χίλια κομμάτια.

Ο ανώνυμος ντετέκτιβ, ο οποίος είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα, ανακαλείται στο Εργοστάσιο για να αναλάβει αυτή την αλλόκοτη υπόθεση. Καθώς προχωράει η έρευνα, τα στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια προκαλούν φρίκη. Προσπαθώντας να ξετυλίξει το νήμα από το σημειωματάριο της Σουάρεζ, ο ντετέκτιβ συγκλονίζεται από τις αναπάντεχες διαστάσεις του εγκλήματος και τον κυριεύουν βασανιστικές σκέψεις και εμμονές. Γιατί να σκοτώσει κανείς μια γυναίκα που ούτως ή άλλως πέθαινε; Και γιατί να το κάνει με έναν τόσο κτηνώδη τρόπο; Η δολοφονία του Φίλιξ Ροάτα σχετίζεται με αυτές των δύο γυναικών ή πρόκειται για τυχαίο γεγονός; Τι συμβαίνει στον επάνω όροφο του Parallel Club; Στα χέρια του ντετέκτιβ θα φτάσει μια παράξενη φωτογραφία, που θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο την υπόθεση.

Ο αποκαλούμενος «Νονός» και θεμελιωτής του βρετανικού νουάρ Ντέρεκ Ρέιμοντ, ακροβατώντας ανάμεσα στα αιχμηρά και δυσδιάκριτα όρια της λογικής και της τρέλας, συνθέτει μια απόκοσμη και ανατριχιαστική ιστορία στο θατσερικό μητροπολιτικό Λονδίνο των μεγάλων ανισοτήτων και των έντονων κοινωνικών κραδασμών. Με το χαρακτηριστικό πυρετώδες ύφος του συγγραφέα και με τη γλώσσα να αγγίζει τις ερεβώδεις εσχατιές της, το μυθιστόρημα “Ήμουν η Ντόρα Σουάρεζ” της διάσημης σειράς Factory Novels θεωρήθηκε από το αναγνωστικό κοινό και τους κριτικούς ένα από τα σημαντικότερα και σκοτεινότερα έργα της βρετανικής αστυνομικής λογοτεχνίας.

11.00

Ξένη λογοτεχνία

Άννα Καρένινα

Λέων Τολστόι

Η ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ τοποθετείται στην καρδιά του δράματος της ζωής του Τολστόι, στην πιο κρίσιμη στιγμή της πολυετούς εσωτερικής διαμάχης του (κατά τη γνώμη μας από τότε που έπιασε την πένα), μιας διαμάχης ανάμεσα στον καλλιτέχνη και τον ηθικολόγο, τον ποιητή και τον προφήτη, τον άνθρωπο της γης -άξιο να γεύεται όλες τις χαρές της ζωής με τη μεγαλύτερη ένταση- και τον ασκητή που τείνει προς μια ολοένα και πιο ολοκληρωτική λιτότητα, έως την ύστατη φυγή και το θάνατο στον μικρό σταθμό του Αστάποβο. Οι δύο αυτές αντίθετες δυνάμεις συνυπάρχουν μέσα του και κυριαρχούν με τη σειρά τους, παίρνοντας η μία τη σκυτάλη από την άλλη: Εκείνος άλλοτε δίνεται στη μία, άλλοτε στην άλλη, και δεν βρίσκει ισορροπία παρά μονάχα στη σωματική άσκηση: κυνήγι, εργασίες στα χωράφια, τα οποία, εξουθενώνοντάς τον, κάνουν να πάψουν προς στιγμήν αυτές οι δύο αγωνιώδεις φωνές. Έτσι, όταν γράφει την Άννα Καρένινα, είναι βαθιά διχασμένος: από τη μια εύχεται να τελειώσει το συντομότερο το έργο ώστε να βρει χρόνο για τα επιτακτικά ερωτήματα που τον ταλανίζουν, ιδίως το θρησκευτικό ερώτημα: Ποιός είναι ο Θεός; Μπορεί άραγε να πιστεύει ακόμη σ’ Εκείνον; Από την άλλη όμως, ο καλλιτέχνης ωθείται από μια σχεδόν ακατανόητη δύναμη να τελειοποιήσει το έργο, να το κάνει όσο πιο άψογο γίνεται. Τα συναισθήματα που τρέφει για τη δουλειά του είναι αντιφατικά: Άλλοτε την αγαπά, άλλοτε την απεχθάνεται. Η πλέον θεαματική κρίση ξεσπά τη στιγμή περίπου όπου έχει φτάσει στη μέση του μυθιστορήματος. Συγγραφέας παγκοσμίου φήμης, που φαινομενικά δεν του λείπει απολύτως τίποτε, αμφιταλαντεύεται για το έργο και τη ζωή του, καταλαμβάνεται από ένα είδος ιλίγγου μπροστά στο αιώνιο ερώτημα “προς τί;” και σκέφτεται την αυτοκτονία. […]

29.90

Σπύρος Μεϊμάρης

ΟΔΥΝΗΡΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

Πόσο θα μπορέσω ακόμη;
Ξανά τα ίδια έρχονται και ξαναέρχονται.
Παγωμένα μέλη, παγωμένη καρδιά, παγωμένη ανάσα.

Ξέρω τι κάνω ή δεν ξέρω;
Ευτυχισμένος τη μια στιγμή, δυστυχής την άλλη.
Τίποτα δεν γίνεται και όμως γίνονται πολλά.

Τα μάτια και το κεφάλι βάρυναν, θάμπωσαν.
Ό,τι κι αν συμβαίνει απέξω δεν με αφορά.
Μια αλλαγή σε όλη την ατμόσφαιρα.

Βαθιές, επώδυνες ανάσες, οι άνθρωποι περιττοί.
Βυθισμένος ολοκληρωτικά μέσα στο κορμί μου.
Σκοτεινιασμένος έως τα βάθη περιμένω να ανέλθω.

18.00

Ελληνική λογοτεχνία

Ο πολτός των πραγμάτων

Αριστείδης Αντονάς

Ανοιγοκλείνω τα μάτια ή δεν τα ανοιγοκλείνω; Νιώθω σίγουρα μια σύσπαση στο μάτι, ένα «τικ» χτυπάει επαναλαμβανόμενα στο βλέφαρο. Στο αριστερό μάτι, και ίσως είναι απλή διαταραχή του κυκλοφορικού. Πιθανώς ασήμαντη διαταραχή. Πιθανώς όχι ακριβώς ανεξήγητο ανοιγοκλείσιμο. Είμαι ακόμη σε κακή κατάσταση, είμαι κουρασμένος, εξαντλημένος, σε απόγνωση, νεκρός. Ξυπνάω; Γιατί; Είμαι τέτοιο ράκος που πρέπει αμέσως να ξανακοιμηθώ να μη βλέπω καθόλου γύρω μου. Με απασχολούσε άραγε κάτι προχθές; Πριν απ’ όλα αυτά είχα ζωή; Πριν συμβεί ό,τι συνέβη, γινόταν κάτι που αξίζει να θυμηθώ; Περιμένω κάτι από το παρελθόν; Περιμένω δηλαδή να θυμηθώ κάτι που ξεχνάω; Έχω παρελθόν; Πού χάθηκε ό,τι γινόταν πριν; Και μήπως λίγο πριν, θυμόμουν κάτι για πιο πριν; Μήπως κι από πριν δεν είχα ξεχάσει το πριν, αν υπήρχε κάτι εκεί; Τώρα ξυπνάω από λήθαργο. Κι όμως δεν μπορώ να βγω ακριβώς έξω από το λήθαργο, δεν θυμάμαι τι ήταν πριν από αυτόν, δεν θυμάμαι την αρχή του, μήπως δεν είναι λήθαργος λοιπόν αλλά κανονική κατάσταση.

9.00

Fiction/Μυστηρίου

Ιππόκαμπος

Αντώνης Μυλωνάκης

Η Γη δέχεται την εισβολή μιας απόκοσμης ακτινοβολίας που μεταλλάσσει τα ψυχικά δάκρυα σε τοξικά. Όποιος κλαίει από έντονη χαρά ή λύπη χάνει τα μάτια του. Κλονίζονται όλες οι θεμελιώδεις αρχές και τελικά καταρρέουν, ενώ όσοι άνθρωποι απομένουν αντιμετωπίζουν τις μνήμες ως πιθανή απειλή και ζουν απομονωμένοι.

Η Άλις Γουόντερ, ένα κορίτσι που γεννήθηκε μετά την ακτινοβολία, ταξιδεύει με ανυπομονησία για τη Φυλακή – το ασφαλέστερο μέρος στη Νέα Εποχή. Οφείλει όμως να κάνει πρώτα μια στάση για την κηδεία μιας άγνωστης γυναίκας, της μαμάς της. Στο τρένο συναντάει έναν μυστηριώδη άντρα, τον Άλμπερτ, ο οποίος της αποκαλύπτει πως γνώριζε τη μητέρα της από παιδί και της προτείνει να μοιραστεί μια παλιά, κοινή ανάμνησή τους. Η Άλις, αν και απαγορεύεται αυστηρά από τον νόμο, υποκύπτει στον πειρασμό και δέχεται. Πριν το καταλάβει, ένας άλλος, καλύτερος, κόσμος φανερώνεται μπροστά στα μάτια της. Μένει έκθαμβη, αλλά πολύ σύντομα συνειδητοποιεί πως κινδυνεύει…

Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα για τη μνήμη και την υποταγή.

Μια ιστορία για το πώς θα ήταν η ζωή δίχως αναμνήσεις.

14.00

Ξένη λογοτεχνία

Αβέβαιη Δόξα

Joan Sales

ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Αυτό το πολυφωνικό λογοτεχνικό έργο, του οποίου οι χαρακτήρες ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της περιπέτειας και των ιδανικών τους, εκτυλίσσεται στη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, μέσα από την αλληλογραφία τους, μέσα από ημερολογιακές καταγραφές τους, μέσα από διαλόγους δουλεμένους στην εντέλεια και με υψηλή φιλοσοφική πρόζα. Παρακολουθούμε τον Λιουίς, νεαρό στρατιώτη στο μέτωπο των Δημοκρατικών· την αναρχική σύντροφό του Τρίνι που έχει μείνει στη Βαρκελώνη με το παιδί τους· τον Σολεράς, που γοητεύει όσους τον συναντούν· και τον Κρουέλς, νεαρό ιεροσπουδαστή, στον οποίο οι συμπολεμιστές του εμπιστεύονται τις εσωτερικές μάχες τους. Οι πρωταγωνιστές της “Αβέβαιης δόξας” –εθελοντές μαχητές ή μη, στο μέτωπο της Αραγώνας– ζουν μια κατάσταση που τους ξεπερνά και τους μεταμορφώνει σε πιόνια ενός παιχνιδιού που δεν γνωρίζουν. Οι δοκιμασίες, οι αμφιβολίες, οι ηρωισμοί, οι θυσίες τους ενσαρκώνουν «την αβέβαιη δόξα μιας απριλιάτικης μέρας», τη φράση του Σαίξπηρ που δίνει στο βιβλίο τον τίτλο του.

Ο Ζοάν Σάλες, πολεμιστής του Ισπανικού Εμφυλίου, αποστάζει τις εμπειρίες του σε μια διαχρονική ιστορία ματαιωμένου έρωτα, χαμένης νιότης και συντριβής των ψευδαισθήσεων.

Η “Αβέβαιη δόξα” είναι έργο πολυπρισματικό, υπαρξιακό, ένα σπάνιο μαργαριτάρι που έζησε πολλαπλές ζωές, υπέστη τις χειρουργικές περικοπές που του επέβαλε η λογοκρισία του Φράνκο, γνώρισε διάφορες εκδόσεις, και ως κείμενο το επεξεργαζόταν ο συγγραφέας του μέχρι το θάνατό του, το 1983.

Ένα συγκλονιστικό έπος, που έχει προκαλέσει συγκρίσεις με το έργο του Ντοστογέφσκι και του Σταντάλ.

*

«Οι αγγλόφωνοι αναγνώστες έχουν μάθει για τον αγώνα των Ισπανών Δημοκρατικών μέσα από τα μάτια του Όργουελ ή του Χέμινγκουεϋ. Ο Ζοάν Σάλες δημιούργησε ένα ξεχωριστό κωμικοτραγικό όραμα της ζωής στον εμφύλιο πόλεμο. Το μυθιστόρημά του μας υπενθυμίζει ότι πολλοί Καθολικοί πολέμησαν κατά του Φράνκο, υπέρ της Δημοκρατίας και υπέρ της Αυτόνομης Καταλανικής Κυβέρνησης, και ότι ελάχιστα πράγματα ήταν τόσο βέβαια όσο οι βεβαιότητες των ιδεολόγων».

–PETER BUSH, ο Άγγλος μεταφραστής του βιβλίου

«Υπέροχο ανάγνωσμα· οι ζωντανές εικόνες του φυσικού κόσμου και της καθημερινής ζωής, που δίνουν στη μυθοπλασία πραγματική υπόσταση, διανθίζονται με αιχμηρές συζητήσεις, σπαρταριστές φιλοσοφικές ατάκες και πινελιές –συνήθως σκοτεινού– χιούμορ. Η “Αβέβαιη δόξα” είναι ένα μεγαλειώδες μυθιστόρημα που εκφράζει την απογοήτευση μιας γενιάς που πολέμησε έναν δίκαιο πόλεμο κατά του φασισμού, αλλά έχασε τον ιδεαλισμό και τη νιότη της».

– MICHAEL EAUDE, Literary Review

«Ένα στανταλιανό έπος … Σπουδαίο ανθρώπινο μυθιστόρημα».

– JONATHAN GIBBS, Independent

«Ο Ζοάν Σάλες βασίστηκε στην εμπειρία του ως μαχητή στον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο όταν άρχισε να γράφει το βιβλίο Αβέβαιη δόξα το 1948 στη Βαρκελώνη, έπειτα από εννέα χρόνια εξορίας στην Αιτή, στη Δομινικανή Δημοκρατία και στο Μεξικό. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1956 με το nihil obstat του Αρχιεπισκόπου της Βαρκελώνης. Αυτό συνέβη αφού η λογοκρισία του Φράνκο είχε επιβάλει πλήρη απαγόρευση της έκδοσης, με την αιτιολογία ότι «εκφράζει αιρετικές ιδέες, συχνά με αηδιαστική, άσεμνη γλώσσα». Ο Σάλες συνέχισε να αναπτύσσει το μυθιστόρημα, και το οριστικό κείμενο –ένα πολύ μεγαλύτερο και πιο σύνθετο μυθιστόρημα– αποτέλεσε την τέταρτη έκδοση που κυκλοφόρησε το 1971».

– PETER BUSH, ο Άγγλος μεταφραστής του βιβλίου

«Ένα διαχρονικό κλασικό βιβλίο για τις χαμένες ψευδαισθήσεις, τα χαμένα ιδανικά, τη χαμένη νιότη».

– Economist, Books of the Year

«Το “Catch-22” με στοιχεία από τον κωμικό συγχρονισμό του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Ένα αριστούργημα που θα σαγηνεύσει με το πάθος, το χιούμορ και τις πολύ ανθρώπινες εκρήξεις θυμού του».

– EILEEN BATTERSBY, Irish Times

24.00

Ξένη λογοτεχνία

Ανοιχτή θάλασσα

Κέιλεμπ Αζουμά Νέλσον

Βραβείο Costa 2021

Δυο νέοι γνωρίζονται σε μια πολύβουη λονδρέζικη παμπ. Και οι δύο είναι Μαύροι, Βρετανοί, και οι δύο πήγαν με υποτροφία σε ιδιωτικά σχολεία στα οποία δεν ταίριαξαν, και οι δύο είναι τώρα καλλιτέχνες –φωτογράφος εκείνος, χορεύτρια εκείνη–, και οι δύο προσπαθούν να αφήσουν το ίχνος τους σε μια πόλη που πότε τους τιμά και πότε τους απορρίπτει. Διστακτικά, τρυφερά, ερωτεύονται. Μα δυο άνθρωποι, ακόμα κι αν φαίνονται προορισμένοι να είναι μαζί, μπορεί να χωριστούν από τον φόβο και τη βία.

Μια οδυνηρά όμορφη ιστορία αγάπης αλλά και μια έντονη ματιά στη φυλή και την αρρενωπότητα. Με γραφή τρυφερή και οικεία μας κάνει να αναρωτηθούμε για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος σε έναν κόσμο που σε βλέπει μόνο ως μαύρο σώμα, να είσαι ευάλωτος όταν σε σέβονται μονάχα για τη δύναμή σου, να βρίσκεις την ασφάλεια στον έρωτα, μόνο και μόνο για να τον χάσεις. Με υπέροχη εκφραστική ένταση ο Caleb Azumah Nelson σε αυτό το πρώτο του μυθιστόρημα μας παραδίδει ένα σπαρακτικό πορτρέτο του έρωτα με όλα του τα πυρετώδη κύματα και την παρηγορητική του ομορφιά.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

Λυρικό… αυτό το συναισθηματικά πλούσιο πρώτο μυθιστόρημα αφηγείται τη γέννηση ενός έρωτα με φόντο τη μαύρη κουλτούρα, τη χαρά και τον πόνο… Το Open Water ζει στο εδώ και το τώρα.
Entertainment Weekly

Μια άψογη ερωτική ιστορία που όμοιά της δεν έχει γραφτεί… ουσιώδης και πανέμορφη.
The Face

Ένα αριστοτεχνικό μυθιστόρημα, γεμάτο ένταση.
Guardian

Μια καθηλωτική ιστορία αγάπης, γραμμένο σε λυρική και προωθητική πρόζα.
Kirkus Reviews

Αριστούργημα. Απεικονίζει μοναδικά την οικειότητα και την εγγύτητα μεταξύ δύο ανθρώπων. Ένα βιβλίο για τα μαύρα σώματα και τη δύναμη, την ευθραυστότητα και τον φόβο. Γεμάτο μουσικές και ήχους, συνεπαίρνει τον αναγνώστη.
Evening Standard

Μόνο οι μεγάλοι καλλιτέχνες μπορούν να φτιάξουν μυθιστορήματα από το νερό. Οικογένεια, θλίψη, μαύρη ταυτότητα, Frank Ocean, χιπ-χοπ, χορός, ενηλικίωση, χωρισμός, Λονδίνο, καταπίεση. Για τον Caleb Azumah Nelson, όλα είναι νερό… Σε αυτό το αξέχαστο ντεμπούτο όλα τα ρεύματα συνδέονται… Η ποιητική ευφυΐα του Azumah Nelson, η ικανότητά του να εξισορροπεί το γενικό και το ειδικό, το ατμοσφαιρικό και το θολό αποτελεί αξιοσημείωτο επίτευγμα.
New York Times

14.94

Fiction/Μυστηρίου

Ο Κόκκινος πλανήτης

Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ

Το 1908 που ο Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ γράφει το πρώτο από τα δυο μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, τον Κόκκινο Πλανήτη, ο αιώνας των κοινωνικών και τεχνολογικών ανατροπών έχει ήδη εισβάλει στη ζωή της Ευρώπης και της Ρωσίας, κάνοντας πολλούς να ονειρεύονται με τρόπο πρωτόγνωρο και ίσως έκτοτε ανεπανάληπτο. Δίνοντας λογοτεχνικό σχήμα στην αχαλίνωτη φαντασία και το ανήσυχο πολιτικό, επιστημονικό, καλλιτεχνικό δαιμόνιό του, και απηχώντας τις τολμηρές επαγγελίες των Ρώσων επαναστατών, ο συγγραφέας προσγειώνεται στον Άρη, ενάμιση σχεδόν αιώνα νωρίτερα από τις σημερινές ρομποτικές μηχανές, φιλοξενούμενος μιας ανώτερης μορφής ζωής κι ενός πολιτισμού, συγγενικού μας μεν, όχι ακριβώς δε.

Εκεί παρατηρεί, συμμετέχοντας, τη ζωή των Αρειανών, η οποία διαθέτει όλα τα στοιχεία των σοσιαλιστικών ουτοπιών που οραματίστηκε η κοινωνική φιλοσοφία των περασμένων αιώνων: ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, αμοιβαίος σεβασμός, ελεύθερες ερωτικές σχέσεις, ατομικές ελευθερίες στη δουλειά, στη διασκέδαση, στη ζωή και στο θάνατο κ.λπ, και επιπρόσθετα πολύ υψηλό επίπεδο οργάνωσης σε όλους τους τομείς. Έκθαμβος παρατηρεί τα τεχνολογικά επιτεύγματα κάποια εκ των οποίων χρόνια αργότερα θα έμπαιναν ορμητικά στη ζωή μας: μηχανές μεταγραφής του ήχου σε έντυπο λόγο, ατομική ενέργεια και πολλαπλή (για το καλό και για το κακό) χρήση της, λέιζερ, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, συνθετικές ίνες κ.α. Ο Λεονίντ, ο άνθρωπος της Γης, αρχίζει να προσαρμόζεται και να ευτυχεί, όταν ξαφνικά όλα ανατρέπονται. Η φύση του Κόκκινου Πλανήτη προβάλλει τα όριά της, θέτει όρους για τη συνέχιση της ζωής, απαιτεί κατεπείγουσες λύσεις, οι ηγεσίες αντιμετωπίζουν διλήμματα του τύπου ή αυτοί ή εμείς, το έγκλημα έρχεται να ακυρώσει ένα ιδανικό σχέδιο και να θυμίσει την αποσβολωτική ανεπάρκεια του ατόμου που διαλύει και διαλύεται… Επί της ουσίας, ο Μπογκντάνοφ, κατεξοχήν πολιτικό ον, απηχώντας τους προεπαναστατικούς προβληματισμούς, κάνει ένα διεξοδικό και εμπνευσμένο σχόλιο για τη δυνατότητα μιας τάξης να υλοποιήσει την κοινωνία της απόλυτης δικαιοσύνης, και για τη θέση του ατόμου μέσα σ’ αυτή.

Ο Κόκκινος πλανήτης είναι ένα συναρπαστικό, μοντέρνο, αλληγορικό μυθιστόρημα για το όνειρο και την ελεύθερη πτήση του, για την επιθυμία και το όριό της. Για τον άνθρωπο-δημιουργό, για τον άνθρωπο-καταστροφέα

16.60

Ξένη λογοτεχνία

UFO 78

Γου Μινγκ

1978. Η απαγωγή του Άλντο Μόρο – και η εκτέλεσή του. Στις πόλεις επιβάλλεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα ναρκωτικά σαρώνουν. Τρεις πάπες στο Βατικανό. Οι τελευταίες μεγάλες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, όλο και περισσότεροι Ιταλοί βλέπουν ιπτάμενους δίσκους νύχτα μέρα. Πρόκειται για ένα μαζικό φαινόμενο, το «Μεγάλο Κύμα». Δύο χιλιάδες θεάσεις UFO στον ιταλικό ουρανό, δεκάδες «επαφές τρίτου τύπου» με διαγαλαξιακούς ταξιδιώτες. Οι εξωγήινοι και τα διαστημόπλοια κατακλύζουν την ποπ κουλτούρα. Η Μιλένα Κραβέρο, μια νεαρή ανθρωπολόγος, μελετά τους «ουφολόγους» σε ένα σκοτεινό και στρατιωτικοποιημένο Τορίνο. Ο Μάρτιν Τζάνκα, επιτυχημένος συγγραφέας, έχει διηγηθεί ιστορίες για αρχαίους κοσμοναύτες, αλλά έχει κουραστεί από τον ίδιο του τον εαυτό – και έχει κουραστεί από τη Ρώμη. Ο γιος του, ο Βιντσέντσο, πρώην ηρωινομανής, ζει στη Θάνουρ, ένα κοινόβιο στη Λουνιτζάνα, στις πλαγιές ενός μυστηριώδους βουνού. Το Κουαρτσερόνε, με τις τρεις κορυφές του. Ένας τόπος γεμάτος μύθους και θρύλους, ανεξήγητα φαινόμενα και ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Η πιο πρόσφατη, αυτή του Γιάκοπο και της Μαργκερίτα, δύο προσκόπων που εξαφανίστηκαν στο δάσος και δεν βρέθηκαν ποτέ. Γύρω από την εξαφάνισή τους, μια δίνη ιστοριών και χαρακτήρων.

Οι Wu Ming είναι μια συγγραφική κολεκτίβα από την Ιταλία. Ξεκίνησαν ως Luther Blisset και το 2000 μετονομάστηκαν σε αυτό που στα κινεζικά σημαίνει «ανώνυμος» ή «κανένας».

27.00

Ξένη λογοτεχνία

Οι έρωτες τριών γενεών

Αλεξάνδρα Κολλοντάι

“Το πρωί, στην υπηρεσία, ανάμεσα σε ένα σωρό επαγγελματικές και προσωπικές επιστολές, βρήκα έναν χοντρό φάκελο, που τράβηξε την προσοχή μου. Σκέφτηκα, ότι ήταν ένα άρθρο και το άνοιξα πρώτο. Αλλά τελικά ήταν ένα γράμμα, με πολλές σελίδες. Έψαξα για μία υπογραφή – Όλγα Βεσελόφσκαγια”.

Το γράμμα της Όλγα Βεσελόφσκαγια αφορά σε ένα “αυστηρώς προσωπικό” ζήτημα. Η Όλγα είναι μεγαλωμένη στην τσαρική Ρωσία, από αυστηρή μητέρα, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η Οκτωβριανή Επανάσταση.

Όταν η κόρη της Ζένια δημιουργεί ερωτική σχέση με τον πατριό της και νεότερο ηλικιακά σύζυγο της Όλγα, η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη. Η Όλγα δεν ξέρει πώς να σταθεί. Η Ζένια πώς να κατανοήσει.

10.00

Ξένη λογοτεχνία

Οι ρίζες του ουρανού

Ρομέν Γκαρί

Ο Μορέλ, πρώην αντιστασιακός εκτοπισμένος στα ναζιστικά στρατόπεδα, συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα υπερασπιζόμενος τους ελέφαντες που αφανίζονται ανελέητα από αποικιοκράτες, ιθαγενείς και αυτονομιστές. Μέσα από ένα φαντασμαγορικό οδοιπορικό στη Μαύρη Αφρική στο κατώφλι της απο-αποικιοποίησης, ο μοναχικός esperado Μορέλ διασταυρώνεται με κάθε δείγμα της ανθρώπινης κωμωδίας που μαγνητίζει η καρδιά του σκότους: τυχοδιώκτες, παράσιτα, οπορτουνιστές, λιποτάκτες, γραφειοκράτες αλλά και μάγους, ιερείς, φυσιοδίφες, ιδεαλιστές, ερημίτες. Και μία νεαρή Βερολινέζα. Έναν αιώνα σχεδόν μετά τον Μόμπυ Ντικ, ο Gary επιλέγει ένα μεγάλο θέμα και γράφει ένα μεγάλο μυθιστόρημα κερδίζοντας το πρώτο του βραβείο Goncourt το 1956.

21.20

Ξένη λογοτεχνία

Αρκτικό καλοκαίρι

Ντέιμον Κάλγκουτ

Το 1912 το ατμόπλοιο Σίτι οφ Μπέρμιγχαμ προσεγγίζει τις ακτές της Ινδίας.
Στο πλοίο επιβαίνει ένας Βρετανός συγγραφέας ήδη γνωστός για τα έργα του, ο οποίος κάνει τώρα ένα ταξίδι αναζήτησης.
Καθώς στέκεται στο κατάστρωμα, η υπόσχεση ενός παράξενου, διαφορετικού μέλλοντος αρχίζει να σχηματίζεται μπροστά στα μάτια του.
Και οι σπόροι μιας καινούριας ιστορίας φυτρώνουν σε κάποιο σημείο του μυαλού του: η αίσθηση μιας επικείμενης απειλής, ο πόθος σ’ έναν στενό, περιορισμένο χώρο κάτω από τον καυτό ήλιο…Θα χρειαστούν άλλα δώδεκα χρόνια κι άλλο ένα ταξίδι στο ίδιο μέρος για να δημοσιεύσει ο Ε. Μ. Φόρστερ το Πέρασμα στην Ινδία.
Μέσα σ’ αυτό το διάστημα καταφέρνει να κατανοήσει βαθιά τον εαυτό του και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης και αυτή τη γνώση την αποτυπώνει σ’ αυτό το μυθιστόρημα, που θα μείνει στην ιστορία ως το αριστούργημά του.Ο Damon Galgut, ο βραβευμένος με Booker συγγραφέας της Υπόσχεσης, υπογράφει ένα βιβλίο-φόρο τιμής σ’ έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα.
Πρόκειται για ένα έργο για την ίδια την εμπειρία της καλλιτεχνικής δημιουργίας, μα πάνω απ’ όλα για τη μακρά, επίπονη πορεία προς την αυτογνωσία και την αποδοχή εντέλει του πραγματικού μας εαυτού.
15.93